22 Ιανουαρίου 2009

Καθημερινότητα σε εναν μικρόκοσμο


Υπάρχουν κομμάτια που ακούς και νομίζεις ότι απευθύνονται σε σένα. Ότι σε μια δεδομένη χρονική στιγμή κάποιος γνώριζε αυτό που εσυ έχεις τώρα στο νου σου ή βιώνεις στην καθημερινότητά σου και σφράγισε με ενα τραγούδι εκείνη τη στιγμή. Έστω και αν αυτή δεν είχε έρθει ακόμα.
Υπάρχουν κομμάτια που δεν έχουν καμία σχέση με τη δική σου πραγματικότητα και τα ακούς απλά και μόνο γιατί σ'αρέσει ο στίχος, η μουσική...το σύνολο. Το "I miss u love" ακούγεται πολύ αυτές τις μέρες - ή εγω το πετυχαίνω πολύ συχνά - και ποτέ δεν πρόσεξα τους στίχους πλήν του ρεφρέν (πόσο δύκολο να ήταν αυτό...)
Καθώς όμως η μελωδία έχει κάτι γλυκανάλατα ερωτεύσιμο το αναζήτησα...
Κι ενω σε καμία περίπτωση δεν με χαρακτηρίζει, πιάνω τον εαυτό μου να αναρωτιέται πώς θα ήταν η καθημερινότητά μου αν εσυ δεν ήσουν μέσα σε αυτή. Αν ήμουν αναγκασμένη να σε αναζητάω ανάμεσα σε ξεχασμένα μπλουζάκια, σε άδεια δωμάτια, στην οδοντόβουρτσα που λείπει από το ποτήρι του μπάνιου, στις πεταμένες κάλτσες που ως δια μαγείας συμμαζεύτηκαν και εξαφανίστηκαν.
Η καθημερινότητα...λέξη κενή και ρηχή. Συνώνυμο μιας συνήθειας που δεν μπορώ και δεν θέλω να συνηθίσω.
Κάθε μέρα ξυπνάμε-περπατάμε-τρέχουμε-τρώμε-εργαζόμαστε-σκεφτόμαστε-προβληματιζόμαστε-χαιρόμαστε-θυμόμαστε-ξεχνάμε-αναζητούμε-επιστρέφουμε...ολα μέρος ενός συστήματος το οποίο λειτουργεί με απόλυτη ακρίβεια σε ενα καθεστώς loop. H ταχύτητα και η συχνότητα με την οποία λαμβάνουν χώρα όλες αυτές οι ενέργειες αποτελεί την καθημερινότητα του καθενός από εμάς.
Την δική μου καθημερινότητα την ξέρεις. Σου μουρμουράω γι'αυτή σχεδόν καθημερινά. Με ακούς και ξέρεις ότι στο λεπτό θα εχω μετανιώσει που γκρινιάζω και η διάθεσή μου θα μεταλλαχτεί. Το λέω "ορμόνες" το λες "λόξα" και κανείς δεν μένει παραπονεμένος.
Αυτό που μάλλον δεν ξέρεις είναι ότι εσυ και η καθημερινότητά μου έχετε βρεί έναν μοναδικό τρόπο να συνυπάρχετε και να λειτουργείτε παράλληλα με τέτοιο τρόπο που το ενα αποτελεί κομμάτι του άλλου. Εσυ είσαι μέρος μια καθημερινόητας η οποία είναι λιγότερο καθημερινή και συνήθης ακριβώς επειδή εσυ είσαι κομμάτι της. Γίνομαι κουραστική όταν σου λέω και σου ξαναλέω πόσο πολύ απολαμβάνω τη στιγμή που γυρίζουμε σπίτι από όπου κι να είμαστε - έστω κι αν συναντηθήκαμε τυχαία στην είσοδο - και κλείνουμε την πόρτα πίσω μας.
Είναι ένας μικρόκοσμος σαν τον πλανήτη Β612 που μυρίζει πορτοκάλι και γιασεμί από τα αρωματικά ξυλάκια στο σαλόνι τα οποία μόλις είδες απόρησες για την χρηστική τους αξία αλλά δεν είπες τίποτα. Ένας μικρόκοσμος που έχει μια αρρωστημένη για σένα τάξη και μια οδυνηρή για μένα αταξία. Ένας μικρόκοσμος στον οποίο ανακυκλώνουμε οτιδήποτε μπορεί να ανακυκλωθεί, στον οποίο τσακωνόμαστε για οτιδήποτε θα μπορούσε να ανακυκλωθεί και δεν ανακυκλώθηκε αλλά κατέληξε στα συμβατικά σκουπίδια γιατί "κάποια απλά δεν ενδιαφέρεται για τον πλανήτη που ζεί". Ένας μικρόκοσμος που θα μπορούσε να είναι καλύτερος αλλά έχει τις προοπτικές να γίνει ακόμα πιο καλός και από καλύτερος. Ένας μικρόκοσμος που προέκυψε...που έγινε απλά. Γιατί οσο περνάνε τα χρόνια συνειδητοποιώ ότι δεν είναι που είμασταν ξένοι πρίν τη δημιουργία του μικρού αυτού μικρόκοσμου...είναι που απλά δεν είχαμε γνωριστεί ακόμα...

17 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Ντοτάκι δεν μου θυμίζει μικρόκοσμο.. όταν τα έχεις όλα είναι ο κόσμος όλος.. και εσύ έχεις τα βασικά σίγουρα, αγάπη που ξεχειλίζει..
Να είστε καλά και οι δύο!!!

ΥΓ. Ωραίο τραγούδι!!!

b|a|s|n\i/a είπε...

δεν είναι που κλείνει η πόρτα πίσω σας. είναι που ανοίγει η πόρτα μπροστά σας που είναι τόσο καθημερινά μαγευτικότερη!

apos είπε...

RESPECT! Απλά...

(είδα το post με το χιόνι... τελικά μόνο εγώ είχα πάει δουλειά εκείνη την ημέρα, ρε παιδιά;)

ProFyLaKtiKo είπε...

αυτό δεν είναι μικρόκοσμος, είναι ο πλανήτης χάπι, που κανείς δεν κλείνει μάτι. αχ τι πλάκα που χε να μασταν γειτονάκια :)

another είπε...

αν εισαι στον Β612 με το τριανταφυλλο σου, ειναι σιγουρα ο καλυτερος σου κοσμος, ειτε μικρος ειτε μεγαλος, δεν σε νοιαζει.
κι ακομα κι αν δεν ειναι τέλειος, θα ξεριζωσετε μαζι τα μπαομπαμπ σας, και θα γινει! ναι? :)

Ανώνυμος είπε...

Μην κοιτάς τι μπορεί να κάνει ο πλανήτης για σένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για τον πλανήτη!!!
It is just wonderful being around all these years & I just love getting on your nerves.
I think i will stay for the next season as well! Ποιος θα μαζεύει τα μπλουζάκια και τις κάλτσες άλλωστε!
Άντε τελείωνε το ντους!....πάλι με κρύο νερό θα κάνω μπάνιο..."Μα τις χίλιες αρκούδες του Οντάριο"

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Αντεχα να μην πω την γνώμη μου, αλλά θα ήταν κρίμα να μην προσθέσω κι εγώ μια μικρή ευχή, νά'στε πάντα έτσι αγαπημένοι και ταιριαστοί, στον πλανήτη σας που κατά πως φαίνεται όλα τα χωρεί.

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Αντεχα να μην πω την γνώμη μου, αλλά θα ήταν κρίμα να μην προσθέσω κι εγώ μια μικρή ευχή, νά'στε πάντα έτσι αγαπημένοι και ταιριαστοί, στον πλανήτη σας που κατά πως φαίνεται όλα τα χωρεί.

Γ.Π. είπε...

Καλημέρα!Εύχομαι αυτή η ευτυχία να διαρκέσει μέχρι το τέλος του κόσμου. Και μπράβο που τα "γράφεις" και τα "στέλνεις"!Γιατί πολλές φορές βαριόμαστε ή θεωρούμε αυτονόητο ή χαζορομαντικό να στειίλουμε μια τέτοια "κάρτα αγάπης"!Να είστε καλά!

PN είπε...

Ουφ...φθηνά τη γλίτωσα!! Για τη γλίστρα λέω καλέ. Έχει γεμίσει το πάτωμα σιρόπια. Ήρθα και εγώ με τη Nutella ανά χείρας και παραλίγο με τα σάλια να βρεθώ στο ΚΑΤ. Πάλι καλά θα είχα τη Nutella παρέα...χαχα!!

Αυτές είναι αναρτήσεις! Γεμάτες έρωτα, πάθος και λατρεία της καθημερινότητας. Να πω ότι δεν σε καταλαβαίνω...ψέματα θα πω! Αν με αξιώσει ο Θεός να γράψω και εγώ τέτοιες αναρτήσεις παρακαλώ να κράξετε πάραυτα...όπως σας πειράζω και εγώ!

Κουκιδίτσα μου να είσαι καλά πάντα και να χαίρεσαι την καθημερινοτητά σου με τον κύριο Dot που είναι και γαμώ τα παιδιά...μεταξύ μας αυτό...μην πάρει και αέρα...χαχαχα!!!

One Happy Dot είπε...

@Hfaistiwnas...
Η αλήθεια είναι πως ο μικρόκοσμός μας είναι μεγαλούτσικος αν σκεφτείς ότι χωράει πόσες εικόνες, πόσες αναμνήσεις, πόσα συναισθήματα...οπότε έχεις απόλυτο δίκιο! Ακόμα μια φορά με τον καλό λόγο και τόσο σωστός! Σε φιλώ γλυκά!

@b|a|s|n\i/a...
Ανοίγει η πόρτα και τσουπ δυο τριχωτές μπάλλες διαμαρτύρονται έντονα γιατί πεινάνε και το φαϊ έχει από ωρα τελειώσει! :)

@apos...
Α να μην το αναφέρω στον κύριο Dot ότι εσυ πήγες διότι με τα χίλια ζόρια τον έπεισα να μην πάει και ακόμα το θυμάται...το σπασικλάκι! :P

Naf είπε...

Τέλεια καθημερινότητα και ο πλανήτης μια χαρά μου φαίνεται...έχετε βολευτεί καλά εκει πάνω κι οι δυό σας...εμ...σόρρυ..οι 4 σας ήθελα να πώ.
Δεν τοθ κάνεις καμία πρόταση του κου dot (γιατι αυτός είναι πολύ απασχολημένος με την μανα φύση τελευταία) να τελιώνουμε παιδάκι μου;;

One Happy Dot είπε...

@ProFyLaKtiKo...
χαχαχαχαχα το σκέφτεσαι? Θα μαγειρεύαμε παρέα, θα κάναμε μπουγάδα και θα περιμέναμε τους προκομένους να γυρίσουν κρεμασμένοι από το μπαλκόνι με το βλέμμα στη γωνία! Α! Και θα είχαμε και ίδια σεντόνια! :)

@yet another...
:)
Θα βάλουμε πολλά αρνιά το ενα πάνω στο άλλο και σιγά σιγά θα φάνε τα μπαομπαμπ οσο είναι δεντράκια χαμηλά, προτού μεγαλώσουν και γίνουν επικίνδυνα για τον πλανήτη μας! Σε υπερευχαριστώ που μου το θύμισες...οι όποιες δυσκολίες αποκτούν άλλο κωδικό στο εξής και η λύση τους φαίνεται πιο εύκολη από ότι πρίν! Καλώς ήρθες!

@νος...
"Ποιός θα μαζεύει τις κάλτσες άλλωστε?" Κανείς! Στην ανακύκλωση με τη μια εξυπνοπούλι! Ορίστε, ολο δικό σου το μπάνιο να δω τι θα καταλάβεις (που θα κάνεις ντους με κρύο νερό...πάλι!) :)

One Happy Dot είπε...

@Carpe diem...
Και η γνώμη σου και η ευχή σου καλοδεχούμενες! Κρέμασε το μπουφάν σου στην είσοδο και πέρασε στα ενδότερα, κερνάμε και Nutella ενίοτε! :)

@VK in Athens...
Να είσαι σίγουρος ότι θα σε "κράξουμε" με την ίδια αγάπη που μας κράζεις κι εσυ! Οσο για τον κύριο Dot μη λες πολλά γιατί λίγο πρίν μπεί για μπάνιο εδω κάπου τον πήρε το μάτι μου οπότε αν τα δεί θα πάρει ο απαυτός του αέρα!
υ.γ. δλδ αυτή τη στιγμή έχεις Nutella? :)

@Καημος...
Ευχαριστούμε και ανταποδίδουμε! Ε Είναι που εδω βγαίνουν πιο εύκολα...από κοντά παθαίνω τρ τρ τρ τρακ (που έλεγε και ο Χρόνης Εξαρχάκος στο "του νοου ασμπέτε") και στο τέλος συζητάω για το τι θα μαγειρέψουμε! :) Φιλί!

@Naf...
Ευχαριστώ που δεν αφήνεις τα γατοπάρδια απ'έξω! :) Η μοναδική πρόταση που θα καταλάβει είναι "αγάπη μου θέλεις να πάρουμε έναν κομποστοποιητή σκουπιδιών?" και η απάντηση εκεί θα είναι σίγουρα I do! But I don't! :P

naya είπε...

Περασα να αφησω την αγχωμενη καλησπερα μου..!
Καλησπερα λοιπον!
Κ να σημειωσω οτι αυτη που περιγραφεις ειναι η μια οψη του νομισματος,την αλλη ευχομαι να μην την δεις ποτε..να την εχεις μονο ακουστα κ αυτο μονο για να κανει την τωρινη να λαμπει περισσοτερο.

Ανώνυμος είπε...

Ωραιότατη ανάρτηση, γεμάτη συναίσθημα. Υποθέτω πως αν συνεχίσετε έτσι, ακόμα κι αν δεν σώσετε τον πλανήτη, θα έχετε τουλάχιστον σώσει την ομορφιά της ζωής σας.

One Happy Dot είπε...

@naya...
αγχωμένο παιδί ελπίζω να έχεις ηρεμήσει λίγο! Οσο για την άλλη οψη του νομίσματος, όλοι την έχουμε δει κι έχουμε επιλέξει την άλλη άλλη οψη...την προηγούμενη! Φιλί ηρεμιστικό!

@decor...
Αν ο πλανήτης περιμένει από εμάς θα προκόψει. Αλλά τουλάχιστον προσπαθούμε για το καλύτερο...από κάθε άποψη! Decor ε? Χμ...καλλιτεχνικά απροσδιόριστο, κι όμως κάτι μου λέει! :)