My way!

It's my life and it's now or never, I ain't gonna live forever, I just wanna live while I'm alive
It's my life, my heart is like an open highway, like Frankie said I did it MY WAY, I just want to live while I'm alive...

Σου έχει τύχει να ξυπνήσεις να πρωί και να έχεις το απίστευτο συναίσθημα οτι μπορείς να κατακτήσεις τον κόσμο?
Οχι όλον τον κόσμο ούτε τα περίεργα και τα πολύπλοκα αυτού. Μόνο εκείνα που περιβάλλουν και συναποτελούν το δικό σου (μικρό)κοσμο. Εκείνα που σου φαίνονται απλησίαστα, εκείνα που σε κάνουν να φοβάσαι ή να διστάζεις. Εκείνα για τα οποία έχεις δηλώσει "εγω ποτέ!" αλλά η καρδούλα σου το ξέρει πόσο μεγάλο είναι το ψέμμα που ξεφουρνίζεις! Εκείνα για τα οποία οι άλλοι αδιαφορούν ή τα έχουν ηδη κι εσυ παλεύεις με το μέσα και το εξω σου προκειμένου να πάρεις μια γ@μημένη απόφαση!

Ε λοιπόν καπως έτσι ξύπνησα σήμερα...κάτι ανάμεσα σε Superman με λιγότερο κόκκινο στη στολή (σαν ιπτάμενη φράουλα ήταν ο υπερήρωας!) και Batman χωρίς το batmobil (Καθώς ως φαίνεται ο Φρίξος απέκτησε νεο γκαραζόσπιτο!).
Το μόνο που μένει τώρα είναι να τα βάλω σε σειρά προτεραιότητας, με σειρά επικινδυνότητας, χωρίς σειρά φόβου και πάνω από ολα χωρίς την επιλογή να πάρω πίσω ούτε μια απόφαση, ούτε μια στιγμή, ούτε ενα συναίσθημα, ούτε μια ανάσα.

Γιατί σε τελική ανάλυση και όπως λέει και ο Jon που το έχει ακούσει από τον Frankie, στο τέλος της βόλτας μου θέλω να εχω το δικαίωμα να πώ...

I did it my way!!