Μια κάποια φιγούρα, ένας κάποιος Γιώργος...

Από το παράθυρο του γραφείου μου βλέπω μια οικεία φιγούρα σκυμμένη μπροστά στην οθόνη ενός υπολογιστή. Τα χείλη του είναι σφιγμένα, το δεξί του χέρι ακουμπάει το ποντίκι σαν να βρίσκει παρηγοριά από την επαφή αυτή και τα μάτια του είναι καρφωμένα στα εκατοντάδες νούμερα που αναβοσβήνουν σαν παλαβά. Από τα πράσσινα στα κόκκινα και από τα μπλέ πάλι στα κόκκινα.
Γενικός δείκτης στο -3.69% και κατεβαίνει.
Το αριστερό χέρι σηκώνει το ακουστικό και σχηματίζει έναν αριθμό.
Ο Γιώργος της άλλης γραμμής είναι ο καθημερινός τηλεφωνικός επισκέπτης.
Ο Γιώργος βγήκε από κάποιο πανεπιστήμιο με μεταπτυχιακό και τον τίτλο του Χρηματιστή και η εταιρεία που εκπροσωπεί του απέδωσε και τον τίτλο του market analyst ώστε να προστεθεί η τιμητική κάθετος (/) κάτω από το όνομά του και να είναι πιο εύηχη η παρουσίαση της ιδιότητάς του.
Στο λεξιλόγιο του Γιώργου δεν υπάρχει η λέξη "πρόβλημα". Υπάρχουν μόνο "θέματα που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης" ενω ολα γύρω από το καθημερινό του πρόγραμμα προλογίζονται από τον εξίσου τιμητικό χαρακτηρισμό "business": "business lunch", "business plan", "business activity" κ.οκ.
Η φιγούρα ακούει προσεχτικά τον Γιώργο, αντιπαραθέτει την δική της άποψη, κάνει ερωτήσεις, ψάχνει για μια κουβέντα με θετικό πρόσημο μήπως και αντισταθμίσει το μείον του δείκτη και των χρημάτων που χάνονται.
Ο Γιώργος συστήνει υπομονή, δείχνει κατανόηση και παράλληλα με το ακουστικό που κρέμεται από το άλλο του αυτί παρηγορεί μια άλλη φιγούρα, η οποία βρίσκεται σε κάποιο άλλο γραφείο, κοιτάζει τα ίδια νούμερα να κοκκινίζουν και βασανιστικά βλέπει τις ελπίδες για "αύξηση των κεφαλαίων" να εξανεμίζονται.
Ο Γιώργος δεν είναι μάντης ούτε Θεός. Δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον, κατά συνέπεια μπορεί μόνο να προτείνει, να συστήσει βάσει στοιχείων, να εικάσει, να ελπίσει, να μιλήσει καθησυχαστικά αλλά...η απόφαση και η ευθύνη είναι της φιγούρας. Της κάθε φιγούρας που κάθεται μπροστά σε μια οθόνη με νούμερα να αναβοσβήνουν και το χέρι να σφίγγει το ποντίκι.
Τα κουράγια της φιγούρας δεν είναι όπως παλιά και οι αντοχές πια περιορισμένες.
Τι να πει κανείς για τα κεφάλαια που μετά βίας διατηρούνται? Τα κέρδη, αυτά και αν έχουν προ πολλού ξεχαστεί και η όποια ελπίδα επιστροφής στις προ φούσκας εποχές προκαλλεί γέλιο. Παρόλα αυτά ευχαριστεί το Γιώργο κάθε φορά για το χρόνο που του διέθεσε και ανανεώνει το τηλεφωνικό τους ραντεβού για την επόμενη φορά που το αρνητικό πρόσημο θα ταράξει την ηρεμία του.
Ας είναι όμως, ότι ανεβαίνει κατεβαίνει και ότι κατεβαίνει δεν αποτελεί πρόβλημα, αποτελεί θέμα πρός επίλυση το οποίο με τη βοήθεια ενός μεγαλειώδους business plan θα φέρει τα πάνω κάτω.
Και στο τέλος ότι έχει ανέβει πάλι κάτω θα βρεθεί.