10 Νοεμβρίου 2008

Τα μεγάλα μικρά


Παλιά, όταν γυρνούσαμε από κάποια εκδρομή και με άφηνες στην πόρτα του σπιτιού ένιωθα μόνη πρίν καν φύγεις. Από το πρωί της ίδιας μέρας, η σκέψη και μόνο μπορούσε να μου χαλάσει τη διάθεση, να με κάνει νευρική, μελαγχολική, απόμακρη...
Εδω και 2 χρόνια αυτό έχει αλλάξει. Μαζί γυρίζουμε σε ενα σπίτι που μαζί έχουμε φτιάξει και μαζί χαιρόμαστε. Ναι είναι μικρό αλλά αντίθετα με τα οσα εχω πεί κατά καιρούς, μας χωράει μια χαρά αρκεί να είμαστε αγκαλιά...πόσο χώρο πιάνει μια αγκαλιά?
Γυρίζουμε αργά, είμαστε κουρασμένοι αλλά και ξεκούραστοι μαζί, με μια τσάντα...οχι πια δυο.
Μας περιμένουν ο Manu και ο Quillo, σε μια κουζίνα που την έχουν κάνει ανω κάτω, με τα χαμηλά ντουλάπια ανοιχτά και την τροφή τους σκορπισμένη στο πάτωμα, απόδειξη ότι λείψαμε λίγο παραπάνω. Ξέρεις ότι θα τσαντιστώ και μαζεύεις τα πολλά με το σκουπάκι ψευτομαλώνοντας τους τριχωτούς σίφουνες οι οποίοι ηδη μας έχουν ξεχάσει και παλεύουν πάνω από ενα λαστιχάκι.
Ανοίγω τη μια και μοναδική τσάντα που περιέχει τις εικόνες από το σαββατοκύριακο που πέρασε και μαζεύω τα πράγματά μας.
Ψάχνεις να βρείς κάτι να τσιμπολογήσεις, κάτι λίγο έτσι για τη λιγούρα. Βάζουμε θερμοσίφωνα να ζεσταθεί το νερό, ετοιμάζω ενα πλυντήριο και μου γκρινιάζεις ότι θα κρυώσει το νερό πρίν προλάβει να ζεσταθεί, ότι ο πλανήτης πάει κατά διαόλου κι εγω είμαι στον κόσμο μου...κι εγω γελάω γιατί ξέρω κάθε κουβέντα που θα πείς πρίν την πείς. Ξέρω ότι σουφρώνεις τα φρύδια στο μέτωπό σου και κάνεις 3 ρυτίδες, ότι κατεβάζεις τα χείλη σου και απορείς με την "αναισθησία" μου.
Σβήνω το θερμοσίφωνα ο οποίος στο μεταξύ έχει φτάσει στην κατάλληλη θερμοκρασία ενω ο πλανήτης ακόμα ζει και αναπνέει.
Κάνω μπάνιο και βλέπεις Αθλητική Κυριακή με διαλείμματα ύπνου. Μπαίνεις για μπάνιο και παραπονιέσαι γιατί είναι κρύο το νερό ενω σε διαβεβαιώ πως όταν βγήκα εγω έκαιγε. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση και την ξέρουν μόνο τα γατιά που πλατσουρίζουν στα νερά που αφήνουν οι πατούσες μας στα πλακάκια.
Πλένουμε τα δόντια μας κάνοντας βόλτες σε ολο το σπίτι. Αλλού εσυ αλλού εγω. Συναντιόμαστε στο διάδρομο και προσπαθείς με την οδοντόβουρτσα στο στόμα να μου θυμίσεις να βάλω ξυπνητήρι. Κάνω ότι δεν σε καταλαβαίνω και τσαντίζεσαι με αποτέλεσμα να σου πέσει η οδοντόκρεμα στο πάτωμα. Τσαπατσούλη!
Πρίν ξαπλώσεις κοιμάμαι, πρίν κοιμηθείς ξανασηκώνεσαι να μου φορέσεις ενα ζευγάρι από τις κάλτσες σου γιατί τα πόδια μου είναι κρύα. Οι κάλτσες σου μου είναι μεγάλες και είναι από τις λίγες φορές που αισθάνομαι μικροκαμωμένη. Μπερδεύονται τα πόδια μας, τραβάμε τα σκεπάσματα, βολεύεσαι στο μαξιλάρι σου, κουκουλώνομαι και σκάω. Πετάω τα σκεπάσματα και σε ξεσκεπάζω. Λίγο πρίν κοιμηθείς απλώνεις το χέρι σου και πιάνεις το δικό μου. Ακούω την ανάσα σου και ξέρω ότι χαμογελάς. Σε ρωτάω τι σκέφτεσαι και μου απαντάς ότι κάποιος πρέπει να σηκωθεί να σβήσει το φως...Καληνύχτα, καλή εβδομάδα!!

42 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Έχεις τόσο καλό άντρα και μας το έκρυβες;;
Τα μικρά πραγματάκια είναι που μας κολλάνε..

One Happy Dot είπε...

Είδες Ηφαιστιωνάκι...είναι αυτά τα καθημερινά που τελικά λείπουν όταν κάτι στραβώνει...όταν και αν! Σε φιλώ και σου εύχομαι να έχεις μια τέλεια εβδομάδα. Ελπίζω πως πάει καλά η δουλειά ναι? :)

b|a|s|n\i/a είπε...

τρυφερότατο! πολύ τρυφερό!
και με δύο ερωτήσεις: πόσο μεγάλο είναι το σπίτι; και τι ύψος έχει; (όχι το σπίτι) ;)

One Happy Dot είπε...

@b|a|s|n\i/a...
αληθινότατο! πολύ αληθινό!
Και οι απαντήσεις σου...το σπίτι είναι 60 τετραγωνικά και το ύψος του (οχι του σπιτιού) είναι 1.81 (δεν θέλω σχόλια για το 0.01!) Καλησπέρες από ύψος που έχει μάθει να χαμηλώνει! :)

Γ.Π. είπε...

Μπήκε λίγο κρύο και μαζευόμαστε μέσα ...;
Και εκτιμούμε και λίγο περισσότερο αυτό που έχουμε δίπλα μας...

Υ.γ Ούτε συνεννοημένοι να είμασταν για το ...κλίμα των αναρτήσεών μας! Φωτοτυπία χριστιανή μου, φωτοτυπία...!

gregory είπε...

λιγα λογια τρυφερα,και αγαπησαρικα...φτου μη σας ματιασω.....
ωστε σου βαζη καλτες οταν τα ποδια σου ειναι παγωμενα μπαβο πρακτικος ....
θα το λεω και εγω τωρα ...

Ανώνυμος είπε...

αμαν τι εφιάλτης....
γι αυτό εγώ κάθομαι μόνη μου!

χαχαχα
λοιπόν οκ, το παραδέχομαι, μου άρεσε όπως το περιέγραψες και ιιιιιίσως και να αρχίσω να το σκέφτομαι μετά από καμμιά εικοσαριά χρόνια.

PN είπε...

Απίστευτο πως αυτά τα καθημερινά σκατο-πράγματα μας κάνουν να δενόμαστε ουσιαστικά. Δεν είναι ούτε οι μεγάλες κουβέντες και συνταρακτικές στιγμές που δένουν δυο ανθρώπους. Το έχω ξαναπεί ότι είναι η καθημερινή τριβή και οι καθημερινές συνήθειες. Ωραίο κείμενο και είναι πολύ τυχερός που σε έχει δίπλα του. Ελπίζω να το καταλαβαίνει!!!!

Hfaistiwnas είπε...

Καλά πάει! Αλλά στο λαιμό μου κάθεται! χαχαχαχα!

xipasmenos είπε...

Αχ τι καλά, τι ωραία, τι τέλεια, δεν ξέρω τι να σου πω.......παρα μόνο οτι ο έρωτας σας φαίνεται απο μακριά...

χαμένο συγκινήθηκα...είμαι χαρούμενος για σένα....άντε μαρή ξεκίνα και συ κανα βιολογικό κήπο...

Αμα το διαβάσει η Ναφ, έτσι όπως είναι οι ορμόνες της θα πλαντάξει στο κλάμα!!!!

xipasmenos είπε...

ΥΓ....σακαφιορα λαβ γουϊλ (αφτερ)σέϊβ ας ολ!!!

maika είπε...

να είστε πάντα μα πάντα έτσι!!!είναι τόσο όμορφα όπως τα λες!!!
..αυτό με τα σκεπάσματα βέβαια εμένα με ταράζει εντελώς...μόλις νιώσω πως έμεινα ξεσκέπαστη γίνομαι μπαρούτι...σηκώνομαι,τα τραβάω με δύναμη και τα μαγκώνω καλά μη και τα χάσω πάλι,χωρίς να υπολογίσω κανέναν άλλο..χε!!
;0)))

mahler76 είπε...

Αχουυυυυυ ζήλεψα τώρα. Μάτσ μούτσ φιλιά τρελά.

jacki είπε...

Μου άρεσε.. Πόσο μου άρεσε. Ναι σε κάθε πρόταση χαμογελούσα. Είναι η πραγματικότητά σου και όμως για πολλούς είναι ένα όνειρο.
Σε φιλώ και .. ακόμα χαμογελάω.

ProFyLaKtiKo είπε...

ζηλεύω ζηλεύω ζηλεύω ζηλεύω και ζηλεύω. αλλά σε χαίρομαι τόσο πολύ. δηλαδή είσαι "εκεί". πολύ χαίρομαι για σένα :) γιατί είσαι κοπελάρα που τ αξίζεις!

κατά τα άλλα πάω να μαζέψω και τα τελευταία κομμάτια μου που έπεσαν στο πάτωμα διαβάζοντας αυτό το ποστ... :)

mahler76 είπε...

@ProFyLaKtiKo
άστα στο πάτωμα θα τα μαζέψουμε στο πάρτυ.

ProFyLaKtiKo είπε...

@mahler76 : σε παρακαλώ σταμάτα να παρακολουθείς τι γράφω στα σχόλια αυτού του ιστολογίου. ευτυχώς αυτή τη φορά δε βρήκες κάποιο σεξουαλικό υπονοούμενο. ΧΑ! στην έφερα

mahler76 είπε...

@ProFyLaKtiKo
Μικρή και αθώα Καπότα. Η απάντησή μου ήταν τίγκα στην προστυχιά, απλά δεν το κατάλαβες.
Να σε πώ, μιας και δεν μπαίνουμε μσν να τα πούμε από εκεί, το πάρτι ισχύει????

ProFyLaKtiKo είπε...

@mahler76 : εγώ είμαι στο ΜΣΝ. εσύ που είσαι? ΟΕΟ?

mahler76 είπε...

ε άντε να μπώ μσν λοιπόν...

Ο ψεύτικος Πέτρος είπε...

kalitero kai apo tsizkeik to vradi sou!!!
filia

PN είπε...

@Mahler και Προφυλακτικό: Chat της το κάνατε της κοπέλας το Blog!!!!! Xαχαχαχαχαχα!!!!! Εννοείται ότι το πάρτυ ισχύει. Εγώ έχω ψηθεί να στολίσω μαύρο δέντρο!!!! Περιμένω πρόσκληση με λεπτομέρειες σε επίσημο χαρτί!!!!

mahler76 είπε...

@VK in Athens
εγώ έχω ψηθεί να στολίσω μαύρο...χιχιχιχι

Pink_Fish είπε...

όμορφο και γλυκό! Σε χαιρετώ

One Happy Dot είπε...

@Καημός...
Καλώς το φωτοτυπικό μου φιλαράκι! Είδες τι κάνει το κρύο??? Καλτσάκια και χουχούλιασμα!!! Και λίγο φαγάκι παραπάνω...:)

@gregory...
είναι πρακτικός γιατί διαφορετικά γκρινιάζω... ;)

@sakafiora...
μαρή μετά από τόσα χρόνια μόνο η ιστορία με τους ντολμάδες θα έχει μείνει να σε θυμόμαστε με αγάπη! Για ξεκίνα να το σκέφτεσαι λίγο νωρίτερα ντολμανίτσα!

One Happy Dot είπε...

@vk in athens...
αν δεν το έχει καταλάβει θέλεις να τον βοηθήσουμε να το αντιληφθεί? Μια τυχαία συνάντηση στο δρόμο με ενα πιάνο που θα πέσει από τον 6ο πχ? :)

@Hfaistiwnas...
σε καταλαβαίνω και συνιστώ το κοινότυπο...υπομονή!

@xipasmenos...
κάτσε ντε να μπολιάσουμε το χώμα! Η Naf είχε πάρει κηπουρό με ειδίκευση στα ζαρζαβατικά!! Άσε που έχουμε γίνει όλοι ευσυγκίνητοι αυτές τις μέρες...κοκορέτσι οι ορμόνες! Φιλί γλυκό γλυκό!

One Happy Dot είπε...

@maika...
Γίνεται μάχη με τα σκεπάσματα χειμώνα καλοκαίρι και στο τέλος πάντα μένει κάποιος ξεσκέπαστος...αλλά οχι εγω! :P

@Mahler & Profylaktiko...
Επειδή κανένας από τους 2 σας δεν έμπαινε στο msn, για ποιό πάρτυ μιλάτε????? Τι να φέρω? Τι να βάλω? Επίσης, Mahler σταμάτα να σκανδαλίζεις το κατά τα άλλα αθώο Profylaktiko μας! Κι εσυ βρε καποτάκι μου...μη του δίνεις τροφή γιατί βλέπεις την καταπίνει αμάσητη...(!!!!) U guys, δίνετε μια άλλη πνοή στο βλόγι κάθε φορά... :) φιλιά φιλιά!

@jacki...
Καλή μου jacki...και για μένα ώρες ώρες σαν όνειρο είναι. Ιδίως όταν έχουμε περάσει μάλλον εφιαλτικές περιόδους που θεωρώ ότι ολα φτάνουν στο τέλος τους...κι έρχεται η πραγματικότητα να με επαναφέρει στο όνειρο! :) σε φιλώ γλυκά...

One Happy Dot είπε...

@vk in athens...
Ευχαριστώ που παρεμβαίνεις και προσπαθείς να συνετίσεις την κατάσταση αλλά όπως γνωρίζεις ηδη, όταν μπλέκει η τσαπερδονοκωλοσφυρίχτρα Mahler με το αθώο Profylaktiko το chat είναι σίγουρο! Τελικά θα μου πείτε τι είναι αυτό το Party όπου θα παίξουν και μαύρα δέντρα...και οχι μόνο?????

@pink_fish...
ευχαριστώ...σε φιλώ και σε καλημερίζω!

One Happy Dot είπε...

@ψεύτικος πετρος...
τώρα νομίζω ότι τα παραλές! Ιδιαίτερα όταν δεν εχω δοκιμάσει από το "συγκεριμένο" cheesecake! Να κανονίσουμε δοκιμή και μετά να τα ξανασυζητήσουμε καλε...(ας μην το δει το συγκεκριμένο σχόλιο...ε?) :) :)

mirelen είπε...

Καταπληκτικό, γλυκό, τρυφερό, έτσι όπως το φανταζόμουν! Μπράβο μικρή μου dot, μου έφτιαξες την μέρα! Και κατάφερες να γράψεις ένα ποστ χωρίς να αναφέρεις καθόλου τη nutella :-)

PN είπε...

Μαρή....δεν είναι cartoon ο άνθρωπος να του φέρεις και πιάνω στο κεφάλι από τον 6ο. Ααααααα συγχωριανοί, αυτή από τα πολλά cartooν την λάλησε!!!!

Όσο για το πάρτυ - που δεν είναι πάρτυ - δεν διαβάζεις Καποτάκο και θα σε μαλώσω!!!! Στολίζει δέντρο το καμάρι μας!!! Πάγαινε από το ηλεκτρονικό του σπίτι να μάθεις λεπτομέρειες!!!

*Νινέτα* είπε...

Τί ομορφοοοοοοοο μωρεεεεεε
και τι γλυκοοοοοοοοοοοοοο....

Τύφλα να'χει η νουτέλα!!

One Happy Dot είπε...

@mirelen...
Καλώς την έμπνευση!!! Ναι ναι έμπνευση! Γιατί σε θέματα έρωτος και άλλων δαιμονίων εσυ είσαι είσαι μανούλα στη γραφή! Οσο για τη Nutella...είτε το πιστεύεις είτε οχι μας τελείωσε οπότε οποιαδήποτε αναφορά από αύριο μετά το super market!! φφφφφιιιιιιλλλλί!

@vk in athens...
Αχ ναι η αλήθεια είναι πως είχα στο νου μου τον Rogger Rabbit τη δεδομένη χρονική στιγμή! Μόλις διάβασα το party-post και παω να δηλώσω συμμετοχή...θα μαγειρέψεις εεεεε? χοχοχοχο!

@Nineta...
ναι αλλά και η Nutellitsa είναι....χάρμα! (ούτε αυτο το σχόλιο να δει γιατί θα με πάρει...με τις Nutelles!) :)

mahler76 είπε...

το πιάνο θα είναι με ουρά???

το άλλο που είπες δεν θα το σχολιάσω γιατί κρατάω το επίπεδο ψηλά.

One Happy Dot είπε...

@Mahler...
θα είναι ηλεκτρονικό και θα κρέμονται και καλώδια ολούθε! Κράτα το ψηλά....το επίπεδο μέχρι να το ρίξουμε με την τσουρεκοφαγία!

Naf είπε...

αι στο καλό συγκινήθηκα.....)τι πρωτότυπο...)με κοροίδεύετε κιόλας κωλόπαιδα!
αυτό με το cheesecake εχω να το καταγγείλω κι εγώ...δεν νομίζω οτι το συναίσθημα του ναν λιώνει το απολαυστικό cheesecake στο στόμα σου δεν συγκρίνεται με τίποτα...εκείνη την στιγμή βέβαια μόνο δεν λέω...

Leviathan είπε...

ti trifero post einai auto!!na sai kala!!!!iperoxa ola auta pou les!!!!!ax padou agapi!!kalo sou vradi!!!!

SDRyche είπε...

Τελικά είσαι όντως μια (πάρα πολύ) χαρούμενη τελεία!!!
Να 'σαι πάντα καλά!
Καλό βράδυ (μέχρι την επόμενη φορά)!

One Happy Dot είπε...

@naf...
μη βρίζεις και σε ακούει το φασολάκι!!!! Να σε κάνω εγω ενα cheesecake να γλύφεις τα δάχτυλά σου οσο θα με παρακολουθείς να το τρώω? Είπαμε εσυ τώρα πρέπει να προσέχεις! :P

@leviathan...
Love is in the air ενα πράγμα!!!! I love it! :)

@sdryche...
Δηλαδή εσυ τώρα έχεις φύγει? Γμτ...Μπορεί και να είναι μια λίγο στεναχωρημένη τελεία τώρα...Be good, take care! :*φιλί!

@spy...
Επίσης καλέ μου...και μεγαλύτερο μη σου πω!

Ανώνυμος είπε...

Πειράζει που λιώνω; Έχω γίνει σαν το σοκολατάκι που ξέχασες πάνω στο καλοριφέρ...
Το νου σου... Κανόνισε να με κάνεις να ενδώσω στα καλέσματά του για συγκατοίκηση που ολοένα και πληθαίνουν το τελευταίο διάστημα.
Θέλω τον χρόνο μου και τον χώρο μου... ομολογώ όμως ότι (και με κάτι τέτοια ποστ!) έχει αρχίσει να μου αρέσει η ιδέα από δύο (κουτάκι + εγώ) να γίνουμε τρεις...

Ανώνυμος είπε...

το κουτάΚι εννοείται ότι είναι κουτάΒι... τσκ τσκ τσκ

One Happy Dot είπε...

@brokensemaphore...
Πολυαγαπημένο μου! Μια συγκατοίκηση δεν περιορίζει ούτε το χώρο ούτε το χρόνο σου. Περιορίζει μόνο τον καιρό που περνάτε χωριστά...και αυτό δεν είναι και τόσο κακό! Άσε που το κουτάκι/κουτάβι θα έχει και άλλον υποψήφιο για βόλτες οπότε μάλλον κερδισμένο θα βγεί! Πέραν από τα ρομαντικά, η συγκατοίκηση έχει μια ομορφιά την οποία μόνο αν βιώσεις μπορείς να εκτιμήσεις. Έχει και μερικές κάλτσες πεταμένες εδω και κει αλλά κατά ενα περίεργο τρόπο το συνηθίζεις...ή τις πετάς από το μπαλκόνι! :)