Θείτσα...Γύρισα!!!!

Άνδρος: χωρίς λόγια...

Όρμος Ζόργκος

Πίσω Γυάλια

Η θέα από το δωμάτιο

Αθήνα...με λόγια!

...και μετά από ενα σαββατοκύριακο μοναδικό, επιστρέφουμε στα πάτρια εδάφη και τα νεύρα μας αρχίζουν να περνάνε τις γνωστές δοκιμασίες...

Ξημερώνει ο καλός Θεός τη μέρα του και ο πλακάς που θα φτιάξει το μπάνιο μας (το οποίο σύμφωνα με την γειτόνισσα είναι η αιτία που ο τοίχος της έχει βγάλει υγρασία...whatever!) έχει ηδη αργήσει 40 λεπτά. Κάποια στιγμή καταφτάνει και μου αποκαλύπτει το δασύτριχο στέρνο του με το καλημέρα σας και με μια φραπεδιά με 2 ζάχαρη 1 καφέ και λίγο γαλατάκι μανίτσα! Μανίτσα? Moi? Έγινεεεεεεεεεεε! Στα καπάκια φτάνει mama Dot να επιβλέψει την κατάσταση και να κράξει τον πλακά αν τύχει και σηκώσει σκόνη με το μηχανάκι του ωστε να μπορέσω κι εγω να πάω στην ευχή του Θεού. Τη στιγμή που παω να κλείσω την πόρτα τρώει φλασιά η mama Dot και θυμάται ότι η κόρη της είναι ανύπαντρη ακόμα και το πετάει στον αέρα σαν κονφετί τις Απόκριες! Γιούπι! Μητέρα, από ποιά πλευρά ξυπνήσατε τούτο το ηλιόλουστο πουρνό? Και εν πάσει περιπτώσει...Καλημέρα σας με αγάπη!

Σπέυδω να αγοράσω σκούπες και σφουγγαρίστρες διότι ο πλακάς έχει κάνει το σπίτι τοπίο στην Ομίχλη και οι ηδη υπάρχουσες (σκούπες και σφουγγαρίστρες) έχουν πνεύσει τα ολίσθια! Στο σκουποσφουγγαριστρομαγαζί μπαίνει μια μαυροφορούσα που μας κερνάει κουλουράκια αμυγδάλου "από μνημόσυνο" όπως μας λέει. Δεν την ξέρω, δεν με ξέρει και εχω μείνει να την κοιτάω με το κλασσικό αγελαδίσιο/ζωντανό γιαούρτι βλέμμα! Πάνω στη βλακεία μου της πετάω "και στα δικά σας" για να το διορθώσω σε χρόνο ντόντο που τρέχει ανέμελα με το "να ζήσετε να τον/τη θυμάστε". Με κοιτάει με συμπάθεια και φέυγει. Ακόμα δεν ξέρω ποιανού/νής τη μνήμη μακάρισα με το αμυγδαλωτό κουλουράκι.

Στο μετρό ο διπλανός μου με βλέπει με μια σακουλίτσα Hondos Center-Υπέρχο ταξίδι ομορφιάς και θυμάται την πρωήν του που έκανε καταθέσεις κάθε μέρα στο "ναό" και μετά τον άφησε ταπί και διόλου ψύχραιμο. Περαστικά σας. Κατεβαίνω στο σταθμό μαζί με μια κοπέλα από εκείνες που τις βλέπεις και τα βάζεις με τα "θεία" για τις διακρίσεις που κάνει όταν δίνει κάλη και...κάλο. Διότι η κοπελιά ήτο κούκλα κυριολεκτικά αλλά βγαίνοντας στους Αμπελόκηπους έψαχνε το Σύνταγμα. Τελικά υπάρχουν και μελαχρινές χαζούλες οπότε θα ανασάνω με ανακούφιση.

Κατά τα άλλα...life is f%^&*ing good! :)


p.s.1 Θείτσα σήμερα λεω να κάνω σουφλεδάκι με τυριά..από εκείνα που τα βλέπουμε στις φωτογραφίες φουσκωμένα σα μπαλόνι αλλά το δικό μας καταλήγει Flat λες και το πέρασε οδοστροτήρας...καμία συμβουλή πρός ναυτιλομένους? ματς μουτς!
p.s.2 Ακόμα δεν έχω αξιωθεί να πάρω γυαλιά ηλίου και κινδυνεύω να αποκτήσω πάμπολες ρυτίδες έκφρασης και όπως είμαι και ανύπαντρη...να δω ποιός θα με πάρει! :) Mama Dot...j'adore!