Αν εξαιρέσει κανείς τους τυχερούς που ζούν εξω από τα τείχη των Αθηνών και μένουν σε μονοκατοικία με κήπο ή αυλή και έχουν την ησυχία τους, όλοι οι υπόλοιποι είμαστε στιβαγμένοι σε μικρά κουτάκια των 50-60 τ.μ. με ηχομόνωση από τσιγαρόχαρτο, όπου φτερνίζεται ο γείτονας και πετάγεσαι να τους δώσεις χαρτομάντηλο! Σε ενα τέτοιο κουτάκι λοιπόν μένουμε κι εμείς, περιστοιχισμένοι από άλλα κουτάκια όπου εξελίσσονται καθημερινές ιστορίες ανθρώπινης τρέλλας...
Σήμερα, όλως παραδόξως σηκώθηκα περί τις 07.30 οπότε μπόρεσα να απολαύσω τις χαρές του πρωινού αντί να βουρτσίζω τα δόντια προσπαθώντας να βάλω καλσόν, να ισιώσω τη φούστα, να βάλω μάσκαρα στο μάτι και οχι στη μύτη και φυσικά να ταιριάξω παπούτσια. Αφου λοιπόν ξεπροβόδησα την αγάπη με Home made σαντουιτσάκι στο καλαθάκι του και μήλο για τη λιγούρα, αφού έστρωσα κρεβάτι και έκανα μπάνιο (ωραίο πράγμα το ντουσάκι το πρωί κοπελιά) είπα να φάω τα δημητριακά μου σαν άνθρωπος.
Κανονικά τρώω απολαυστικές αηδίες το πρωί αλλά η ζυγαριά τον τελευταίο καιρό με κερδίζει στα σημεία οπότε είπα να την κοροιδέψω...και καλά! Εκείνη τη στιγμή λοιπόν που εχω πάρει μπολάκι και οδεύω προς σαλόνι συνοδευόμενη από περιχαρείς Manu & Quillo που ετοιμάζονται να αράξουν σε ότι έχει απομείνει από την κατά τα άλλα art deco vouveau πολυθρόνα μας (με τόσες νυχιές θυμίζει τοίχο στο κελί ισοβίτη!), στην διπλανή πολυκατοικία με την οποία δ-υ-σ-τ-υ-χ-ώ-ς δεν έχουμε οπτικη επαφή έχει ξεκινήσει ενα πανηγυράκι, αρχικά μεταξύ μαμάς και κόρης η οποία θέλει να δανειστεί ενα μαυρό μολύβι ματιών.
Η μαμά για κάποιο λόγο αρνείται να της το δώσει, η κόρη της το παίρνει - μάλλονμε το έτσι θέλω - και την επίμαχη στιγμή σκάει μύτη μπαμπάς να χωρίσει τις 2 γυναίκες της ζωής του από το μαλλιοτράβηγμα. Μέγα λάθος μπαμπούλη! Διότι τα δυο θηλυκά έχουν ξυπνήσει ως φαίνεται θεόστραβα, σε σχέση με σένα που ρεπάρεις και είσαι μέσα στην άνοιξη!
Στο μεταξύ η καλή τους γειτόνισσα (βλ. η υπογράφουσα) έχει βγεί μπαλκόνι για καλύτερη ακουστική ενω τα γατιά ως γνήσιοι απόγονοι κουτσομπόλας μάνας έχουν βγάλει τα κεφάλια τους εξω από το μπαλκόνι, έχουν τεντώσει αυτιά και παρακολουθούν.
Σημείωση πρός εαυτό μου: να τους βάλω κάμερα κολάρο γιατί κάτι τέτοιες παρακολουθήσεις!
Ο μπαμπάς λοιπόν προσπαθεί να συμβιβάσει την κατάσταση, η κόρη είναι παρμένη με τη μαμά, η μάμα με την κόρη και ως εκ θαύματος και οι δυο τα χώνουν στον μπαμπά που ανακατεύτηκε. Δεν μιλάνε και ξεκάθαρα οπότε άντε να βγάλεις νόημα!
Εν τέλει, η κόρη φεύγει χωρίς το μολύβι επικαλούμενη διαβόλους και τριβόλους, η μαμά έχει την κρυφή χαρά ότι πέρασε το δικό της και ο μπαμπάς, έχοντας μάλλον βγεί στο μπαλκόνι, παίρνει την κόρη στο κινητό - εδω βοήθησε το ότι δεν μασούσα καν τα δημητριακά μου προκειμένου να ακούω καθαρά! - και της λέει να την περιμένει στη γωνία να της δώσει λεφτά να πάρει μολύβι...το γλυκό του κοριτσάκι! :D :D
Συμπεράσματα...1. οι μπαμπάδες έχουν αδυναμία στις κόρες τους και δεν τους χαλάνε χατήρι no matter waht 2. οι μαμάδες τσαντίζονται από το 1 και παίρνουν θέση για να μην γίνουν οι κόρες καλομαθημένες και "τα περιμένουν όλα στο χέρι και στο πόδι" (με αυτή την πασπαρτού έκφραση μεγάλωσα και ακόμα απορώ για τη συμμετοχή του ποδιού στην ιστορία!) 3. οι κόρες βιάζονται να μεγαλώσουν μέχρι να φτάσουν στα 25...μετά ψάχνουμε καλλυντικά με "διάφανη υφή και φυσικό αποτέλεσμα"! 4. οι μπαμπάδες θα έχουν πάντα άποψη και θα παρεμβαίνουν στους καυγάδες των γυναικών με την πεποίθηση ότι έχουν την λύση αλλά θα φεύγουν από το δωμάτιο κακήν κακώς και σιχτιρίζοντας την ώρα και τη στιγμή που είπαν να "βοηθήσουν" και...5. δεν υπάρχει καλύτερο κουτσομπολιό και αρτιότερες συνθήκες "στησίματος αυτιού" από αυτό που προσφέρει η σφηνοειδής κατασκευή των κουτιών που ζούμε.
Μ'αυτά και με κείνα πέρασε η ώρα και πάλι άργησα ενω στη γωνία μια πιτσιρίκα κοντά στα 15 περίμενε κάτι...κάποιον...? :D
Σήμερα, όλως παραδόξως σηκώθηκα περί τις 07.30 οπότε μπόρεσα να απολαύσω τις χαρές του πρωινού αντί να βουρτσίζω τα δόντια προσπαθώντας να βάλω καλσόν, να ισιώσω τη φούστα, να βάλω μάσκαρα στο μάτι και οχι στη μύτη και φυσικά να ταιριάξω παπούτσια. Αφου λοιπόν ξεπροβόδησα την αγάπη με Home made σαντουιτσάκι στο καλαθάκι του και μήλο για τη λιγούρα, αφού έστρωσα κρεβάτι και έκανα μπάνιο (ωραίο πράγμα το ντουσάκι το πρωί κοπελιά) είπα να φάω τα δημητριακά μου σαν άνθρωπος.
Κανονικά τρώω απολαυστικές αηδίες το πρωί αλλά η ζυγαριά τον τελευταίο καιρό με κερδίζει στα σημεία οπότε είπα να την κοροιδέψω...και καλά! Εκείνη τη στιγμή λοιπόν που εχω πάρει μπολάκι και οδεύω προς σαλόνι συνοδευόμενη από περιχαρείς Manu & Quillo που ετοιμάζονται να αράξουν σε ότι έχει απομείνει από την κατά τα άλλα art deco vouveau πολυθρόνα μας (με τόσες νυχιές θυμίζει τοίχο στο κελί ισοβίτη!), στην διπλανή πολυκατοικία με την οποία δ-υ-σ-τ-υ-χ-ώ-ς δεν έχουμε οπτικη επαφή έχει ξεκινήσει ενα πανηγυράκι, αρχικά μεταξύ μαμάς και κόρης η οποία θέλει να δανειστεί ενα μαυρό μολύβι ματιών.
Η μαμά για κάποιο λόγο αρνείται να της το δώσει, η κόρη της το παίρνει - μάλλονμε το έτσι θέλω - και την επίμαχη στιγμή σκάει μύτη μπαμπάς να χωρίσει τις 2 γυναίκες της ζωής του από το μαλλιοτράβηγμα. Μέγα λάθος μπαμπούλη! Διότι τα δυο θηλυκά έχουν ξυπνήσει ως φαίνεται θεόστραβα, σε σχέση με σένα που ρεπάρεις και είσαι μέσα στην άνοιξη!
Στο μεταξύ η καλή τους γειτόνισσα (βλ. η υπογράφουσα) έχει βγεί μπαλκόνι για καλύτερη ακουστική ενω τα γατιά ως γνήσιοι απόγονοι κουτσομπόλας μάνας έχουν βγάλει τα κεφάλια τους εξω από το μπαλκόνι, έχουν τεντώσει αυτιά και παρακολουθούν.
Σημείωση πρός εαυτό μου: να τους βάλω κάμερα κολάρο γιατί κάτι τέτοιες παρακολουθήσεις!
Ο μπαμπάς λοιπόν προσπαθεί να συμβιβάσει την κατάσταση, η κόρη είναι παρμένη με τη μαμά, η μάμα με την κόρη και ως εκ θαύματος και οι δυο τα χώνουν στον μπαμπά που ανακατεύτηκε. Δεν μιλάνε και ξεκάθαρα οπότε άντε να βγάλεις νόημα!
Εν τέλει, η κόρη φεύγει χωρίς το μολύβι επικαλούμενη διαβόλους και τριβόλους, η μαμά έχει την κρυφή χαρά ότι πέρασε το δικό της και ο μπαμπάς, έχοντας μάλλον βγεί στο μπαλκόνι, παίρνει την κόρη στο κινητό - εδω βοήθησε το ότι δεν μασούσα καν τα δημητριακά μου προκειμένου να ακούω καθαρά! - και της λέει να την περιμένει στη γωνία να της δώσει λεφτά να πάρει μολύβι...το γλυκό του κοριτσάκι! :D :D
Συμπεράσματα...1. οι μπαμπάδες έχουν αδυναμία στις κόρες τους και δεν τους χαλάνε χατήρι no matter waht 2. οι μαμάδες τσαντίζονται από το 1 και παίρνουν θέση για να μην γίνουν οι κόρες καλομαθημένες και "τα περιμένουν όλα στο χέρι και στο πόδι" (με αυτή την πασπαρτού έκφραση μεγάλωσα και ακόμα απορώ για τη συμμετοχή του ποδιού στην ιστορία!) 3. οι κόρες βιάζονται να μεγαλώσουν μέχρι να φτάσουν στα 25...μετά ψάχνουμε καλλυντικά με "διάφανη υφή και φυσικό αποτέλεσμα"! 4. οι μπαμπάδες θα έχουν πάντα άποψη και θα παρεμβαίνουν στους καυγάδες των γυναικών με την πεποίθηση ότι έχουν την λύση αλλά θα φεύγουν από το δωμάτιο κακήν κακώς και σιχτιρίζοντας την ώρα και τη στιγμή που είπαν να "βοηθήσουν" και...5. δεν υπάρχει καλύτερο κουτσομπολιό και αρτιότερες συνθήκες "στησίματος αυτιού" από αυτό που προσφέρει η σφηνοειδής κατασκευή των κουτιών που ζούμε.
Μ'αυτά και με κείνα πέρασε η ώρα και πάλι άργησα ενω στη γωνία μια πιτσιρίκα κοντά στα 15 περίμενε κάτι...κάποιον...? :D
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου