Σήμερα το πρωί μου ήρθε το παρακάτω email....
Το 2007, ο Guillermo Vargas Habacuc, ένας ξεφτιλισμένος 'καλλιτέχνης', πήρε ένα αδέσποτο σκυλί, το έδεσε με ένα κοντό σχοινί στον τοίχο μιας Γκαλερύ 'τέχνης' και το άφησε να πεθάνει αργά απο την πείνα και τη δίψα: Για αρκετές μέρες, ο δημιουργός αυτής της απίστευτης βαρβαρότητας και οι επισκέπτες αυτής της Γκαλερύ 'τέχνης' στάθηκαν απαθείς θεατές της αγωνίας του δύστυχου ζώου,μέχρι που τελικά πέθανε από την εξάντληση αφού πρώτα βίωσε μια επίπονη, παράλογη και αδιανόητη δοκιμασία
ΣΑΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΡΑΓΙΚΟ ???
Δεν είναι μόνο αυτό: η αξιότιμη Biennale κεντρικής Αμερικής πήρε την αισχρή απόφαση , οτι η κτηνωδία που έκανε αυτό το υποκείμενο πρόκειτε για τέχνη και κάλεσε τον Guillermo Vargas Habacuc να επαναλάβει την κτηνωδία του επισήμως στην Biennale του 2008.
ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ!!!
Αξίζει τον κόπο, να απαιτήσουμε το υποκείμενο αυτό να μην χρίζει καμίας εκτίμισης ούτε να αποκαλείται καλλιτέχνης για τη βάναυση πράξη του, και για την ευχαρίστισή και την απάθειά του με τον πόνο του άλλου.
Υπογράψτε εδω: http://www.petitiononline.com/13031953/petition.html
ΥΓ: Αν γράψετε το όνομα αυτού του ελεινου στη μηχανη αναζήτησης Google θα δείτε τις φωτογραφίες του δύστυχου ζώου , και σελίδες web για να δείτε οτι πρόκειται για αληθινο περιστατικό. ΣΑΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΡΑΓΙΚΟ ???
Δεν είναι μόνο αυτό: η αξιότιμη Biennale κεντρικής Αμερικής πήρε την αισχρή απόφαση , οτι η κτηνωδία που έκανε αυτό το υποκείμενο πρόκειτε για τέχνη και κάλεσε τον Guillermo Vargas Habacuc να επαναλάβει την κτηνωδία του επισήμως στην Biennale του 2008.
ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ!!!
Αξίζει τον κόπο, να απαιτήσουμε το υποκείμενο αυτό να μην χρίζει καμίας εκτίμισης ούτε να αποκαλείται καλλιτέχνης για τη βάναυση πράξη του, και για την ευχαρίστισή και την απάθειά του με τον πόνο του άλλου.
Υπογράψτε εδω: http://www.petitiononline.com
Το ίδιο θα διαπιστώσετε αν παρακολουθήσετε τα παρακάτω video της Εκθεσης.
http://www.youtube.com/watch?v
http://www.youtube.com/watch?v
Ψάχνοντας λίγο στο Internet, βρήκα και την δική του "άποψη" σε ότι αφορά το συγκεκριμένο γεγονός...
"Hello everyone. My name is Guillermo Habacuc Vargas. I am 50 years old and an artist. Recently, I have been critisized for my work titled "Eres lo que lees", which features a dog named Nativity. The purpose of the work was not to cause any type of infliction on the poor, innocent creature, but rather to illustrate a point. In my home city of San Jose, Costa Rica, tens of thousands of stray dogs starve and die of illness each year in the streets and no one pays them a second thought. Now, if you publicly display one of these starving creatures, such as the case with Nativity, it creates a backlash that brings out a big of hypocrisy in all of us. Nativity was a very sick creature and would have died in the streets anyway."
Δεν εχω αποφασίσει ακόμα τι είναι πιο τραγικό...το ότι ο συγκεκριμένος "καλλιτέχνης" έγινε γνωστός μέσα από μια τέτοια μορφή "τέχνης", το ότι οι υπεύθυνοι της γκαλερύ δέχτηκαν να προβάλουν το "κοινωνικό μήνυμα" του καλλιτέχνη με τον συγκεκριμένο τρόπο και την συγκεκριμένη κατάληξη, το ότι οι επισκέπτες αυτής της γκαλερύ δεν έκαναν τίποτα για να αποτρέψουν τα όσα ακολούθησαν, το ότι ακόμα μια φορά, γίνεται κάτι εκ των υστέρων , το ότι είμαστε των άκρων και είτε θα καθόμαστε και θα κοιτάζουμε απαθείς είτε θα ξεσηκωνόμαστε και θα απαιτούμε δικαιοσύνη και ισότητα για όλους....
Μήπως τελικά γινόμαστε κ εμείς το ίδιο με αυτό που κριτικάρουμε, απλά εμείς το κάνουμε εκ του ασφαλούς? Μήπως η θεωρία "γνώρισα τους ανθρώπους και αγάπησα τα ζώα" έχει κάποια βάση?
Εγω προσωπικά υπέγραψα την αίτηση, γιατί πολύ απλά η τοποθέτηση του "καλλιτέχνη" δεν με κάλυψε. Κάπου μέσα μου όμως αναρωτιέμαι...αν μπορούσα να είχα κάνει κάτι, θα το είχα κάνει ή θα είχα νιώσει άσχημα για λίγο, ίσως λίγο δυσάρεστα, λίγο άβολα και μετά θα το είχα ξεχάσει...?
Μήπως τελικά γινόμαστε κ εμείς το ίδιο με αυτό που κριτικάρουμε, απλά εμείς το κάνουμε εκ του ασφαλούς? Μήπως η θεωρία "γνώρισα τους ανθρώπους και αγάπησα τα ζώα" έχει κάποια βάση?
Εγω προσωπικά υπέγραψα την αίτηση, γιατί πολύ απλά η τοποθέτηση του "καλλιτέχνη" δεν με κάλυψε. Κάπου μέσα μου όμως αναρωτιέμαι...αν μπορούσα να είχα κάνει κάτι, θα το είχα κάνει ή θα είχα νιώσει άσχημα για λίγο, ίσως λίγο δυσάρεστα, λίγο άβολα και μετά θα το είχα ξεχάσει...?
15 σχόλια:
Ό,τι και να ισχυριστεί δεν σώζει τπτ!
Η τέχνη για την τέχνη με οποιοδήποτε τίμημα? Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα?..
Σόρυ αλλά όταν μια ζωντανή ψυχή χάνεται, δεν κρίνω από τα κίνητρα, αλλά εκ του αποτελέσματος!
Καλή σου μέρα
@Equilibrium...έχεις απόλυτο δίκιο, τελικά οχι ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα.
Να έχεις μια όμορφη μέρα καλέ μου!
δεν παίζει αυτό που είδα!
μπορείς να βγάλεις τουλάχιστον την photo?Πραγματικά δεν αντέχω να την βλέπω και του κάνεις και διαφήμιση.
Για μένα ένα άτομο που σκοτώνει ένα άλλο πλάσμα (και δεν με ενδιαφέρει αν είναι και στο όνομα της επιστήμης) μπορεί να κάνει το ίδιο και σε άλλα πλάσματα ανα πάσα στιγμή. Ένας ισορροπημένος άνθρωπος δεν το κάνει αυτό. Εγώ κι εσύ γιατί δεν μπορούμε να σκοτώσουμε ζώα;
Το μόνο που του χρειάζεται σαν απάντηση είναι να τον δέσουμε σε ένα πάσσαλο και να τον δέρνουμε μέχρι να ψοφήσει.
@Naf...Φιλενάδα, την φωτογραφία δεν την έχω βάλει για διαφήμιση σε καμία περίπτωση! Αλλά από την άλλη κάπως έτσι "κλείνουμε τα μάτια μας" σε ότι δεν θέλουμε να ξέρουμε ότι υπάρχει! Είμαι μαζί σου 100% γι'αυτό και έκανα το συγκεκριμένο Post. Ελπίζω να έχει αποτέλεσμα η ολη ιστορία με το Petition on line!
Ο δημόσιος βασανισμός ως θέαμα δεν είναι καινούργιο. Πριν 200 με 250 χρόνια άνθρωποι διαμελίζονταν στις δημόσιες πλατείες του δυτικού κόσμου, αφού προηγουμένως δένανε τα μέλη τους σε άλογα και ο κόσμος παρακολουθούσε. ΄Οταν μάλιστα τα άλογα δεν ήταν και τόσο γερά ο άνθρωπος διαμελίζονταν σιγά-σιγά. Πριν 200 χρόνια οι εκτελέσεις των ίδιων των Ελλήνων εκτός από δημόσιους αποκεφαλισμούς περιλάμβαναν. Κάψιμο, παλουκώματα μάλιστα ο πάσσαλος λαμβανόταν μέριμνα να μην πειράζει ζωτικά όργανα για να βασανίζετε περισσότερο ο άνθρωπος προτού πεθάνει και να προστεθεί στο μαρτύριό του η πείνα και η δίψα. Σήμερα σε πολλές χώρες γίνονται δημόσιοι αποκεφαλισμοί και όταν ο δήμιος δεν είναι αρκετά δυνατός επαναλαμβάνεται η κίνηση και ξαναπέφτει το σπαθί για να κόψει ότι απέμεινε. Σήμερα ακόμα κόβονται μύτες ή χέρια για παραβάσεις νόμων όπως γινόταν παλιά και με ΄Ελληνες. Το επίθετο Κηρομίτης Ασημομύτης κρατάει ακόμη από την εποχή που κόβαν τη μύτη για παράβαση και την αντικαθιστούσαν με μία όμοια από κερί ή από ασήμι. Πρίν 68 χρόνια πολιτισμένοι λαοί και σπουδαγμένοι τάχα, κάναν πειράματα επάνω σε ανθρώπους ή τους ψήνανε στους φούρνους ή τους σκοτώνανε με αέρια. ΄Ηδη στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο είχαν το περίφημο σλόγκαν για τους ανάπηρους οι Ναζί το οποίο έδειχνε έναν ανάπηρο και από κοντά απευθυνόμενοι στον γερμανό εργάτη έγραφαν: Πόσο σου κοστίζει. ΄Ηταν ένα από τα πρώτα προγράμματα των Ναζί για την εξαφάνιση των διανοητικά αναπήρων. Ξέρετε πόσα παιδιά πεθάναν δίπλα μας μετά την πτώση του καθεστώτος Τσαουσέσκου; Επειδή λοιπόν αυτά γίνονταν και παλιότερα και για να τα θυμηθεί ο κόσμος προτείνω να τα εφαρμόσουμε στον καλλιτέχνη έτσι θα μας θυμίζει πάντα κάτι. Αυτή η εθιστική στη βία και στο θάνατο τέχνη που απευθύνεται στα ζώα που ο ηλίθιος άνθρωπος θεωρεί ότι κυριαρχεί πάνω τους είναι ότι απέμεινε από έναν πολιτισμό ο οποίος καταστρέφεται. ΄Αμα δει κάποιος την Π.Δ. λόγου χάριν θα δει ότι μετά τον κατακλυσμό ο Θεός συμφώνησε να μην ξανακάνει κατακλυσμό όχι μόνο με τον άνθρωπο όπως κατά κόρον λέγεται αλλά και με τα ζώα. Αυτό δεν το πολυδιαβάζουμε και δεν θέλουμε να το θυμόμαστε. Ο άνθρωπος έχει μέσα του σε κυριαρχούσα μορφή σύμφωνα με τον Φρόϋντ το ένστικτο του θανάτου το οποίο στέκεται απέναντι στο ένστικτο της ζωής και κυριαρχεί. Ο βασανισμός του ανθρώπου θεωρήθηκε τέχνη ο βασανισμός των ζώων επίσης και οι αναπαραστάσεις αυτές ουσιαστικά απαξιώνουν τον άνθρωπο ως ψυχοσωματική οντότητα και τη φύση ως δημιουργία και επανέρχονται στις απόψεις των γνωστικών που θεωρούσαν το σώμα τάφο, παρέα με τον Πλάτωνα, της ψυχής. Στο βουδισμό έχει ένα σχετικό παράδειγμα όταν μια πανέμορφη γυναίκα αγαπούσε ένα μαθητή του Βούδα. Και αυτός αγρόν αγόραζε . ΄Όταν όμως για κάποιες αιτίες τις κόψαν πόδια χέρια μύτη και αυτιά και την αφήσαν να πεθάνει πήγε και την είδε και του λέει: Γιατί ήρθες και εκείνος της απάντησε για να δώ που καταντάνε αυτά που αγαπάει ο άνθρωπος. Μην ξεχνάτε πριν όχι πολλά χρόνια στις Ινδίες η σύζυγος καιγόταν μαζί με τον πεθαμένο άντρα της για να τον συντροφεύει. Μάλιστα η τελευταία γυναίκα ενός μεγάλου προφήτη ετών 16 παρακαλώ όταν ο άνδρας της στα 60 (δεν γράφω το όνομα για να μην διαλύσουν το blog ) τις ζήτησε να πεθάνουν μαζί για να ταξιδέψουν προς τας αιωνίους μονάς του είπε κάντο μόνος σου. Τέτοιοι καλλιτέχνες είναι ντροπή της γης και βάρος της για ένα μόνο λόγο γιατί δεν σέβονται τη ζωή. Ο εξαχρειωμένος θάνατος δεν είναι παράδειγμα είναι ντροπή. Και δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ ζώων και ανθρώπου.Ο καλλιτέχνης αυτός δεν είναι ζώο ούτε πέτρα είναι ένας λεχρίτης της γής και βάρος της.
@Martin...Thank u...Νομίζω ότι σε αυτό το post όλοι θα συμφωνήσουμε τελικά, ο καθένας με τον τρόπο του!
Ξέρεις ο θάνατος δεν ήταν ποτέ πρόβλημα το "πώς" του θανάτου έδειχνε τον πολιτισμό. Και κυρίως όταν ο θάνατος ανθρώπου ή ζώου γινόταν θέαμα. Αυτό που έκανε αυτός ο λεχρίτης και η γελοιότητα των θαμώνων του θανάτου δίπλα του.
Ο σκύλος έκανε ένα θανάσιμο σφάλμα: Εμπιστεύθηκε τον άνθρωπο.
Και πάλι έχεις δίκιο...ειλικρινά απορώ με το μυαλό αυτού του "καλλιτέχνη" όπως απορώ και με όσους πήγαν, είδαν και δεν έκαναν τίποτα γι'αυτό. Ακόμα και αν τελικά αυτό το σκυλί ήταν όντως άρρωστο, πώς αποφάσισαν ότι τέτοιος θάνατος του άξιζε? Είναι παράλογο, όπως και αν το δει κανείς!
Το παράλογο είναι παράλογο όταν συγκριθεί με ένα κώδικα αξιών. Μπορείς να δείξεις τον κώδικα τότε έχεις κάτι που αξίζει. Εσύ εγώ ο κάθε άνθρωπος.
Έχω πάθει απλά σοκ.
I know honey...όπως όλοι μας!
Αποκωδικοποίηση...: ψυχής, σιωπής, θρησκειών, μυθολογιών,....
Σχηματοποίηση λόγου, θεογονία, κοσμογονία,...
Γεια...
URL : www.siopi.gr
Γειά σου Αλέξανδρε...με μπέρδεψες λίγο! Καλό σ/κ!
Μερικά πράγματα πρέπει να λέγονται με το όνομα τους,ο συγκεκριμένος "καλλιτέχνης" θα μπορούσε να αλυσοδεθεί και να αφήσει τον χρόνο να κυλάει μέχρι τον θάνατο του, το έργο του και η συμβολική διαμαρτυρία του θα γραφόταν στην ιστορία.Η βδελυρή πράξη του να αλυσοδέσει το ανυπεράσπιστο σκυλάκι πρέπει να τον οδηγήσει απευθείας χωρίς καμία ιατρική γνωμάτευση στο ψυχιατρείο ή στην φυλακή γιατί το ίδιο μπορεί να επαναλάβει στο μέλλον κάπου αλλού με ένα ανυπεράσπιστο παιδί χρησιμοποιώντας σαν άλλοθι την δική μας απάθεια και αδιαφορία στην θανάτωση ενός ζώου.Θυμηθείτε τις κουβέντες που σας είπα...
@anonymous...εύχομαι να μην βγείς αληθινός. Από την άλλη πλευρά βέβαια, έχει γίνει τόσο παλαβή η ζωη μας που τελικά ποτέ δεν ξέρεις τι θα μας ξημερώσει. Παρόλα αυτά, ελπίζω πως ότι άσχημο ηταν να δούμε το είδαμε. Καλό σαββατοκύριακο!
Δημοσίευση σχολίου