Ο έρωτας περνάει από το στομάχι...

Κι εγω που δεν είμαι Μαμαλάκης ή Βέφα τι κάνω??? Είμαι καταδικασμένη τελείως?
Οχι κοπελιά! Διότι μπορεί ο ντελίβερης να μην λέει κάτι στην αγάπη (μεταξύ μας διαφωνώ αλλά αν λέει οχι η αγάπη, χου εμ αϊ του ντισαγκρή?) αλλά εχω άσσο στο μανίκι μου!
Έχω sexy θείτσα Donna που οσο να το πείς μια σκέση παραπάνω από μένα με την κουζίνα την έχει. Και τι σκέση...Ηφαίστειο! Στα πλαίσια λοιπόν του "καλοπιάνειν τη θεία να μας δίνει συνταγές να κρατάμε τον έρωτα στα φόρτε του" παραθέτω στο πειναλέο τούτο βλόγι τη συνταγή για το χοιρινό με δαμάσκηνα που έφαγα την Κυριακή και ακόμα το θυμάται ο ουρανίσκος μου. Στο σημείο αυτό πρέπει να πω ότι η μαγείρισσα του εν λόγω φαγητού, χρόνια στο κουρμπέτι της κουζίνας γαρ, είναι τύπος που τα κλασσικά "γράφω τη συνταγή σε ειδικό τετραδιάκι με δόσεις στη μια πλευρά και εκτέλεση στην άλλη" δεν τα κάνει. Η εμπειρία της στο άθλημα και οι διακρίσεις της σε σαββατιάτικους αγώνες και κυριακάτικους μαραθώνιους της επιτρέπουν κάλλιστα να λέει ότι η μαγειρική λειτουργεί με το μάτι, τη μυρωδιά και με την ανα τακτά χρονικά διαστήματα δοκιμή. Όταν λοιπόν την πήρα τηλέφωνο ζητώντας τη συνταγή ακολούθησε ο εξής μονόλογος...

"Λοιπόν....Παίρνεις το χοιρινό και το τσιγαρίζεις με λίγο λάδι. Μη με ρωτήσεις πόσο χοιρινό να πάρεις, εξαρτάται για πόσα άτομα μαγειρεύεις. (Σιωπή στο ακρωατήριο!) Το σβήνεις με λευκό κρασί..αλλά...εδω θα σου πω μυστικό να ξέρεις...το καλύτερο είναι να το σβήσεις με κονιάκ αν έχεις. Αλλάζει τελείως η γεύση. Αν έχεις...αν δεν έχεις δεν χάθηκε ο κόσμος (Πάλι καλά γιατί είχα αρχίσει να ανησυχώ!). Προσθέτεις το χυμό απο 2 πορτοκάλια και το αφήνεις να σιγοβράσει εως ότου μαλακώσει το κρέας. Μη μου το γυρίσεις στο 3 και ψηθεί απ'έξω και μέσα στενάζει ακόμα το ζώο! (Πόσο ξανθιά νομίζεις ότι είμαι??? Και εν πάσει περιπτώσει είναι ανταύγεια εντάξει????) Ανάλογα με την ποσότητα του χοιρινού πάνε και τα πορτοκάλια. Μην περιμένεις να βάλεις 2 πορτοκάλια αν έχεις σκοπό να κάνεις ολόκληρο γουρούνι (Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα καλέ!) Μισή ώρα περίπου πρίν σβήσεις τη φωτιά προσθέτεις τα δαμάσκηνα. (Και που ξέρω πότε είναι η μισή ώρα πρίν το σβήσω??) Θα δοκιμάζεις χρυσό μου...με το μάτι το βλέπεις και με το πιρούνι δοκιμάζεις! (Σωστό...η ανταύγεια με μάρανε τελικά!) Τα αφήνεις ολα μαζί να βράσουν για μισή ώρα και προσθέτεις ότι καρυκεύματα θέλεις. (Ότι ότι ότι θέλω?) Καλό είναι να μην είσαι κουβαρντού...λίγο αλατάκι και πιπέρι σε μπαλίτσες αν έχεις. (Είδες που δεν βάζω ότι ότι ότι θέλω?) Αυτό ήταν! Πολύ απλό, πολύ εύκολο. Το μυστικό (σσσσσσσσστ) είναι πάρεις καλό κρέας και να πείς του κρεοπώλη να στο καθαρίσει ΚΑΛΑ! Στο λέω γιατί σε πιάνουν οι ντροπές εσένα και δεν θα του το πείς! (Moi? mes no!). Σερβίρεις με πατάτες φούρνου, μαλακές με λίγο πιπέρι χωρίς ρίγανη γιατί δεν πάει με το δαμάσκηνο, άντε λίγο δενδρολίβανο να βάλεις, τις οποίες θα ψήσεις σιγά σιγά μέχρι να λιώνουν στο στόμα (εεε....για πατάτα μιλάμε τώρα έτσι? Οχι, να ακριβολογούμε!)

Αυτή λοιπόν είναι η συνταγή θείτσα μου και επειδή είναι σίγουρο ότι εσυ θα το φτιάξεις πολύ πρίν από εμένα περιμένω τις εντυπώσεις σου και...την δοσολογία ίσως?

Καλή όρεξη!