ΤΑ ΠΑΝΤΑ (ήταν υπέροχα) ΟΛΑ (ήταν μοναδικά...αλλά το αυτοκίνητο) ΤΕΛΟΣ!

Φαντάσου να έχεις πάει σε ενα υπέροχο χωριό του Πηλίου με καταπληκτική παρέα, τέλειο φαγητό, έναν ήλιο ΝΑ (μετά συγχωρήσεως) και αφού έχεις ξεκουραστεί οσο δεν πάει το παίρνεις απόφαση να πάρεις το δρόμο του γυρισμού ώστε να αποφύγεις την κίνηση. Εσυ είσαι βλέπεις ο έξυπνος του χωριού και το έχεις ξαναδεί το έργο...Εντάξει δεν θα κάνουμε συμβατικά κούλουμα ούτε θα τσακίσουμε τους λαγανοταραμοσαλατοχταποδοντολμάδες αλλά θα είμαστε νωρίς πίσω για να συντονιστούμε και να ετοιμαστούμε για ακόμα μια εβδομάδα χαράς και γαλήνης στον εργασιακό μας χώρο.
Αμ δε!
Διότι αν τα άστρα έχουν αποφασίσει να παίξουν με τα νεύρα σου, εσυ το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να καθίσεις οσο πιο άνετα μπορείς και να το απολαύσεις...οσο μπορείς!
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή...
Εκεί που όλος ο κόσμος το μεσημέρι έχει πετάξει τον αετό του, τον έχει μαζέψει από τις ραχούλες κι έχει αναλύσει διεξοδικότατα το τι πήγε λάθος και κατέληξαν με μαλί περμανάντ από τα καλώδια της ΔΕΗ, κάθεται να ξαποστάσει βρε αδερφέ! Τρώει και πίνει αβέρτα την ίδια στιγμή που εσυ περνάς τα τσιπουράδικα του Βόλου και κοιτάς τις βιτρίνες με τα φαγητά σαν δαρμένο κουτάβι. Πείθεις τον εαυτό σου ότι θα ταλαιπωρηθείς περιμένοντας, θα παραγγείλεις και θα σου έρθουν μεθαύριο στην καλύτερη των περιπτώσεων ενω δεν μπορείς να ξεχάσεις και το γεγονός ότι έχεις φάει σαν βόδι 3 μέρες τώρα και λίγο κράτει δεν θα βλάψει γιατί θέλεις να πάρεις καινούριο τζήν!
Με αυτά και με κείνα (και με μια τυρόπιτα στο χέρι...νηστήσιμη!) μπαίνεις στο αμάξι μαζί με την γιούφτικη κομπανία της οποίας δηλώνεις επίτημο μέλος σε αυτή την εκδρομή και ξεκινάς...Και όλα καλά στο δρόμο, και δως του τραγουδάκια 80's και λίκνισμα στο κάθισμα και πάμε το ρεφρενάκι όλοι μαζί και...χμ...το λαμπάκι της μπαταρίας που άναψε ειν' καλό λες????

(ο καπνός είναι για εφε μην ψαρώνεις!!)

Πρώτη στάση σε parking, άνοιγμα καπό και 5 κεφάλια σκυμμένα πάνω από μια μηχανή αναρωτιούνται "τίνος είναι ρε γυναίκα το παιδί?!" Το τηλεφώνημα στον "φίλο-συνεργειά-μηχανικό-και τσιμούχες φτιάχνω αμα λάχει" μας έκοψε τη χαρά. Μάλλον τα έπαιξε το δυναμό. Μήπως γράφεται με -ω? Και τι είναι αυτό? Η απάντηση ήρθε πακέτο με βλέμμα "καλά είσαι τόσο χαζή?" (εεε ναι?!) Το δυναμό (ή -ω) είναι ενα μοτεράκι το οποίο δίνει ρεύμα στην μπαταρία. Αν τα παίξει το δυναμό τότε πολύ σύντομα και η μπαταρία θα μας αφήσει και αν το όχημα δεν έχει κουρδιστήρι της έχεις κάτσει.
(Αλλάζω σε πρώτο πρόσωπο για λίγο και συνεχίζω...!)
Αποφασίζω να παω με την αγάπη στο ίδιο αμάξι, καθώς τόση ωρα τραγουδούσα σε άλλο μαγαζί, γιατί αν δεν τον στηρίξω στα δύσκολα τότε πολύ πιθανόν να θυμηθεί από πότε εχω να του μαγειρέψω και να την κάνει για άλλες πολιτείες μαγικές!
Οι κανονισμοί είναι απλοί: τα πάντα-ολα-κλειστά! Ούτε ραδιόφωνο (ούτε Cd player μαρή χαζή κλείστο!), ούτε ανοιγοκλείνουμε τα παράθυρα, ούτε ανάβουμε τα φώτα μόλις μπούμε στο τούνελ, ούτε κρύο ούτε ζέστη. Έχουμε 250 χλμ. μέχρι την Αθήνα και οι συναστρίες λένε ότι πολύ σύντομα θα μείνουμε στη μέση του δρόμου και θα γίνουμε ο περίγελος της Εθνικής την ίδια στιγμή που οι υπόλοιποι αδηγοί θα μας προσπερνάνε με παρατεταμένο το αριστερό (οι εκ δεξιών) ή το δεξί (οι εξ αριστερών) χέρι και τα δάχτυλα σε πλήρη στοίχιση ελαφρώς ανοιγμένα!
Παρόλα αυτά το αμαξάκι μας συνεχίζει ακάθεκτο και μας βγάζει ασπροπρόσωπους μέχρι τα διόδια των Αφιδνών (αν με ρωτήσεις που είναι θα σε βαρέσω!).
Λίγο πρίν, για να είμαστε και πιο συγκεκριμένοι, κι εκεί που έχουμε ξεχάσει το λαμπάκι της μπαταρίας και το αντιμετωπίζουμε ως μια εικαστική παρέμβαση του καντράν, ανάβει έταιρο φωτάκι χρώματος πορτοκαλί με την ένδειξη "ABS". Για λίγο μας κόβεται το γέλιο, ειδοποιούμε και τους πισινούς μας ότι στα τρια λαμπάκια κερδίζουμε μεταφορά με γερανό δώρο και συνεχίζουμε με συγκρατημένη αισιοδοξία. Μετά από λίγα λεπτά το καντράν του αυτοκινήτου θυμίζει πρεμιέρα του τσίρκο Medrano. ABS - ! - μπαταρία - αερόσακος και ότι άλλο μπορεί να βάλει ο νους σου αναβοσβήνουν σαν παλαβά! Έτσι και είχαμε και μουσική θα μας πετούσαν ευρώπουλα οι φίλοι συνοδηγοί και θα τραγουδούσαμε όλοι μαζί το "ήταν ενα μικρό καράβι"!!!! Πηγαίνουμε με 40χλμ/ωρα και το κοντέρ δείχνει 0. Αυτό καλό δεν το λες. Ξαφνικά οι οθόνες σκοτεινιάζουν και το έργο τελειώνει αφήνοντας τους πρωταγωνιστές χωρίς τιμόνι να αγγίζουν μετά βίας την άκρη της οδού ακριβώς μετά τα διόδια. Χειροκρότημα, υπόκλιση και ανταλλαγή συγχαρητηρίων ανάμεσα στην Toyota και το κοινό. 250 χλμ. ήταν αυτά δεν ήταν βόλτα στο πάρκο!
Τηλέφωνο στην οδική βοήθεια και η ελπίδα ότι θα μας μαζέψουν γρήγορα θα πεθάνει τελευταία. Κι εκεί ξεκινάει το πάρτυ. Διότι η μεν δικηγόρος της παρέας είχε δικαστήριο την επομένη (σήμερα ντε!) και έπρεπε να προετοιμαστεί (Διονύσιος Δάγκας, δικηγόρος παρ'Αρείω Πάγο και βάλε!) οπότε έβγαλε τα χαρτιά της και ξεκίνησε να αγορεύει. Οι άντρες είχαν ανοίξει το καπό κι έκαναν ματάκια στη μπαταρία κι εγω...εγω είχα ανοίξει ενα τάπερ με γιαουρτόπιτα της mamma Dot και τσιμπολογούσα. Κάποια στιγμή λίγωσα και αφού δεν έβρισκα κάτι να ασχοληθώ (μα να μην έχουν ενα πολυχώρο δίπλα στην Εθνική Οδό να περάσει την ώρα του ο κάθε "πω ρε φίλε έμεινα με το αμαξι" πολίτης? Τι τα πληρώνουμε τα 1.90x2+2.75 δηλαδή?) έβγαλα το πλεχτό μου και έπιασα δουλειά. Φαντάσου τώρα μια τρελλή με δικογραφίες να διαβάζει, μια άλλη να πλέκει και οι άντρες...με τη μπαταρία τους! Χάρμα οφθαλμών είμασταν. Τα τηλέφωνα να χτυπάνε συνέχεια με τους ανήσυχους γονείς να αναρωτούνται "μα βρε παιδάκι μου πώς έγινε αυτό το πράγμα" (με προσπάθεια μητέρα...συλλογική προσπάθεια!) να προσφέρονται "θέλεις να έρθουμε να σας πάρουμε?" (μητέρα είστε στον Τύρναβο...εαν δεν έχετε σκοπό να διακτινιστείτε τότε ευχαριστούμε για την προσφορά αλλά δεν θα πάρουμε) και να αναστενάζουν εναλλάξ!
Η οδική βοήθεια ήρθε...η οδική βοήθεια έφυγε γιατί ήταν για έταιρο συναγωνιστή χωρίς αμάξι! Το συγκεκριμένο σενάριο το είδαμε συνολικά 3 φορές μέχρι να έρθει η σειρά μας. Ατάκα υπέρτατου γερανοδηγού μόλις εμφανίστηκε...
"Δεν αργήσαμε έτσι?"
Οχι καλέ!
Πρίν μια ώρα και 45 λεπτά σας πήραμε αλλά ο χρόνος περνάει τόσο γρήγορα όταν περνάς ωραία!!!!
Και του χρόνου να είμαστε καλά και πάντα ενα δυναμό (-ω) καβάντζα στον πορτ μπαγκαζ δίπλα στο τάπερ με τα τυροπιτάκια! Για παν ενδεχόμενο!