Hola σε λεω!!!!

Casa Milà

Sagrada Família

Όποιος πάει στη Βαρκελώνη, δύσκολα δεν θα μπει στον πειρασμό να δει τα έργα του παράξενου αρχιτέκτονα για τα οποία μιλάει όλος ο κόσμος. Ο Antoni Gaudi ήρθε και έφυγε τόσο ήσυχα, που όταν τον πάτησε το τραμ ουδείς γνώριζε ποιός ήταν παρά μόνο 3 μέρες αργότερα όταν πέθανε. Παρόλα αυτά, στην κηδεία του οι δρόμοι είχαν κλείσει από το πλήθος των ανθρώπων που ακολουθούσαν την πομπή...Παράξενο.

Όπως και να έχει προσωπικά χάζεψα με τα έργα του και ένιωσα τελείως βλάκας που δεν τον ήξερα καν.
Η φωτογραφία είναι από την οροφή της Casa Milà και αυτά που φαίνονται είναι...φουγάρα! Αν δεν το έβλεπα δεν θα το πίστευα και το γεγονός είναι ενα...ο άνθρωπος είχε φαντασία και αυτό διαρίνει κάθε του έργο.

Casa Batlo

Δυστυχώς δεν προλάβαμε να δούμε το περίφημο Park Guell καθώς ο καιρός την τελευταία μέρα ήταν απειλητικά μουντός - σε σχέση με τις προηγούμενες που κυκλοφορούσαμε με κοντομάνικο και greek σάνδαλο! - και ομπρελίτσα δεν είχαμε και καταλήξαμε να πνίγουμε τον πόνο μας σε 2-3-4 μπάλλες παγωτό. Τι να κάνεις?

Θα μπορούσα να υποστηρίξω ότι εδω μέναμε, αλλά ο κόσμος είναι δύσπιστος οπότε δεν θα κάνω τη χάρη στις γλωσσοκοπάνες να ανοίξουν το στόμα τους. I rest my case κοπελιά κι εσυ λέγε ότι θες!

Εδω φαίνεται το σπίτι που επίσης δεν μέναμε αλλά...πολύ το εγουστάρησα και το έβγαλα φωτογραφία...είχαμε ρίξει και το περπάτημα της ζωής μας οπότε αυτές οι ξαπλώστρες μου έγνεφαν με το ξύλινο χερουλάκι τους από μακριά....

Είδες όμως διαμέρισμα κοπελιά? Ξυπνάς το πρωί και έχεις τον Gaudi στα μεγαλεία του φάτσα κάρτα!

Πασχαλινό γεύμα στις Sitges, ενα μέρος κάπου 30 λετπά εξω από τη Βαρκελώνη όπου μύρισαν κοψιδάκι οι Ιθπανοί και γυάλισε το μάτι τους. Και αυγά τσουγκρίσαμε και ήπιαμε και φάγαμε και σκάσαμε!!!!
Το μέρος που είμασταν αποτελεί παραθεριστική τοποθεσία και φιλοξενεί ενα από τα ωραιότερα καρναβάλια της Ισπανίας. Παρατήρησα δε ότι η "αγάπη" είχε περισσότερες κατακτήσεις από ότι συνήθως και μου αποκάλυψαν οι φίλοι μας ότι είναι κατεξοχήν gay location. Όταν πρόσεξα λίγο καλύτερα είδα το φως το αληθινό και την τσαχπινιά στα μεγαλεία της. Πρέπει να ομολογήσω ότι ήταν από τις πιο chic summer time περιοχές που εχω πάει...

Επόμενη στάση την τελευταία μέρα...Las Ramblas!!! Πώς λέμε Ερμού? Ε κάτι τέτοιο στο πολύ πιο φαρδύ, στο πιο γραφικό, στο πιο γεμάτο δέντρα, με παλιά κτίρια απίστευτα καλοδιατηρημένα και με άπειρους "καλλιτέχνες" που ντύνονται και βάφονται περίεργα και μένουν...αγάλματα! Έχουμε κι εμείς αλλά οχι τόσο cult οσο ο κύριος της φωτογραφίας...

...ο οποιός σε κάθε κέρμα τραβούσε το καζανάκι και η ξαλάφρωση ήταν εμφανής στο πρόσωπό του. Κουλτούρα σου λέει μετά και μας χαλάει εμάς η Θώδη! (Αλήθεια με τι να σούβλισε φέτος...με D&G, Burberrys, Armani...I wonder!!!)

Κι επειδή το πολύ περπάτημα φέρνει μια κούραση και μια λιγούρα, είπαμε να κάνουμε ενα διάλειμμα και να πάμε να φάμε κάτι πρόχερο εκεί που πάνε οι περισσότεροι εργαζόμενοι σε εταιρείες κατα τη διάρκεια του lunch break τους. Πέραν του ότι έφαγα ενα από τα πιο ωραία σαντουιτς με bacon και ενα τέλειο ψωμάκι που το σκέφτομαι και μου τρέχουν τα σάλια, ιδού που κάνουν break οι "άλλοι" οχι εμείς...

Παραλία, βιβλιαράκι, δίπλωμα στο αμπιγιέ παντελονάκι και χώσιμο το τακούνι στην άμμο και για μια ώρα δεν σκέφτονται ούτε meeting (αυτό που ενώνουν τις μύτες τους, καλό ε?) ούτε παρουσιάσεις ούτε τίποτα...και κάτσε εσυ ψηλή εν τω μέσω της Ασκληπιού και φάε κολατσιό!

Επίσης στη Βαρκελώνη φάγαμε εκπληκτικό παγωτό (οποία η χαρά να βρίσκεις gelateria σε κάθε γωνία και να έχεις όλες τις δικαιολογίες με το μέρος σου για να δοκιμάσεις απ'όλα!!!) και κάτι σοκολατάκια που όμοιά τους δεν είχα ξαναματαδοκιμάσει. Και καθώς είμαι λιχουδολιγούρα τα αναζητήσαμε μετά μανίας και γκρίνιας (why are you looking at me???huh??) με αποτέλεσμα ψάχνοντας να βρεθούμε μπροστά σε αυτόν τον καθεδρικό ναό...

Η φωτογραφία δεν μπορεί να απεικονίσει την ομορφιά του συγκεκριμένου ναού. Λέγεται Santa Ma del Mar και είναι στο κέντρο της παλιάς πόλης. Και δεν χρειάζεται να έχεις κοινή πίστη με όσους επισκέπτονται το συγκεκριμένο μέρος καθημερινά. Αρκεί να πιστεύεις σε "κάτι" και τα υπόλοιπα έρχονται και σε βρίσκουν.

Φάγαμε σε tapas (τα αντίστοιχα των δικών μας μεζεδοπωλείων αλλά στο λίγο πιο κυριλοκουλτούρε...μώρε το ουζάκι δεν το αλλάζω) και φάγαμε καλά αλλά το πιρούνι προηγείτο της φωτογραφικής οπότε έχουμε έλλειψη ντοκουμέντων!

Με λίγη τύχη όμως...την επόμενη φορά! :)