later!!!!!!
Current mode: ZZzzzzzzzzzzzzzzz
...
...
...
Και τώρα που ήρθε η ωρα να φύγω από το γραφείο (για να είμαι ειλικρινής, δεν ήρθε από μόνη της η "ώρα"...μάλλον την τράβηξα λίγο από το τσουλούφι με τις γνωστές νουθεσίες "εαν νομίζεις ότι με αυτή τη συμπεριφορά θα πας μπροστά, πλανάσαι πλάνην οικτρά") είναι κατάλληλη στιγμή να αφυπνίσω το πνεύμα, να βρω κάτι ανθυγιεινό και νηστίσιμο να τσιμπήσω και να βολτάρω στο κέντρο της Αθήνας ψάχνοντας την έμπνευση που κάπου έχασα!!! Λες τελικά να μου λείπει το "κάτι" μου? Γυναίκες...ότι έχουμε το δίνουμε απλόχερα και ότι μας λείπει το ζητάμε επίμονα! Καλό απόγευμα να έχουμε και ενα ακόμα πιο γλυκό βράδυ!
4 σχόλια:
"Γυναίκες...ότι έχουμε το δίνουμε απλόχερα και ότι μας λείπει το ζητάμε επίμονα" αυτό είναι ένα πάρα πολύ καλό slogan..Εύγε! Καλησπέρες πολλές & άκρως φεμινιστικές..
Δεν έχει μια δόση αλήθειας? :) Αν το καθιερώσουμε ενδέχεται να μας καταλαβαίνουν καλύτερα οι "άλλοι" και ίσως να συνειδητοποιήσουμε τελικά κι εμείς ποιά είναι τα όριά μας τόσο ως πρός αυτά που δίνουμε οσο και σε σχέση με αυτά που ζητάμε! Καληνύχτες γλυκές και άκρως ξεκούραστες!
Θα σου πω έναν από τους τρόπους που εγώ έψαχνα έμπνευση σε περιόδους βαθείας στέρησης της. Η σύγχρονη κοινή αντίληψη για την ομορφιά ή την ασχήμια είναι ότι αυτή αισθητικοποιείται αφού η εικόνα αντιπροσωπεύει την ίδια την ουσία του σύγχρονου κόσμου και όχι μόνο το αποτέλεσμά του. Αυτό όμως που συνιστά τον άνθρωπο βρίσκεται πέρα από την επιφάνειά του και δεν ενεργοποιείται αισθητικά. Το ένα χέρι μπορεί να ρωτήσει «το άλλο μέσα από το σφυγμό για το πώς είμαστε» δεν υπάρχει ανάλογος τρόπος για την έμπνευση αφού δεν έχει σφυγμό. ΄Όμως μπορείς να παίξεις ανάμεσα στην ομορφιά και την ασκήμια καθώς περπατάς και να κρίνεις την κατάσταση ενός προσώπου ή ενός πράγματος που συναντάς από το βλέμμα το δικό σου αν πρόκειται για πράγμα ή από το βλέμμα του άλλου ,την ακοή (τον ήχο δηλαδή που παράγεται αλλά και τον τρόπο που τον ακούς, οξύς ήχος ή όχι ) την όσφρηση (σε ιδιαίτερες έντονες περιπτώσεις) την αφή είτε πρόκειται για πράγμα ή άνθρωπο. Προσπάθησε να απεικονίσεις νοητικά τις διαφορές όσων συναντάς. Θα κουραστείς και θα τα παρατήσεις είναι φυσικό. Μετά πιάσε τον σφυγμό σου. Θα αισθανθείς κάτι να αναδύεται από μέσα και να πλήττει την αφή σου. Προσπάθησε να το περιγράψεις νοητικά, προσπάθησε να περιγράψεις τη ροή κάτι που κτυπά, επανέρχεται, ησυχάζει, απομακρύνεται, ξανάρχεται, σε σχέση με τα πράγματα που βλέπεις ή σκέφτεσαι. Για λίγο. Το σίγουρο είναι ότι το μυαλό σου θα ξεκολλήσει από το «δεν έχω έμπνευση» και θα ξαναρχίσεις να σκέφτεσαι. Αυτή είναι η αρχή της έμπνευσης. Ακόμα και να το ξέρεις ότι εξασκείς μια τεχνική αν αφοσιωθείς σ’ αυτό για λίγο επειδή ουσιαστικά συνομιλείς με το σώμα σου (το σώμα μας έχει πάντα έμπνευση για να αντιμετωπίζει τις ηλιθιότητες που κάνουμε όπως να τρώμε ανθυγιεινά -αλλιώς πεθαίνουμε- ακόμα και σε κακή κατάσταση με τις μη ελεγχόμενες από τη συνείδηση λειτουργίες ) θα ξεχασθείς και θα ξαναρχίσεις να σκέφτεσαι. Άλλη φορά με κάποια άλλη ευκαιρία θα σου πω και άλλους πρακτικούς τρόπους.
Νομίζω ότι κάτι βρήκα...μάλλον με βρήκε! Θα δείξει! Ευχαριστώ πάντως...αυτό με το σφυγμό δεν το είχα συνειδητοποιήσει αλλά είναι τόσο ρεαλιστικό! Καλημέρα! :)
Δημοσίευση σχολίου