15 Νοεμβρίου 2008

...

Εκεί που άλλοι ανάβουν τσιγάρο και φυσάνε τον καπνό εγω βουτάω το κουτάλι στη Nutella και ξεφυσάω από ικανοποίηση...
Ξημερώματα Σαββάτου πια και στο σπίτι επικρατεί σχετική ηρεμία. Τα γατιά κοιμούνται ύστερα από πολύωρο καυγά που άφησε πίσω του μικρές τριχόμπαλες, το πλυντήριο πλένει λιγότερο αθόρυβα από οσο λέει η διαφήμιση, εσυ πήγες για ποτάκι κι εγω "απολαμβάνω" τις μικρές στιγμές της μοναξιάς μου.
Κάποιος με είχε ρωτήσει πώς αντέχω τόσο πολιτισμό και πραγματικά μου είχε κάνει εντύπωση αυτή η ερώτηση. Είναι πολιτισμός οι λίγες ώρες μακριά? Οι "εξωσχολικές" δραστηριότητες του καθενός στα πλαίσια της ζωής που υπάρχει και σε άλλους πλανήτες πέραν από το "εμείς"? Υπάρχουν φίλοι τους οποίους έχουμε και μας έχουν ανάγκη και καμιά φορά η ανάγκη αυτή μεταφράζεται με την χαρακτηριστική φράση "να πιούμε ενα ποτάκι ή ενα καφεδάκι οι δυο μας να τα πούμε λίγο". Υπάρχει η ανάγκη να μείνω λίγο εγω με μένα, να ακούω το μυαλό μου να μιλάει και να μπερδεύεται με τη μυστική συνουσία των Πυξ Λαξ ενω πετάω τα ρούχα μου ψηλά πρίν μπω στο μπάνιο. Υπάρχει η επιθυμία σου να είσαι για λίγο μόνος στο σπίτι να χαζέψεις στο φατσοβιβλίο και να μιλήσεις με τον αδερφό σου, τον κολητό σου, να πετάξεις τα ρούχα σου και να ξέρεις ότι κανείς δεν πρόκειται να χαλάσει αυτό το σκηνικό της επιμελούς αταξίας που σ' αρέσει να δημιουργείς.
Τελικά είναι φοβερό το πόσο διαφορετικά αντιμετωπίζουμε τη ζωή εμείς οι ίδιοι άνθρωποι. Άλλοι πιο νευρικοί και ανασφαλείς. Κάποιοι άλλοι λίγο πιο ήρεμοι και σταρχιδιστές. Παραπέρα κάποιοι λίγο πιο αισιόδοξοι και χαζοχαρούμενοι. Λιγότεροι σοβαροί, περισσότερο μελαγχολικοί, χαμογελαστοί, μουρτζούφληδες, στριμένοι...όλοι σε ενα καζάνι είμαστε και βράζουμε.
Ώρες ώρες σκέφτομαι και παρακαλάω να μην μείνω στην επιφάνεια. Να βράσω μαζί με όλους, να μην αρκεστώ σε αυτά που μπορεί να δει το μάτι και να πάρει το αυτί. Να ζήσω ότι επιθυμώ με τον τρόπο που θέλω και οχι με τον τρόπο που θα μου υποδείξουν. Και να κάνω λάθη. Να σπάσω το προστατευτικό κάλυμα με τις φουσκαλίτσες και να γρατζουνίσω το πολύτιμο περιεχόμενό μου. Ίσως έτσι μάθω να το φυλάω καλύτερα. Ίσως έτσι να μάθω να περπατάω πιο σταθερά. Γιατί τι αξία έχει η διαδρομή αν δεν κάνω και μια λάθος στροφή? Ποιός ο ρόλος του συνοδηγού αν ο οδηγος είναι ξερόλας? Φέρνω στο νου μου μια καλή μου φίλη που ζει με κανόνες και πρέπει και αναρωτιέμαι πως περιμένει να βρεί την αληθινή ευτυχία όταν τα θέλω της είναι ακόμα αγέννητα.
Πρίν χρόνια ο παππούς μου έκλεψε τη γιαγιά μου γιατί ήταν τόσο φτωχός που οι γονείς της δεν τον ήθελαν. Κυριολεκτικά την έκλεψε! Οχι με σκάλα και δεμένα σεντόνια από το παράθυρο, ούτε με άλογο...την πήρε απλά και έφυγαν. Τίποτα σύνθετο, τίποτα οσκαρικά ρομαντικό. Κανένας ήλιος δεν βασίλευε και δεν χάθηκαν σε κανέναν ορίζοντα χέρι χέρι.
Κι όμως χρόνια πολλά μετά και αφού η γιαγιά μας είχε ηδη αφήσει ο παππούς μου αναρωτήθηκε, ίσως για πρώτη φορά φωναχτά στη ζωή του, αν είχε κάνει καλά που την πήρε από τις ανέσεις της, που της στέρησε το καινούριο φόρεμα, που πουλούσαν παπούτσια στη λαϊκή...Κι εγω επειδή δεν είχα δει πιο ερωτευμένο ζευγάρι στη ζωή μου ήμουν απόλυτα βέβαιη ότι είχε πράξει ορθά μέσα στον παραλογισμό του και πως είχε δώσει στη γιαγιά μου πολλά περισσότερα από οσα μπορούσε να φανταστεί.
Σκέφτομαι ότι η ζωή μας έχει πολλά μονοπάτια από τα οποία το καθένα οδηγεί κάπου διαφορετικά. Κοινότυπο και κάποιος άλλος το έχει σκεφτεί πολύ πρίν απο μένα αλλά του δίνω δίκιο. Το θέμα είναι πώς θα επιλέξεις εκείνο το μονοπάτι το οποίο δεν θα είναι πολύ απότομο, δεν θα έχει πολλες στροφές, θα έχει πινακίδες στο δρόμο που θα σε κατευθύνουν, ίσως να έχει και μια πηγή να ξεδιψάσεις και στο τέλος θα σε οδηγήσει εκεί που εξαρχής ήθελες να πας...?
Αμ εδω είναι το θέμα. Δεν το ξέρεις. Μπορεί να πάρεις λάθος μονοπάτι. Σίγουρα θα πάρεις λάθος μονοπάτι. Και θα γυρίσεις πίσω. Ίσως να χαθείς. Θα ντραπείς να ρωτήσεις για οδηγίες. Θα απογοητευτείς. Θα καθίσεις για λίγο αλλά θα ξανασηκωθείς. Γιατί ο κάθε δρόμος κάπου πηγαίνει και από κάπου γυρίζει. Και από όπου και αν περάσεις κάτι θα δείς. Όμορφο ή άσχημο. Μεγάλο ή μικρό, ασήμαντο ή σημαντικό. Κι αν είμαστε καλά παιδάκια ίσως συναντήσουμε και τα Στρουμφάκια...Η φαντασία οδηγός και η πεποίθηση ότι κάπου θα φτάσουμε. Κι αν καταλήξουμε σε αδιέξοδο μπορούμε πάντα να γυρίσουμε πρός τα πίσω. Αυτή την επιλογή αν μη τι άλλο όλοι την έχουμε... ας βρούμε και το θάρρος της αναστροφής.
Πολύ ασυνάρτητη βγήκε αυτή ανάρτηση αλλά γιατί οχι...ποιός θα με κατηγορήσει για έλλειψη λογικής ενα ξημέρωμα Σαββάτου η ώρα 2 όπου το ραδιόφωνο παίζει Βίσση (αφιερωμένο vk!) και η Nutella αργοτελειώνει σαν τσιγάρο που μόλις έσβησε. Καληνύχτα...καλό σαββατοκύριακο να έχουμε!
p.s.1 Η Βίσση έδωσε τη θέση της στον Eros και το "un altra te" ήρθε να με κεράσει ενα κρασάκι στην υγειά μιας αγάπης που άργησε λίγο περισσότερο από οσο μπορούσα να περιμένω...τελικά όμως άργησε και το λεωφορείο οπότε αναγκαστικά έκατσα στη στάση λίγο παραπάνω.
p.s.2 Ούτε φωτογραφία δεν μπορώ να βάλω αφού ο Blogger μάλλον τα έχει τσούξει απόψε..κρίμα και ήταν μια πολύ καταπλήκτικ!

24 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Γλυκιά Happy Dot μου!
Το θέμα είναι να μπορείς να είσαι και λίγο μόνος όταν θες.. πολύ σημαντικό..
Οι σχέσεις με το κανονικό κλέψιμο (που δεν γνώριζε τίποτα η νύφη) είναι όπως οι σχέσεις από προξενιά.. απλά ανοχή... εκτός αν τύχει και όντως ταιριάζουν μεταξύ τους..
Εγώ πάλι μια χαρα βρήκα την ανάρτηση! λολ! Καλημέρες!!!

jacki είπε...

Αυτό είναι το μαγικό σε μια σχέση. Που ενώ είσαι μέσα σε μια σχέση μπορεί ο άλλος κι εσύ να αναπνέεις ελέυθερα.. να έχεις το χώρο και το χρόνο σου.. Να έχεις την ελευθερία σου. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μέσα στο χρόνο σουυ θα προδώσεις το σύντροφο.. Ουφ..
Καλημέρα.

gregory είπε...

και εγω εχτες τα ιδια σκεφτομουνα, που ειμουνα μονος...εκανα την αυτοκριτικη πισω μου...και κατεληξα οτι καλα τα εκανα ....δεν ηξερα οτι εισαι και εσυ μονη μου....για να καναμε παρεα.
σημερα ομως ειναι αλλη μερα....
καλημερα σου...

b|a|s|n\i/a είπε...

δεν ξέρω αν υπάρχουν σωστά και λάθος μονοπάτια. πολλές φορές, τις περισσότερες ίσως, δεν είναι το μονοπάτι που βρίσκεσαι, αλλά ο τρόπος που περπατάς σε αυτό και πορεύεσαι.
και δεν είναι θέμα πολιτισμού. είναι θέμα ανάγκης, να πορεύεσαι στιγμές μόνος σου, με τον εαυτό σου, να νοιώθεις ελεύθερος, για να μπορέσεις να πορευτείς με τον σύντροφό σου, ελεύθερα και δημιουργικά.
καλημέρες χαμογελαστές!

mahler76 είπε...

Μαρή! σοβαρό πόστ με Βίσση? Ούστ!!!

όσο για τα μονοπάτια αυτή είναι η γοητεία τους. δεν ξέρεις που θα σε βγάλουν. Ε και δεν πειράζει να γυρίσεις και καμιά φορά πίσω.

Γ.Π. είπε...

Αυτές οι μεταμεσονύχτιες αναρτήσεις είναι όλα τα λεφτά τελικά έτσι;
Όσο για τις βόλτες και τα ποτάκια με κολλητούς και κολλητές είναι αυθεντικό δείγμα μιας καλοστημένης σχέσης ειδικά αν η λίγο περισσότερη καθυστέρηση από τα συμφωνημένα αντιμετωπίζεται με λίγη παιδιάστικη γκρίνια και ένα χαμόγελο κατανόησης και "συνενοχής".
Καλό σαββατοκύριακο dot μου και πάντα τέτοια!

PN είπε...

Tελικά βρε...αυτή η Βίσση έχει κάψει΄- κυριολεκτικά - πολύ κόσμο!!! Μήπως το τραγούδι πρέπει να μελετηθεί από επιστήμονες, μήπως ενεργοποιεί μαι συγκεκριμένη περιοχή του μεσωεγκεφάλου...;

Λοιπόν, όταν αποφασίζει το έτερον ήμιση να πάω για ποτό, εσύ θα παίρνεις τηλέφωνο εμένα, γιατί αυτά τα μοναχικά βράδια δεν μας κάνουν καλό. Όλο κάτι ασυναρτησίες σκεφτόμαστε. Τις προάλλες και εγώ μια από τα ίδια έπαθα. Μην νομίζεις ότι θα το γλιτώνουμε...απλά θα τις γράφουμε Joint τις ασυναρτησίες με παρέα εσύ μια Nutella Και εγώ ένα κουτί σεκέρ παρέ από τον Χατζή!!!

So, ποιο είναι το Motto που βγαίναι από τη συγκεκριμένη ανάρτηση;

"Βράσε μαζί με τους άλλους....Μην βράζεις στο ζουμί σου!!!!"

Spy είπε...

Ο καθένας με τον καημό του εδώ μέσα... Να φανταστείτε, εγώ την παρακαλάω τη δικιά μου να πάει για κανένα ποτάκι με τις φίλες της (ακούς παλιοντοτ;), μπας και μείνω λίγο μόνος μου, να μ@λ@κιστώ χωρίς ενοχές λιγάκι, κι εκείνη τίποτα... Μου έχει κατσικωθεί μέσα στο σπίτι και δεν κουνιέται με τίποτα.
Αίσχος!

Keen On Boys είπε...

Αυτού του είδους η μοναξιά είναι απίστευτηηηη :)

Όναρ είπε...

Ορίστε..αυτά κάνεις και μετά (δε) θέλω (τόσο πολύ) να σε γνωρίσω και (δεν) κρατιέμαι..Καταλαβαίνεις επιτέλους ότι ήρθε η ώρα..; Άντε πια..Καλημέρες που συμφωνούν κι επικροτούν..

Ο ψεύτικος Πέτρος είπε...

Καλά εσύ έχεις παραχαλαρωσει. Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να σε βάλω στην τσίτα. Γιατί και γω είμαι προχω(ρημένος) απλά με κρύβει ο πάγκος!!! Λοιπόν κανόνισε με το φιλαράκι σου και δώστε μου ημερομηνία τσιζκεικ-καραμελώμενα κρεμμύδια-έχω γίνει βόδι-βραδιάς!!!

Ανώνυμος είπε...

εκπλήκτικ!
νουτελοχόλικ!

Pink_Fish είπε...

Χμμμ…νουτέλα…και μεταμεσονύκτιες εξομολογήσεις. Με τον απόηχο ενός πλυντηρίου. Και ορισμένες γατότριχες κάτω από την παντόφλα. Το αν πήραμε το σωστό ή το λάθος δρόμο, αυτό είναι ένα ερώτημα που μπορεί ν’ απευθύνεις στον ευατό σου κάθε, μα κάθε μέρα. Και ποτέ η απάντηση δεν είναι η ίδια. Εξαρτάται από πολλά πράγματα. Έχω και εγώ μια φίλη που ζει με στεγανά, με κανόνες, by the book. Δεν είναι ευτυχισμένη. Ούτε η δική σου φίλη είναι, n’ est pas?

One Happy Dot είπε...

@Hfaistiwnas...
Γειά σου ερωτευμενάκι! Τελικά μια χαρά τα πήγα με την μοναξιά της Παρασκευής και κάποιος που γύρισε ξημερώματα κ έψαχνε να βρεί Nutella βρήκε μόνο το βάζο! :) Οσο για τη συγκεκριμένη σχέση παππού και γιαγιάς...δεν τους πέτυχε απλά, ήταν από τα πιο αγαπημένα ζευγάρια που είχα δει ποτε! Φιλί γλυκό και καλή εβδομάδα να έχεις!

@jacki...
Μέχρι τώρα κάπως έτσι λειτουργούμε...ελπίζω η συνήθεια, η συνέχεια και ο χρόνος να μην μας χαλάσουν τη "συνταγή". Γειά σου κορίτσι γλυκό!

@gregory...
Η συγκεκριμένη μοναξιά τελικά αποδείχτηκε ωραία Γρηγόρη μου. Και τη Nutella τσάκισα, και λίγες δουλίτσες έκανα, και η ανάρτηση βγήκε πιο λογική από οσο περίμενα...ελπίζω κι εσυ να την ευχαριστήθηκες το χρόνο που είχες για σένα!

One Happy Dot είπε...

@b|a|s|n\i/a...
έχεις τόσο μα τόσο δίκιο! Αν δεν μπορείς να περπατήσεις μόνος πως περιμένεις να περπατήσεις με παρέα? Θα παραπατάς, θα σκοντάφτεις και...πόσο μπορεί να σε κουβαλάει στους ώμους του? Καλό μεσημέρι με το χαμόγελο που σου κλέβω και στο ανταποδίδω!

@Mahler...
πώς φαίνεται ότι σου λείπει το Profylaktiko...αμέσως μου σοβάρεψες! Στην υγειά των μονοπατιών που δεν πειράζει να τα περπατήσεις ανάποδα λοιπόν! :)

@καημός...
την ώρα που γύρισε ο προκομένος (χέρι στη μέση και κεφάλι που κινείται νευρικά πέρα δώθε!) απλά γύρισα πλευρό, είδα το ρολοϊ (είπαμε πολιτισμός και υγιής σχέση αλλά να έχουμε και μια άποψη!) και ξανακοιμήθηκα! Στο τέλος θα νομίζει ότι δεν με νοιάζει κιόλας...α την άλλη φορά θα κάνω φασαρία μην παρεξηγηθώ για έλλειψη ενδιαφέροντος! :) :) σε φιλώ πολύ γλυκά!

One Happy Dot είπε...

@vk in athens...
ααααα! αν είναι να κάνουμε τέτοιες ομορφιές τότε να του πω να πάει για ποτάκι μέσα στην εβδομάδα και να "ταϊσουμε" τους καημούς μας! :P Εννοείται δε ότι το OST θα είναι Βίσση!

@Spy...
το γεγονός ότι η καλή σας είναι σε "ενδιαφέρουσα" κάνει κάθε άλλη ενδιαφέρουσα πρόταση να φαντάζει πολύ λίγη μπροστά στο να περάσει λίγο χρόνο μαζί σας! Παρόλα αυτά, χθές μια χαρά την φροντίσαμε και την χαρήκαμε! :)

@keen on boys...
Είναιαιαιαιαιαιαι!!! Αρκεί να μην διαρκεί...επ αόριστον! :)

One Happy Dot είπε...

@Όναρ...
μα επίτηδες το κάνω μήπως και σου περάσει επιτέλους γιατί όπως εχω πεί (δεν) περιμένω καθόλου να τα πούμε! :) (Όναρ+Dot vs. Σύμπαν σημειώσατε 1!)

@Ψεύτικος Πέτρος...
εσυ είσαι ζημιάρης τελικά! Τέτοια ώρα (5 παρά) τέτοια λόγια (cheesecake) και με την πορεία του Πολυτεχνείου να καθυστερεί το γεύμα μου ταμάλα!!!!

@Sakafiora...
ασε και ήμουν στα πρόθυρα να βρω διανυκτερεύον ψιλικτζίδικο τύπου "εχω απο ολα" και να φτιάξω επιτέλους παγωτό!!!! Την επόμενη φορά να ξέρεις εσένα θα πάρω τηλέφωνο για μεταμεσονύκτια μαγειρική...και βρώση βεβαίως βεβαίως!

@pink_fish...
Πώς να είναι? Δεν μπορώ καν να θυμηθώ πόσο καιρό εχω να τη δω να χαμογελάει, πόσο δε να την ακούσω να επιθυμεί κάτι...αστα! Τα φιλιά μου και μια αγκαλιά μιας και πρόσφατα διάβασα ότι είσαι Mom to be κι εσυ! Όλα καλά ροζ ψαράκι!

mahler76 είπε...

Naiiiiμου λείπει ο Καποτάκος μου.

Ανώνυμος είπε...

Νουτελένιο κοριτσάκι... Το πόσο μ' αρέσει να σε διαβάζω... απλά δεν περιγράφεται!

One Happy Dot είπε...

@brokensemaphore...
Γλυκό κοριτσάκι το πόσο μ'αρέσει να μιλάμε εστω και απο εδω απλά δεν φτάνει να σου περιγράψω! :)

PN είπε...

@One Happy Dot: Πόση Βίσση θα ακούσουμε χριστιανή μου; Θα γκόσουμε!!!! Λοιπόν, θα βάλουμε ατέλειωτα soundtracks Disney και Χριστουγεννιάτικα των B&S...χαχαχαχαχα!!!! Και γιατί να τον διώξεις βρε άκαρδη το παιδί; Τι σε ενοχλεί; Το δεν του αρέσουν οι B&S, η Nutella ή τα Σεκέρ Παρέ;;;; Να του φτιάξω κάνα αλμυρό αν είναι μωρέ τότε!!!!

One Happy Dot είπε...

χριστουγεννιάτικα τραγούδια και nutella? ιδανικές γιορτές!!!!!!! :)

Μαριλένα είπε...

αν δεν υπηρχε χώρος στη ζωή μου, απλά, δεν θα ζουσα.
θα επιβίωνα ισως, αλλά σίγουρα, δεν θα ζουσα.

τελευταία, ο κυριος απο πανω μας, εβαλε κλιματισμο, ο οποιος κανει τοση φασαρια, που το βραδυ ειναι σχεδον αδύνατον να κλεισει ματι ανθρωπος.
ειπα λοιπον χτες στον άντρα μου "φευγω απο το δωματιο μου και θα έρθω σ' ενα απο τα μπροστινα" για να λαβω την απάντηση
"τοσο εκτεθειμενα και να μπαινει ο καθενας μεσα, δεν θα αντέξεις. μετα απο μια μερα θα φρικάρεις"

χώρο παντου: στη σχεση, στο γάμο, στη ζωή, ΠΑΝΤΟΥ.
και ειδικά στη σχέση

φλυάρησα, αλλα τουλαχιστον ειναι παλιο το ποστ και δεν πολυπειράζει, ε;

One Happy Dot είπε...

@Μαριλένα...
αν δεν έχουμε χώρο δεν εκτιμούμε τις αποστάσεις που χρειάζεται να καλύψουμε για να βρεθούμε ο ένας κοντά στον άλλον...
Καλημέρες εξ αποστάσεως μα πάντα κοντινές τελικά!