24 Ιουνίου 2009

Χάθηκα...



...κυριολεκτικά!

Είπα να ακολουθήσω άλλο δρόμο για το γραφείο σήμερα και χάθηκα στα στενά στους πρόποδες του Λυκαβηττού!
Το ένστικτό μου έλεγε αριστερά και ως συνήθως ήταν διαμετρικά αντίθετο από την κατεύθυνση που έπρεπε να ακολουθήσω οπότε βρέθηκα να σουλατσάρω εντός κι εκτός Κολωνακίου αναζητώντας τα επι τα αυτά!
Κι ενω ήταν σχετικά πρωί ο ήλιος βαρούσε ανελέητα, κι ενω οι περαστικοί μου έλεγαν οτι έπρεπε να γυρίσω πρός τα πίσω και να κάνω δεξιά εγω το χαβά μου πήγαινα ευθεία...έχοντας φυσικά στρίψει αριστερά!
Κι όμως στη στροφή επάνω κι αφού βρέθηκα αρκετά πιο πάνω από οσο θα έπρεπε (αφού ανέβηκα με δόξα και τιμή μια ανηφόρα στη διάρκεια της οποίας σιχτίρισα τα Κολομβικά μου ένστικτα που είναι και λανθασμένα!) είδα την Αθήνα από ψηλά και οχι στην ευθεία.
Είδα παλιά σπίτια με τα σημάδια του χρόνου να κρέμονται στα μπαλκόνια τους, κι άλλα ανακαινισμένα να κρατάνε κάτι από τη δόξα του παλιού και τη μόδα του καινούριου.
Είδα κυρίες "βέρες Κολωνακιώτισες" με πέρλες και φαρδιά καπέλα να βγάζουν τα μικρά πατσαβουράκια τους βόλτα, να τα σέρνουν στο πεζοδρόμιο κάτω από έναν Αθηναϊκό ήλιο που έβραζε, κι όμως εκείνες με τον αέρα μιας κάποιας διαχρονικής αριστοκρατίας περπατούσαν δίπλα μου σαν αερικά σκορπώντας Μυρτώ λεμόνι στο πέρασμα και την καλημέρα τους.
Είδα το δρόμο που ανεβαίνει στο θέατρο του Λυκαβηττού και θυμήθηκα όλες εκείνες τις συναυλίες για τις οποίες εχω ξεποδαριστεί και ξεσανδαλωθεί (γιατί καλό το σανδαλάκι κοπελιά αλλά οχι όταν πρόκειται να ανέβεις τρέχοντας τον χωματόδρομο γιατί ακούς ηδη τον Αλκίνοο να τραγουδάει τις πρώτες νότες από τον "Προσκυνητή" και είσαι και κουλτουριάρα ωρες ωρες!) αλλά κάθε φορά άξιζε τον κόπο...ασε που το κατέβασμα σε πάει από μόνο του!
Είδα ενα κιούτικο μαγαζάκι το οποίο χρονολογείται από το 1950 και πουλάει χειροποίητα καράβια σε διάφορα μεγέθη, από εκείνα που ακόμα και τώρα στολίζουν τα Χριστούγεννα αντί δέντρου (ψιτ kyrios Dot, φέτος κι εμείς παπόρι θα στολίσουμε οπότε το δέντρο μπορείς να το ανακυκλώσεις!)
Μετά από κύκλους επί κύκλων έφτασα στο γραφείο με καθυστέρηση μιας κάποιας ώρας και με την δικαιολογία "χάθηκα" στο στόμα. Το παράξενο είναι οτι με πίστεψαν...
Τελικά, η Αθήνα που μισώ να αγαπώ, η Αθήνα που με κουράζει κι ολο θέλω να φεύγω, η Αθήνα που μου λείπει όταν φεύγω και όταν επιστρέφω για λίγο με ανακουφίζει, η Αθήνα στην οποία μεγαλώνω και ζω, η Αθήνα με το πολύ τσιμέντο και το τόσο λίγο πράσσινο, αυτή η Αθήνα με μάγεψε ακόμα μια φορά.
Είναι αυτό που λέμε "παράξενη πόλη"...
?

20 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είσαι τυχερή... είναι ωραίο να ξέρεις ότι η πόλη που αγαπάς να μισείς και μισείς να αγαπάς, κρύβει μικρές και μεγάλες εκπλήξεις σε κάθε της βήμα.
Εγώ, για να χαθώ στην πόλη μου, θα έπρεπε να πάθω αμνησία ή χοντρό vertigo!

ΥΓ. Ξέρεις τι διάβασα αντί για παπόρι; Ξέρεις...!

Hfaistiwnas είπε...

Είναι πανέμορφη.. αλλά και εξαντλητική θα έλεγα..
Έχει τα καλά της και άσχημά της.. έτσι για να μην μας αφήνει στην μονοτονία.. :)

Ioanna είπε...

an psaxneis dikaiologia na min pas to epomeno weekend se vouna kai raxoules ipo to agripno vlemma mou exases! eimetha panexipnes mandam!

PS: mari pos kai den mperdeutikes na aneveis pano kai na perimeneis na arxisei i sinaulia ton Nick Cave and the Bad Seeds na les :-P

Ανώνυμος είπε...

pantws, protimotero na xatheis sth mykono

ΦΟΥΛΗ είπε...

Αν και νησιώτισσα, θα ήθελα να έμενα στην Αθήνα, όχι πολύ όμως μόνο 3 μήνες το πολύ...

Naf είπε...

αχ!και εμένα μου αρέσει να το παθαίνω αυτό...όχι το να χάνομαι σαν την χαζή..γκουχ γκουχ...αλλα να ανακαλύπτω που και που ποσο μισώ να αγαπώ αυτήν την πόλη!!!

Ανώνυμος είπε...

εγω την Αθήνα την αγαπάω και ας λέτε οτι θετε!
Παπορο θα στολισεις φετο ε?
με κανεις λεμε!

jacki είπε...

Τελίτσα μου μαζί μου να βγαίνεις..
Ξέρεις για τι προσανατολισμο μιλάμε..
Μα καλά ρε μάνα, της λέω, όταν ήσουν έγκυος σε μένα τι άκουγες;
Πάντως Μότσαρτ αποκλείεται...
Τίποτα τσιφτετέλια θα άκουγε..
Πάντως τι γλυκά που τελειώνεις το κείμενό σου..
Ξαφνικά νιώθω πως θα αγαπήσω την Αθήνα..
Και μετά δε θα ξεκολλάω :)

Φιλί.

Ένδειξη ζωής είπε...

Εγώ γενικά γουστάρω μεγαλούπολη!
Χάνομαι κι εγώ στα πλήθη συχνά πυκνά... να φορτήσω τας μπαταρίας :)

Φιλιά πολλά !

Ο ψεύτικος Πέτρος είπε...

sto mono pou diafwnw einai oti megalwneis
kai se zilevw

PN είπε...

Μαρή χάθηκες στο Κολωνάκι...στο κέντρο; Άσε τα ρομαντικά και πες ότι θες να το διαβάσει το κείμενο ο προϊστάμενος στη δουλειά που άργησες και να τον τουμπάρεις! Χαχαχαχα!!!

Τώρα πέρα από την πλάκα...κάτι στενά εκεί πάνω στο Κολωνάκι έχουν μείνει όντως ανέπαφα και νομίζεις ότι δεν είσαι στην Αθήνα.

Αχ αυτή η πόλη...αχχχχχ!!!

xipasmenos είπε...

To λέω χρόνια για την κακομοίρα την Αθήνα, είναι μια ζωντανή πολή με ένα περίεργο vibe, και μια όμορφη ασχήμια (ξέρω ακούγεται χαζό αλλα δε μπορώ να το εξηγήσω) συνδιάζει πολλά πράγματα διαφορετικά. Η φωτογραφία που έχεις βάλει είναι απο την αγαπημένη μου συνοικία της Αθήνας, τα Αναφιώτικα, ίδια και απαράλαχτη τόσα χρόνια με δρομάκια ενός μέτρου σκαρφαλωμένη στο βράχο της ακρόπολή.....υπόσχομαι βολτούλα εκεί!!

Γ.Π. είπε...

Η Αθήνα δεν εξαντλείται ποτέ. Πάντα θα βρει ...το δρόμο να μας εκπλήξει! Αρκεί να της το επιτρέψουμε!

b|a|s|n\i/a είπε...

θα έλεγα αυτό που είπε και το ξιπάκι. έχει μια όμορφη ασχήμια η πόλη αυτή. θα μπορούσε να είναι χίλιες φορές ομορφότερη μα για κάποιο περίεργο λόγο όσο περνάνε τα χρόνια γίνεται δυστυχώς όλο και πιο αβίωτη.

Lucretia είπε...

Καλημέρα και καλώς ήρθα . Σε καταλαβαίνω απόλυτα,εγώ μπορώ να χαθώ και στη γειτονιά μου.Όσο για τη μαγεία της Αθήνας μου είναι όλο και πιο δύσκολο να την ανακαλύψω,δυστυχώς

One Happy Dot είπε...

@brokensemaphore...
Τυχερή είμαι δεν λεω...απλά κάθε φορά τα βάζω με τη τύχη μου γιατί ξεποδαριάζομαι η άμοιρη και παράλληλα ξεπαραδιάζομαι γιατί ολο και κάτι κιούτικα άχρηστο θα κρίνω οτι δεν βρέθηκε τυχαία μπροστά μου και θα το τσιμπήσω! Μήπως να δοκιμάσω την τύχη μου στην πόλη σου? :)
Υ.Γ. Αμ δεν ξέρω? Αφού κι εγω αρχικά "αυτό" έγραψα!

@Hfaistiwnas...
Καλέ δεν προλαβαίνουμε να βαρεθούμε εδω! Μέχρι να στρίψω εχω χαθεί, μέχρι να τα πάρω κρανίο εχω ξαναβρεθεί...τυχαία πάντα!

@Ioanna...
Μαρή λες? Οχι οχι στα βουνά δεν θα χαθώ...θα βάλω στόχο μια κοψιδερί και θα με βρίσκετε εκεί! Φχαρστώ!

One Happy Dot είπε...

@sakafiora...
Α κι εκεί χάθηκα μην ανησυχείς! Απλά με βρήκανε γρήγορα και δεν μπόρεσα να συγκεντρώσω υλικό για ποστ! :)

@ΦΟΥΛΗ...
Ακριβώς οσο καιρό θα ήθελα να μείνω κι εγω στο νησί σου! Αλλάζουμε? Είμαι νοικοκυρά, παστρικιά, πλένω με λουλάκι και με τη Χλωρίνη πρέπει να είμασταν στο ίδιο καζάνι γιατί έχουμε δέσει μια χαρά!

@Naf...
Νεξτ ταϊμ αμουρ πάμε παρέα με την όμορφη να της μάθουμε πως να χάνεται...εεε να μισεί και να αγαπάει τούτο το μουρλοκομείο!

One Happy Dot είπε...

@Aunt Donna...
Καλά εσυ και η ΑΘήνα έχετε ιστορία...τεράστια! Παπόρο θειά οπότε ετοιμάσου να περνάμε λαμπάκια στα κατάρτια από το Νοέμβριο! (μετά την τελευταία διακοπή ρεύματος με σένα στην κουζίνα να μαγειρεύεις, καλό είναι να είμαστε προνοητικοί!)

@jacki...
Θα την αγαπήσεις σίγουρα! Σημασία δεν έχει μόνο το που πας αλλά και το ποιού βρίσκεις εκεί που πας οπότε...εδω θα πάθεις έρωτα! Επίσης...να έβλεπα τη μαμά σου να περπατάει με την κοιλιά τούρλα και τσιφτετέλι στα walkman και τι στον κόσμο! :)

@Ένδειξη ζωής...
Καλά αν πάμε βόλτα παρέα δεν θα φορτίσουμε απλά μπαταρίες...ολόκληρο γήπεδο θα μπορούμε να φωταγωγήσουμε!

One Happy Dot είπε...

@Ο ψεύτικος Πέτρος...
Επιτέλους βρέθηκε κάποιος να παρατηρήσει και να διαφωνήσει με το οτι μεγαλώνω! :)
Φιλί νεανικά γλυκό!

@VK in Athens...
Άντε ντε πάμε να χαθούμε!!! Άντε σου λεωωωωωωωω!

@xipasmenos...
Βολτούλα μετά από φαγάκι με αφρίζον οιδίποτο στο χέρι για χώνεψη? Αϊ ντου! :) Ας κάνουμε λίγη υπομονή να μπορούν να έρθουν η "κοντή" και η "πολυάσχολη" μαζί γιατί μετά ποιός τις ακούει!

One Happy Dot είπε...

@Subtitle...
Μα κι εγω δεν ήταν να χαθώ...χάρη της έκανα και μου το ανταπέδωσε! :)

@b|a|s|n\i/a...
Κι όμως πάντα εδω γυρίζουμε! Γύρω γύρω και ...στο κέντρο!

@συνvεφάκι...
Καλώς το συννεφάκι! Ελπίζω να μην βρέξεις το σ/κ γιατί θέλω να πάω για μπάνιο ναι? Οσο για εκείνα που δεν μπορείς να ανακαλύψεις από την Αθήνα μην ανησυχείς καθόλου...Οσο θα χάνομαι τόσο θα σας μεταφέρω τις περιπέτειές μου οπότε θα είμαι κάτι σαν μόνιμα αποπροσανατολισμένος οδηγός πόλης! Φιλί γλυκό και...με το καλό! ;)