Dot is feelin' sporty!

Η αλήθεια είναι ότι αλλιώς ξεκίνησε το πράγμα και αλλιώς τελείωσε!

Βέβαια είναι το πλέον εύκολο να πείτε ολοι εσείς οι κακόβουλοι άνθρωποι ότι είμαι γκαντέμω και ότι αφού πάτησα το πόδι μου στο γήπεδο θα έπρεπε να είμαι ευτυχής που δεν γκρεμίστηκε!

Παρόλα αυτά, σας αγνοώ επιδεικτικά, προσπερνάω τους χαρακτηρισμούς “Μαρίκα” και “Μητσοτάκαινα” που άκουσα και παραθέτω τα συμπεράσματά μου από τα χθεσινοβραδινά...

1. Οι γυνάικες πάνε όντως γήπεδο!
2. Oι γυναίκες όταν πάνε γήπεδο δεν πάνε ντυμένες κάφροι με κασκόλ και tshirt αλλά και το τακουνάκι τους το τιμάνε (αν γίνει φασαρία το έχουν το φονικό όπλο πρόχειρο!), και ασορτί τσαντικό σούρνουν με τσαχπινιά και χάρη μέσα στο οποίο τσαντικό κρύβει ο κάθε Θανάσης κινητό, τσιγάρα, αναπτήρα, βεγγαλικά, κέρματα, σιδερογροθιά ενω αφήνει χώρο για το κάθισμα που θα ξηλώσει ο προκομένος της ως ενθύμιο από τον αγώνα. Τι γλυκό! Το δε μαλλί είναι κομμωτηριακό τίγκα στη λακ ώστε να μην το επηρεάσουν πιθανά επεισόδια ενω σε μια δύσκολη στιγμή ανάβει ο Θανάσης το μαλλί της Σούλας και δεν του κουνιέται κανείς!
3. Πάντα υπάρχει ένας από πίσω που κατεβάζει ότι καντήλι του έρθει μακαρίζοντας πάντα τη μάνα ή την γκόμενα του άτυχου αθλητή που υπέπεσε σε σφάλμα.
4. Υπάρχουν τουλάχιστον 3 συνθήματα που καταλήγουν σε “γ@μ* τον Πειραιά”, “γαύροι μ@@νιά” και “σου γ@μ* το λιμάνι” τα οποία επαναλαμβάνονται άσχετα με το αν η αντίπαλη ομάδα είναι από το Ζαβζακιστάν.
5. Η τριχόπτωση του Σπανούλη γίνεται ολοένα και πιο έντονη αυξάνοντας το μέγεθος του “μπιφτεκιού” που διαγράφεται ακόμα κι αν ο παίχτης κάθεται στον πάγκο και η φίλαθλος κρέμεται από το κaγκελάκι πολλές πολλές σειρές πιο πίσω. Αν κάθεται δε δίπλα σε συναθλητή με ομοειδές πρόβλημα οι φίλαθλοι γίνονται μάρτυρες μιας πλήρους ευθυγράμμισης πλανητών, χωρίς τα γυαλιά 3D να είναι απαραίτητα! Κατά τα άλλα...we totally love Spanoulis γκονταμιτ!
6. Οι cheerleaders έχουν όλες μακριά μαλλιά τα οποία και τινάζουν με χάρη βγάζοντας η μια το μάτι της άλλης. Αν δεν έχεις μακρύ μαλλί δεν γίνεσαι cheerleader δεν πα να χορεύεις στα Bolsoi!
7. Οι προαναφερθείσσες cheerleaders είναι ασυγχρόνιστες σε σημείο που ακόμα και εκείνος ο τύπος με την πορτοκαλί μάσκα (who the f@#$ is this guy anyway?) θα μπορούσε να κάνει ρόδα με περίσσια χάρη και δίχως να καταλήξει εκτός γηπέδου!
8. Το “we will rock you” ταιριάζει πάντα και παντού, χορεύεται όπως να’ναι αρκεί τα χεράκια να είναι σηκωμένα στον αέρα και ο δύστυχος ο mr.Queen στριφογυρνάει στον τάφο του αναζητώντας λίγη ηρεμία!
9. Τα λιγοστά μπλουζάκια που εκτοξεύουν οι κοκόνες μαζί με τον πορτοκαλί μασκοφόρο αρχηγό δεν φτάνουν να ντύσουν ούτε την ομάδα με τους αναπληρωματικούς (κύριε προπονητά μας γδυμνός θα μείνετε σχωράτε μας!) πόσο περισσότερους όλους εκείνους που παρακαλούσαν για ενα μπλουζάκι να δώσουν στο μικρό που γκρίνιαζε ότι ήθελε πιπι, στο κορμί δίπλα που παραπονιόταν ότι η καντίνα δεν είχε light πασατέμπο και στη σύζυγο η οποία θα περίμενε υπομονετικά με τον πλάστη πίσω από την πόρτα για το “Ciao Ρούλα-Μπράβο καλωσήρθατε!”
10. Nothing ends until the fat lady sings...

Εμένα πάντως πολύ μου άρεσε και θα ξαναπάω!

Και αυτό είναι...απειλή για κάποιους, δέσμευση για κάποιους άλλους, πρόκληση για την ομάδα και αφορμή για μένα να κάνω ειδικό τμήμα “dot @ the courts” στο ιστιοκαλύβι!

Καλό σαββατοκύριακο ας έχουμε!