23 Δεκεμβρίου 2009

Gimme Christmas mood I'll give you Easter bunny!




Θεωρητικά τα Χριστούγεννα είναι μια εποχή που...
Πρακτικά τα Χριστούγεννα δεν είναι εποχή!
Εποχή είναι ο χειμώνας, το καλοκαίρι η άνοιξη και το φθινόπωρο!
Εμείς ουσιαστικά καταλαβαίνουμε μόνο το χειμώνα και το καλοκαίρι εφόσον κλιματικά το φθινόπωρο και η άνοιξη έχουν πέσει σε αχρηστία και ο Zara-s λίγο πριν το 15αυγουστο φέρνει παλτό ενω εκεί που ο Μάρτης βγάζει δόντια βγάζει κι αυτός (ο Zara-s ντε!) στις κρεμάστρες φούξια τσιτάκι που επιμελώς καλύπτει τίποτα ενω μπάζει από παντού!
Αλλά άλλο ήθελα να πω...Α ναι! Τα Χριστούγεννα λοιπόν δεν είναι εποχή!
Είναι περίοδος, είναι γιορτή οχι εποχή! Είναι λοιπόν μια γιορτή χαράς όπου ο κόσμος αγαπάει και αγαπιέται περισσότερο σε σχέση με τον υπόλοιπο χρόνο, κάνει δώρα, φιλάει και φιλιέται, αγκαλιάζει και αγκαλιάζεται και γενικότερα πορεύεται εν ειρήνη με ενα χαμόγελο ευδαιμονίας, πίστης και ελπίδας.


Ωραία...


Για πάτα λίγο το rewind τώρα και βάλε το δίσκο να παίζει ανάποδα στο πικ απ να δούμε και την άλλη όψη.


Τα Χριστούγεννα είναι μια περίοδος οπου ο κόσμος αγαπάει και αγαπιέται = Προσπαθεί να βάλει στην άκρη οσα τον χωρίζουν από τον υπόλοιπο κόσμο που στην πραγματικότητα αγαπάει να μισεί, να μην ζηλεύει τη χαρά του άλλου ενω εκείνος δηλώνει δυστυχής (το αν είναι είναι μια άλλη ιστορία!), να χαίρεται για τα πλούτη του άλλου ενω ο ίδιος δηλώνει φτωχός πλήν τίμος (το αν είναι είτε φτωχός είτε τίμιος είναι επίσης μια άλλη ιστορία!) και να υπακούει στο πνεύμα των ημερών που θέλει εκείνο το ξεχασμένο τσουβάλι με τις καρδιές να ανοίγει και όποιος πρόλαβε την αγάπη είδε!
Γαλλιστί: Ου ζε λοβ!

Τα Χριστούγεννα ο κόσμος κάνει δώρα = Τα Χριστούγεννα ο κόσμος κάνει δώρα γιατί αν δεν κάνει δώρα είναι μίζερος, είναι κακός, είναι παράξενος, είναι τσιγγούνης. Τα Χριστούγεννα ο κόσμος κάνει δώρα γιατί αν δεν κάνει πολύ απλά την έκατσε! Όπως σε εκείνο το επεισόδιο των Απαράδεκτων που ο ενας έκανε δώρο στον άλλο δώρα προηγούμενων χρόνων που σε κανέναν δεν είχαν αρέσει...πλην της θείας Βιργινίας που μόνο εκείνη έπρεπε να πάρει δώρο γιατί μόνο εκείνη μεγάλωσε το Γιάννη και η Δημητρούλα ήταν έξαλη γιατί εκείνη δεν είχε γεννηθεί για να τον μεγαλώσει και ως εκ τούτου να δικαιούται δώρο και ο Γιάννης έπαθε μια κρίση ηλικίας γιατί δεν είναι δυνατόν η Δημητρούλα να δηλώνει τζόβενο ενω δεν είναι!

Τα Χριστούγεννα ο κόσμος φιλάει και φιλιέται περισσότερο = Ενα ζευγάρι σταυρωτά φιλιά για τα Χριστούγεννα και ενα για την Πρωτοχρονιά μας κάνει αμέσως αμέσως 4 ξεχωριστά φιλιά. Βάλε ενα μέσο όρο 10 ατόμων στους οποίους θα ευχηθείς και τις 2 ημέρες, χώρια το σοϊ που θα μαζευτεί ανήμερα το μεσημέρι για φαγητό με φιλιά και στο "καλώς ήρθατε, χρόνια πολλά μα πώς μεγάλωσε ο Θανασάκης" (Θανασάκης ετών 39) και στο "να πηγαίνουμε σιγά σιγά γιατί έχει και Ζαμανφού το βράδυ και η Ανίτα έχει για ρεβεγιόν τη γυναίκα Μαραντόνα". Τα'βαλες? Ωραία, βάλε και τα ξέμπαρκα φιλιά παραμονές Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς εκεί που θα τραβιέσαι στα μαγαζιά μαζί με το ποσοστό αποχής και συμμετοχής των φετινών δημοτικών εκλογών που έβγαλε το Δήμαρχο τον τσίφτη τον οικολόγο που φρόντισε για τα 250 δέντρα που συναποτελούν το φετινό μας δέντρο να είναι μεταφυτεύσιμα στις περιοχές που έγιναν στάχτη και μπούρμπερι το καλοκαίρι που μας πέρασε αλλά...δεν φρόντισε να ταϊσει και τα δύστυχα Μικρά μου Πόνυ Στάβλος Σπιτάκι Πόσο Σ'αγαπώ και τα βλέπεις να πλησιάζουν ύπουλα και πεινασμένα το δέντρο και να μασουλάνε τα κλαδιά...Μα που ήθελα να καταλήξω? Α ναι! Και να τα φιλιά πώς αυξάνονται στον αριθμό! Εδω η γρίπη των χοίρων δεν μας πειράζει ???

...ανάσα ανάσα γιατί τα είπα μονοκοπανιά και έσκασα!

Τα Χριστούγεννα ο κόσμος αγκαλιάζει και αγκαλιάζεται περισσότερο = Ε αυτό δεν κοστίζει τίποτα και αν δεν είναι αγκαλιά τύπου "Χρυσουλάκι μου σε ακουμπώ μόλις και μετά βίας και τζους τώρα γιατί θα με τσαλακώσεις και έκανα και μαλλί λίγο πρίν και πλήρωσα και δώρο, μα δεν ντρέπονται?!" αλλά από εκείνες που σε βουτάει και σε ζουπάει και αν είχε ουρά θα την κουνούσε από τη χαρά του που σε βλέπει...αν είναι τέτοια αγκαλιά τότε ας γεμίσει ο τόπος με ανώμαλους πλην γλυκούς αγκαλιαστές και αγκαλιαζόμενους!

Τα Χριστούγεννα ο κόσμος πορεύεται εν ειρήνη με ενα χαμόγελο πίστης, ευδαιμονίας και ελπίδας = Τα Χριστούγεννα πολύς κόσμος είναι πιο δυστυχισμένος σε σχέση με άλλες περιόδους γιατί σαν από θαύμα μόνο τότε έρχεται αντιμέτωπος με τη μοναξιά του, την ανασφάλειά του, τη φτώχεια του, τη χαμένη του αγάπη, το σπίτι που δεν έφτιαξε ποτέ, τη δουλειά που δεν άλλαξε, τα λόγια που δεν είπε, τα τηλέφωνα που δεν απάντησε, τα σ'αγαπάω που δεν ξεστόμισε. Τα Χριστούγεννα όμως είναι και μια περίοδος όπου ο κόσμος ανανεώνει τις ελπίδες του...βάζει στο μηχάνημα ακόμα ενα κέρμα και κερδίζει ενα χρόνο ακόμα να κάνει οσα δεν έκανε τη χρονιά που πέρασε. Ανάμεσα στο τίποτα και στο λίγο επιλέγει με δυνατή φωνή τα πάντα και δίνει υποσχέσεις στον εαυτό του και στους γύρω του. Υποσχέση οτι θα κρατήσει την υπόσχεση δεν δίνει αλλά είναι η υπόσχεση που μετράει...

Τελικά η ιδέα μια ελπίδας είναι πιο δυνατή από την ίδια την ελπίδα. Κι εγω τόση ώρα παω να σας το χαλάσω η γαϊδούρα...


Γι'αυτό μη δίνετε σημασία σε μένα και τις ορμόνες μου που κάνουν ρεβεγιόν και περάστε υπέροχες γιορτές!
Ζήστε μοναδικά Χριστούγεννα και υποδεχτείτε τη νεα χρονιά όπως πραγματικά επιθυμείτε. Δώστε υποσχέσεις, δώστε χαμόγελα, δώστε αγάπη, φιλιά και αγκαλιές και κάντε το απο καρδιάς γιατί πολύ απλά...είναι Χριστούγεννα ρε γαμώτο!


Α! Και αν δείτε να βρέχει Nutella τότε να ξέρετε οτι είναι η δική μου ευχή που έπιασε και τελικά φέτος ο Santas δεν έφερε (μόνο) ελαφάκι!

18 Δεκεμβρίου 2009

Puressence



...@Fuzz 19/12/2009
κλαψ...
λυγμ...
σνιφ...
γκρρρ...
χμ...
next time!

16 Δεκεμβρίου 2009

Για πες...


Κάθε πρωί που περνάω μπροστά από το Grande Bretagne, από τη μεριά της Πανεπιστημίου, βγαίνουν από τα λούκια στο πεζοδρόμιο μυρωδιές χλωρίνης και απορρυπαντικού. Κάθε πρωί αυτό είναι το ευωδιαστό μου διάλειμμα από την γενικότερη σκουπιδομυρωδιά που επικρατεί στους δρόμους αυτές τις μέρες και η μύτη μου είναι πλέον εθισμένη. Κάθε πρωί σκέφτομαι οτι είναι τραγική ειρωνία το γεγονός οτι σε μια πόλη που μόλις φωτίστηκε το χριστουγεννιάτικο δέντρο φάνηκαν καθαρά οι εκατοντάδες τόνοι από απορρίματα στους δρόμους, μόλις φούντωσαν οι βροχές αναδύθηκαν μυρωδιές από πολυκαιρισμένα σκουπίδια που ουδείς μη μόνιμος μπήκε στον κόπο να περισυλλέξει, παρόλα αυτά το πεζοδρόμιο της Grande Bretagne εξακολουθεί να ευωδιάζει καθαριότητα και απολύμανση. Καμιά φορά απορώ αν είμαστε όλοι κάτοικοι της ίδιας πόλης πόσο περισσότερο περαστικοί από τον ίδιο πλανήτη...

12 Δεκεμβρίου 2009

Δανεικό...

Την εποχή των μεγάλων πραγμάτων θα'θελα, εμείς οι δυο, να μαθαίναμε την αξία των μικρών...

10 Δεκεμβρίου 2009

Ζητάω πολλά?



Πώς το βλέπεις Santa Bill?
Το έχουμε ή θα την βγάλουμε πάλι με ελαφάκι?

8 Δεκεμβρίου 2009

I am having a BAD day!





Αυτό...δεν έχει συνέχεια!
...
...
...
Παω τώρα...
Παω είπα...
Δεν σε νοιάζει ε?
Το ήξερα!
Αλλά πάντα έτσι ήσουν...
Εαυτός να σου πετύχει...
Και σου έδωσα τα καλύτερά μου χρόνια...
Μπουμπούκι με γνώρισες, αποξηραμένο βερύκοκο με κατάντησες...
Γι'αυτό κι εγω θα φύγω...
Παω...
Ζντουπ!
(Πάλι κλείστηκα εξω και το μέσα μου θα τα κάνει ρημαδιό...!!)

6 Δεκεμβρίου 2009

(not) to do list!



Φράσεις που δεν έχει νόημα να ξεστομίζεις όταν φροντίζεις το κουτσό έταιρο ημισυ...

  • Τα στήνουμε στο διάδρομο? (Μόνη πας, μόνη γυρνάς!)
  • Όποιος φτάσει πρώτος στην κουζίνα τρώει το τελευταίο κομμάτι cheese cake! (Είναι πλέον βέβαιο οτι είσαι η νικήτρια και η έλλειψη ανταγωνισμού εξαφανίζει το σασπενς!)
  • Θα μπείς για μπάνιο τώρα? (η έννοια του "τώρα" είναι σχετική όταν η ταχύτητά σου συναγωνίζεται εκείνη ενός σαλιγκαριού με έλλειψη προσανατολισμού και αστιγματισμό!)
  • Πάμε για ενα ποτάκι απόψε? (Αν ρίξω οινόπνευμα στη βυσσινάδα που είχε φέρει η μάνα μου λες να πιάσει το κοκτέηλ?)
  • Θα φορέσεις παντελόνι? (Θα χρειαστείς χάρτη ώστε να αποφασίσεις από ποιό μπατζάκι θα ξεκινήσεις, πώς θα περάσεις από το ενα πόδι στο άλλο χωρίς να πιέσεις το πονεμένο ενω μέχρι να ολοκληρωθεί το project θα είναι ωρα για ύπνο...βάλε σορτσάκι μια και καλή!)
  • Θέλεις να δοκιμάσεις να περπατήσεις χωρίς πατερίτσα? (Μπουμ!-Αου!-#$@%&!!!!! Οχι ε?)
  • Ο πάγος τελείωσε. Έχουμε αρακά, καλαμπόκι και τις μπάμιες που θα κάνω αύριο, τι προτιμάς? (Τις μπάμιες!)
  • Θα είσαι εδω όταν γυρίσω? (Καμιά φοράάάάάά λεω να αλλάξω ουρανόόόό!!!)
  • Σκέφτομαι μήπως αντι να κάνουμε μια μια τις ενέσεις να στις πατήσω μια και καλή, κάτι σαν βελονισμό... τι λές? (Και από εκείνο το απόγευμα κανείς δεν είδε ξανά τη σακουλίτσα με τις ενέσεις ενω αγνοείται και το οινόπνευμα!)
  • Επειδή φέτος δεν χωράς και εσυ με τις πατερίτσες και το χριστουγεννιάτικο δέντρο, θα ήθελα να κάτσεις να σκεφτείς το ενδεχόμενο να προσαρμόσουμε φωτάκια στο νάρθηκα και να κυκλοφορείς με μπαλαντέζα...(Και μετά ήρθε η σιωπή και ενα βλέμμα απόγνωσης στόλισε το προσωπάκι σου!)
and last but not least...
  • Πονάς? (Oχι, είναι το πάθος της στιγμής, είναι το ζωώδες ερωτικό κάλεσμα, η κραυγή αγωνίας για τον θα του κάτσεις ή οχι...πάνω στο πόδι όπως τόσο άγαρμπα έκανες χθές βράδυ πάνω στην αποτυχημένη σου προσπάθεια να φανείς τσαχπίνα!)
Κατά τα άλλα η διαδικασία αποκατάστασης προχωράει αγάλι αγάλι (αν η αγουρίδα γίνει μέλι να με χέσεις!), η επικοινωνία μεταξύ ασθενούς και νοσοκόμας έχει αποκατασταθεί πλήρως (ποιό πόδι είναι είπαμε?) και τα γατιά έχουν εκπαιδευτεί απόλυτα και πηδάνε μόνο πάνω στο πονεμένο!

Ah la vie en rose!