31 Μαρτίου 2011

Η συνωμοσία ενός πιάτου, ενός πιρουνιού κι ενός...πουλιού!

Αυτές τις μέρες περιμένω το μαραγκό να έρθει να μας αλλάξει τα ντουλάπια.

Μεγάλη ιστορία, θα την αφηγθώ κάποια άλλη στιγμή προκειμένου να διαπιστώσουμε όόόλοιμαζί πόσο αταίριαστοι είμαστε με τον κύριο Dot! Θα μου πεις, σιγά το νεο...άλλωστε γι'αυτό τα βρήκατε, ακριβώς επειδή δεν ταιριάζετε πουθενά!

Εν πάσει περιπτώσει...αλλάζουμε τα ντουλάπια και στα πλαίσια αυτής της μεγάλης, για τα δικά μας δεδομένα, αλλαγής η μαμά Dot και πεθερά του προαναφερθέντος κύριου Dot πετάει τη σκούφια της ψηλά! Καθώς λοιπόν τα νεα ντουλάπια συνοδεύονται και από ενα βαψιματάκι της κουζινίτσας και καθώς το βαψιματάκι "κουβαλάει" εξ'ορισμού και ενα νεο διακοσμητικό concept της ίδιας κουζινίτσας, σκέφτηκε η Ελληνίδα μάνα οτι ΠΡΕΠΕΙ να αλλάξουμε επιτέλους και το σερβίτσιο στο οποίο τρώμε, παράλληλα με τα μαχαιροπίρουνα με τα οποία τρώμε.
Γιατί?
Γιατί ρουτινιάσαμε το ίδιο και το ίδιο κάθε μέρα. Βέβαια, σε αυτό το σημείο σταματάω να γράφω και περιμένω να σταματήσεις να κυλιέσαι από τα γέλια στη σκέψη και μονο οτι ουσιαστικά τρώμε σε αυτό το σπίτι. Διότι για να φάμε πρέπει να μαγειρέψουμε και στο σπιτικό μας αυτό το άθλημα ανάγεται σε ολυμπιακό...μια φορά κάθε τέσσερα χρόνια και αυτό, με ανάθεση! Οπότε σταμάτα να γελάς λοιπόν αν θέλεις να μάθεις τη συνέχεια!
Νταξ'? Πιες λίγο νερό να συνέλθεις...Ωραία!
Λοιπόν, που είχαμε μείνει? Α, ναι αλλαγή στα πιάτα και τα μαχαιροπίρουνα! Κι εδω σημείωσε οτι από τη στιγμή που το έβαλε στο μυαλό της η κυρία Σόφη, η άρνηση της προσφοράς δεν αποτελεί επιλογή.
Έτσι λοιπον, χθές το πρωί που κίνησα να παω στη δουλειά ("...φεύγαν σαν πουλιά τα ψαροκαϊκα..." ωπα τσαχπινιά!) και πέρασα από την πατρική κατοικία, βγάζει ολο καμάρι και μου δείχνει ενα πιάτο...μα τους χίλιους κάστορες! Λευκό φόντο (ως εδω καλά...) με δυο εξζωτίκ λέλουδα και δυο επίσης εξζωτίκ ιπτάμενα πουλιά στην απόχρωση του τυρκουαζοπράσσινου!
Σ'αρέσει μου λεει?
Αμε της απαντάω έχοντας ξεχάσει την "προσφορά"!
Ωραία μου λέει...Σας το εχω "κομποζάρει με λευκό μεγάλο πιάτο και ασορτί μαχαιροπίρουνα!
Εχω πάθει σοκ αλλά δεν το δείχνω...
Στέκομαι στο μαχαιροπίρουνο και σκέφτομαι οτι τρώμε και την ίδια στιγμή ενα εξζωτίκ πτηνό μας κοιτάει κατάματα μέσα από το πιάτο και συνωμοτεί με το μακρινό του ξαδερφάκι πάνω στο πιρούνι να μας κάτσει ο μουσακάς στο λαιμό!
Πάλι καλά η Ελληνίδα μάνα παρεμβαίνει με διορθωτική κίνηση και το "σώζει" λέγοντάς μου οτι το μαχαιροπίρουνο είναι απλά τυρκουαζοπράσσινο χωρίς πουλί! Μου βάζει και "χέρι" οτι θα ήταν υπερβολή κάτι τέτοιο και ξαναδιπλώνει το πιάτο αφηνοντάς με μόνη με την ανάμνησή του.

Όταν έφυγα, μετά από λίγο, ένιωθα μουδιασμένη. Η σκέψη του πτηνού με κυνηγούσε μέχρι που...έβαλα τα κλάμματα! Αλήθεια σου λεω κι ας γελάς κι εσυ κι εγω μαζί! Μέχρι να πάρω το λεωφορείο το θεϊκό μου μακιγιάζ είχε γίνει χάλια, εγω ήμουν σαν την Κρουέλα ντε Βιλ χωρίς τα σκυλιά ολούθε και μια κυρία με ρώτησε αν μπορεί να με βοηθήσει. "Αμε...θέτε ενα σερβίτσιο φαγητού με ασορτί μαχαιροπίρουνα?" της είπα. Έφυγε πιο γρήγορα απο οτι ήρθε!
Ένιωθα τόσο σκ@τ@, διχασμένη ανάμεσα στην αγάπη για την μαμά μου και τη χαρά που είδα στα μάτια της όταν μου έδειξε το "πιάτο" και στην αισθητική μου που λέει οτι αυτό το πιάτο αποτελεί σαφή ένδειξη οτι το σύμπαν ωρες ωρες δεν έχει καθόλου χιούμορ!
Κι εκεί που το δάκρυ έτρεχε κορόμηλο και μου είχαν τελειώσει και τα χαρτομάντηλα, σταμάτησα να κλαίω! Έτσι απλά...σκέφτηκα το πιάτο και έβαλα τα γέλια! Ναι είναι ενα άσχημο πιάτο αλλά...είναι ενα πιάτο ρε γαμώτο! Άλλοι άνθρωποι δεν έχουν καν να φάνε κι εγω σκάω για ενα πιάτο με ενα πουλί και ασορτί μαχαιροπίρουνο???

Τζήζας Κραϊστ που λέει και ο κουμπάρος μου!!!!

Κι εκεί κάπου ήρθε το εξής ασματάκι και προσγειώθηκε στο κεφάλι μου...


Και μπορεί αυτά τα δυο να μην ταιριάζουν αλλά αν η μαμά μου μπορεί και μου "κομποζάρει" πτηνό σε πιάτο και τυρκουαζοπράσσινο μαχαιροπίρουνο, τότε μπορώ κι εγω να σκέφτομαι οτι όντως...

Τhere should be laughter after the pain
There should be sunshine after rain
These things have always been the same
So why worry now...

Και μη μου πεις οτι πίστεψες για μια στιγμή οτι το "πρόβλημα" ήταν το πιάτο ε? :)

Επίσης, αγάπη...αλλάζουμε σερβίτσιο και μαχαιροπίρουνα!!!

8 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Και ποιό ήταν το πρόβλημα; Κάτι δεν κατάλαβα! χαχαχα Αχ αυτές οι μανάδες! Είναι που το γούστο έχει μείνει κάμποσο πίσω! χεχεχε!!!

Kος Μηδενικός είπε...

Άντε και θα εγκαινιάσουμε το πιάτο με πάπια αλ οράνζ! Να του πάρουμε τον αέρα του κολόπουλου!!! Θα το κάψουμε κύρα Dot μου σε λέω...

mirelen είπε...

Δηλαδή φωτογραφία του άμοιρου πιάτου μετά του πηρουνιού δεν δικαιούμαστε εμείς οι άμοιροι αναγνώστες του blog για να εκφράσουμε τη γνώμη μας ή και να πλειοδοτήσουμε ακόμη;

One Happy Dot είπε...

@Hfaistiwnas...

Ορμόνες παιδί μου...κάνουν πάρτυ και τα έβαλα με το πτηνό! :)

@Zero Point...

Αχ πολύ με αρ΄σει όταν τα λέτε έτσι γκουρμεδιάρικα! Να το κάνουμε αυτό με την πάπια...θα βάλω το οράνζ που έχει και βιταμίνες! Σε αμίτα σας κάνει?

@Mirelen...

εν καιρώ αγαπημένη μου....κ αμα θέτε σας το κάνουμε δώρο! Για το γάμο δεν σας είχαμε πάρει κάτι έτσι δεν είναι?! :)

mirilakou κοντή de la cave είπε...

κρίμα που το μαχαιροπίρουνο είναι χωρίς πουλί πάντως.

Kος Μηδενικός είπε...

Ούτε ένα πορτοκάλι φρέσκο δεν μπορείς να με στύψεις μαρή; Έλεος!!! Καλά άσε βάλε μόνο τα πιάτα εσύ! Χαχα!

DaisyCrazy είπε...

χαχαχαχα αφασία η μάνα. να υποθέσω συμφωνεί και συνομωτεί και η πεθερά; ή λειτουργεί ανταγωνιστικά; :))))
μπορείτε να τα χαρίσετε σε άλλους ή να τα φυλάξετε για 'καλά' και να βγάζετε μόνο όταν εμφανιστεί μάνα και πεθερά για γευμα μια φορά στα τόσα χρόνια :))))))
φιλάκια dotaki
καλημέρα και όμορφη βδομάδα!!

One Happy Dot είπε...

@mirilakou...

κι εγω αυτό λεω οπότε θα το αλλάξω με ενα άλλο που εχει μια οικογένεια από Παπαγάλους παπούα!

@Zero Point...

φρέσκο το θες? Και πώς θα ζήσει η Αμιτα χρυσό μου? Τσ τσ μηδενική κοινωνική ευθύνη!

@DaisyCrazy...

Νομίζω οτι θα πρέπει να βάλω πάγο γενικότερα γιατί στο τέλος θα φύγει ο γαμπρός!!! :) Με εννοείς φαντάζομαι!