ArtziMpourtzi and Merry Christmas...

Νομίζω οτι πρέπει να μπω σε Mood Χριστουγέννων. 

Τώρα θα μου πεις πώς είναι δυνατόν να πρέπει να μπω σε mood Χριστουγέννων εφόσον μέχρι πρότινος η είσοδός μου στην εν λόγω διάθεση (αμάν με τα εγγλεζιανά σου κοπελιά!) ξεκινούσε από το Σεπτέμβρη και χρειαζόταν η παρέμβαση της πυροσβεστικής ώστε να με κατεβάσουν από το χριστουγεννιάτικο δέντρο μαζί με το "χρυσό-κιτσ-αγγελάκι-που-κρατάει-αστεράκι-και-κοιτάει-το-ταβάνι-με-ύφος-δώσε-και-σε-μένα-μπάρμπα"! 

Παρόλα αυτά, φέτος, ο στολισμός του δέντρου φαντάζει στο μυαλό μου σαν αναγκαίο κακό, οι γιορτές ουδόλως με απασχολούν και το μόνο που σκέφτομαι να κάνω έτσι άμεσα είναι να πάρω κανα δυο κιλά μελομακαρονοκουραμπιέδες από το φούρνο ώστε να αντικαταστήσω τη Nutella με κάτι πιο επίκαιρο...και προσωρινό! 

Την ίδια στιγμή όμως, το μέσα μου παλεύει με το ακόμα πιο μέσα μου (το εξω μου κρυώνει και παλεύει να μπει μέσα αλλά έτσι όπως βλέπει την κατάσταση ανάβει τσιγάρο και κοιτάει από το παράθυρο) μου τη δίνω που είμαι σε αυτή τη διάθεση και ο σανταμπίλης Χόλυ Σπιριτ παλεύει να βγει από τη ναφθαλίνη στην οποία των εχω καταχωνιάσει και δικδικεί τη θέση του στο Hall of Fame των ημερών. Μέχρι που σκέφτηκα να παω από τα Jumbo να πάρω ενα μικρό κάτι ώστε να μου χαρίσουν μια δεκάδα ρολόγια από εκείνα που διαφημίζουν στο ραδιόφωνο να μετράω τους καημούς και τους ανεσταγμούς....ωπα, λάθος...αυτό είναι Bithikotsis που έλεγε και μια τουρίστρια φέτος στην Πλάκα και προσπαθούσε ο ταβερνιάρης να τη μάθει να τονίζει σωστά. Λες και ξέρει τι είναι ο τόνος. Οχι το ψάρι. Αυτό το ξέρει. Tuna fish σου λέει. 

Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. 

Το θέμα μας είναι οτι ενω είχα ορκιστεί να μην αφήσω την γύρω γύρω όλοι και στη μέση ο Μανώλης κατάσταση να με επηρεάσει, τελικά ήρθε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς και μαράθηκα κι εγω. Έγινα ίδια με εκείνους τους Αντι Χολυ Σπιριτ Μερυ Κριστμας του γιου Νοτ που ανέκαθεν αντιπαθούσα. Κοινώς...χάνω την ελπίδα μου επιστήμονα. Κι αν χάσω την ελπίδα μου τότε το μόνο που θα μου απομείνει είναι 4 σειρές φωτάκια, 23874651 στολίδια και καμια ιδέα τι στο καλό να τα κάνω. Αρα, η ανάγκη μου για ενα ελπιδοφόρο come back είναι επιτακτική. Είναι αναγκαία. Είναι...είναι η τελευταία μου ελπίδα επιστήμονα. Κι αφού στα είπα ενα χεράκι κι εσυ, φυσικά, δεν κατάλαβες τίποτα αλλά όπως κάθε φορά κουνάς το κεφάλι καταφατικά και χαμογελάς συγκαταβατικά, ήρθε η ωρα να ακούσουμε παρέα το κλασσικότερο ασματάκι των Χριστουγέννων και να κυλιστούμε παρέα στο χιόνι εδω στην Ασκληπιού και μετά, με την κόκκινη κούπα του Nescafe στο χέρι να καβαλήσουμε το αλόγατο και να κάνουμε το γύρο του θριάμβου στη χιονισμένη πλατεία Συντάγματος...Εμπρός Ντάσερ, Ντάνσερ, Πράσνερ, Βίξεν, Κόμετ, Κιούμπιτ, Ντόνερ και Μπλίτζεν. Κι εσυ Ρούντολφ, φύσα τη μύτη σου και πάτα Play.

Αυτά!