8 Απριλίου 2008

Που να σου εξηγώ...





Που να σου εξηγώ πως έτσι σαν κουφάρι μένω,

να μετρώ το χρόνο που θα χρειαστώ να χωνέψω την λογική.
Δε με υπολόγισες καλά , όφειλες ξέρεις.

Το χρόνο θα το πάρω και τότε θα γελασω δυνατα.
Τα άδεια σου μηχανουργήματα, θα τα ξεσκίσω και θα τα στείλω πίσω,
σ' ένα φάκελο γεμάτο σκόνη.
Θα μάθω για σένα όλες τις γλώσσες του κόσμου ετούτου,
και θα καθίσω μαζί σου ατελείωτες ώρες δίπλα στο παράθυρο του τρένου.
Να δούμε τον κόσμο από άλλη μεριά.
Μια Έλλη, μια Ιθάκη ,μια Αμέρικα.

Που να σου εξηγώ πως δε πονάω πια.
Που να σου εξηγώ πως δε σε ξέρω πια.
Και ας ξέρω το καιρό στα μέρη που θα πας.
Ορίζοντα ανοιχτό να βρίσκεις να περνας.
Κοιτάζω τώρα πίσω.
Τι να κρατήσω.
Και ποια ζωή να ζήσω
Πώς να σου εξηγήσω.

Που να σου εξηγώ πως έτσι σαν κουφάρι μένω,
να μετρώ το χρόνο που θα χρειαστώ να χωνέψω την λογική.
Δε με υπολόγισες καλά , όφειλες ξέρεις.

Το χρόνο θα το πάρω και τότε θα γελασω δυνατα.
Τα άδεια σου μηχανουργήματα, θα τα ξεσκίσω και θα τα στείλω πίσω,
σ' ένα φάκελο γεμάτο σκόνη.
Θα μάθω για σένα όλες τις γλώσσες του κόσμου ετούτου,
και θα καθίσω μαζί σου ατελείωτες ώρες δίπλα στο παράθυρο του τρένου.
Να δούμε τον κόσμο από άλλη μεριά.
Μια Έλλη, μια Ιθάκη ,μια Αμέρικα

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

gia ithaki ok, alla amerika alloi pane !

One Happy Dot είπε...

wooooooooohoooooo!!!!! Καλώς ήρθες στα πάτρια εδάφη!!!

Unknown είπε...

Προσφέρεται δωρεάν μια τακτοποίηση συναισθημάτων
αντάξια ενός αξιοπρεπούς αλήτη. Που να σου εξηγώ.

Τα κουρέλια που σκέφτονται μιαν αιτία να γλείφεις τα δάκτυλά σου. Που να σου εξηγώ.

Πρόσωπα ή μακέττες με βαγνερική πειθαρχία που πήγαν να κάνουν περίπατο με τη μάσκα του Βρούτου . Που να σου εξηγώ

Με το να κυνηγάς τη χαρά κινδυνεύεις να χάσεις τη μόνη αληθινή χίμαιρα . Που να σου εξηγώ.

Να αισθάνεσαι ότι απέμειναν πια, τα σκηνικά που κάλυψαν το έργο, η αναπαράσταση και το μοτίβο μιας εκδρομικής νουβέλας, ένας τυχοδιώκτης, αδίσταχτος φαινομενικά, που ξαναγύρισε στην στυφή πρόζα. Πού να σου εξηγώ.

Σαν τον Πρωταγόρα έφυγε με το μανδύα ριγμένο στο κεφάλι είχε μάθει να αμφιβάλλει. Καιρός να αγοράσουμε τάφους στον Κεραμεικό. Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄εθλίβετο που είχε υπογράψει τη συνθήκη Aix–la-Chapelle. Τα μετάλλια που είχε χαραχτεί η μορφή του και οι λέξεις : In conseptum meo stetit sol δεν υπήρξαν ποτέ και όμως ο πόλεμος έγινε. Που να σου εξηγώ.

«Η θάλασσα βρίσκεται παντού : Στο Μανχάτταν, στο Σικάγο, στο Φρίσκο, παντού. Τώρα μού ‘φτασε στο στόμα και πνίγομαι.» Που να σου εξηγώ.

«Δεν μπορώ να κοιμηθώ. Δεν υπάρχει τίποτα μέσα μου που να στηρίξει τα όνειρά μου. Όλα είναι νεκρά. Αν κλείσω τα μάτια, πνίγομαι και αποφάσισα να μείνω ξυπνητός να δω τι θα συμβεί.» Που να σου εξηγώ.

Σχόλιο

Δεν ήταν και τίποτα σοβαρό είπε η/ο …… ΄Ελα καλέ για ένα shopping therapy. Εξάλλου ποιος μετράει;

xipasmenos είπε...

Ναι αλλά δεν μας εξήγησες!!!

Naf είπε...

Αυτό για το shopping therapy πάντως το κατάλαβα....

One Happy Dot είπε...

@Martin....με μπέρδεψες λίγο...

@Xipie...θα στα πω όλα εγω!

Unknown είπε...

" Αύριο το πρωϊ θ' αφήσω τούτη τη κάμαρα σκέφτηκε. Θα περάσω τον προθάλαμο που μυρίζει μούχλα, θα κατέβω αυτές τις σκάλες που τρίζουν και δε θα ξαναγυρίσω σ' αυτόν τον τόπο ποτέ. Θα διαβώ την μακρινή γέφυρα που πάει πέρα απ' το θάνατο. Γιατί σώνει και καλά εγώ να ταράζουμαι από τον ήχο των πραγμάτων που έπρεπε να 'ναι σιωπηλά, κι απ' το σάλεμα άλλων που έπρεπε να 'ναι ασάλευτα." Είναι ένα απόσπασμα του Ουίλλιαμ Σαρόγιαν που διάβαζα μαζί με το post σε μετάφραση Θεμ.Αθανασιάδη- Νόβα. Μετά διάβασα για τον Βασιλιά ΄Ηλιο (Λουδοβίκος ΙΔ) και τα διαφορά του. Η φράση είναι στα Λατινικά και σε μετάφραση σημαίνει «εις την θέαν μου ο ήλιος ίσταται» και τον πόλεμο το γνωστό πόλεμο των μεταλλίων και σκεφτόμουνα κάποιες παρεξηγήσεις που οδηγούν σε απομόνωση. Τα αποσπάσματα τα τελευταία είναι επίσης αποσπάσματα του Σαρόγιαν και σκέφτηκα όντως πως θα το αντιμετώπιζε η naf. Σε πολύ μεγάλες κλεισούρες το χαμόγελο είναι σαν "κλάξον" που σε ξυπνάει. Ε μετά θυμήθηκα και τις ντομάτες τις γεμιστές και της dot το who is counting και έδεσε . Το post , ο Κίρκεγκωρ (Το ημερολόγιο ενός διαφθορέα) ο Λουδοβίκος ΙΔ και η ματαιοδοξία (μεγάλη αρρώστια) ο Σαρόγιαν το μαύρο μου χάλι εκείνη τη στιγμή και τα λόγια της παρέας καθώς και ένας σκορπιός μαύρος πεταλάς που καθόταν στον τοίχο και τον παρατηρούσα.Από την άλλη είναι αλήθεια ότι ο Πρωταγόρας έφυγε από τη συζήτηση με το μανδύα του ριγμένο στο κεφάλι. Ο Πρωταγόρας εξαιρετικός νους και δεν έχει σημασία που τον αποκάλεσαν σοφιστή.

One Happy Dot είπε...

@Martin...έκανες δηλαδή το προσωπικο σου copy paste έτσι? Κάτι τα βιβλία, κάτι εμείς...κάτι ο σκορπιός (!!!!). Περιμένω την άποψή σου στο πιο πρόσφατο Post...

Unknown είπε...

Ο σκορπιός ονομάζεται παλαιοφόνος γιατί είναι τόσο τέλειος στην κατασκευή του που δεν έχει αλλάξει από τότε που εμφανίστηκε.