Home, sweet home!

Το σπίτι μας μεγάλο δεν είναι. Καινούριο δεν το λες (κουβαλάει 30 χρονάκια στην πλάτη του και...του φαίνεται σε κάθε δυνατή ευκαρία!) η ηχομόνωση δεν είναι το φόρτε του (φτερνίζεται ο γείτονας και του λέμε "γείτσες" ενα πράγμα) ενω το μπαλκόνι μας θα μπορούσε να αποτελεί "δείγμα" για το μπαλκόνι που θα μπορούσε κάλλιστα να έχει αλλά...δεν έχει.
Παρόλα αυτά και άλλα τόσα, δεν παύει να είναι το σπίτι "μας" στο οποίο έχουμε βάλει χρήματα, προσωπικό γούστο (και οι 2 μας οπότε οι "γωνιές" του σπιτιού είναι πολύ χαρακτηριστικές της προσωπικότητας του καθενός και δίνουν εναν αέρα "αλλά ντι άλλων" στο τσαρδί μας) και υπομονή...μέχρι να το συνηθίσουμε και να μας συνηθίσει.
Καλλιτεχνική πινελιά οι δυο γάτοι μας οι οποίοι είναι πλεόν αναπόσπαστο κομμάτι του φτωχικού μας και φυσικά έχουν μαρκάρει πολυθρόνες και άλλα σημεία με αποτέλεσμα αν π.χ. καθίσεις στην πολυθρόνα δίπλα στο καλοριφέρ ο κύριος Quillo απλά θα σε αγνοήσει και θα καθίσει επάνω σου γιατί...εκεί είναι η θέση του. Για όσους δε έχουν αλεργία στις τριχωτές μας μπάλλες υπάρχει πλήρως εξοπλισμένο φαρμακείο και είμαστε σε ετοιμότητα να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε κατάσταση.

Το καλύτερο βέβαια όλων είναι το γεγονός ότι όσοι επιλέγουν να έρχονται σπίτι μας, ξέρουν καλά ότι φαγητό μπορεί να μην έχουμε να λιγδώσει το αντεράκι τους αλλά...γλυκό θα υπάρχει σίγουρα! Για το λόγο αυτό και επειδή οι φίλοι είναι για να γνωρίζουν τις καλές αδυναμίες και να τις ενισχύουν, αυτή τη στιγμή στο σπίτι μας έχουμε...

• 1/2 από μια Cadburrys caramel που ήρθε από την Αγγλία και τιμήθηκε δεόντως από την πρώτη στιγμή που βρέθηκε κοντά μας. Δεν ήρθε μισή...έμεινε μισή!
  
• 1 ολόκληρη Milka 400 gr. strawberry που ήρθε από την Αυστρία και θυμίζει Lila Pause όταν ήταν ακόμα στις αρχές της και πρίν την πλαστικοποιήσουν.
• 3 υπέροχες σοκολάτες Milka Luflee οι οποίες αποτελούν την επιτομή της ελαφριάς σοκολάτας καθώς η σύνθεσή τους είναι τέτοια που σε κάθε μπουκιά αισθάνεσαι σαν να σκάνε φουσκάλες σοκολάτας στο στόμα σου. Τρώγονται εύκολα και σε ποσότητα ενω η αμαρτία του γλυκού είναι αμελής!
• 1 Nestle με φουντούκια επίσης 400 gr. την οποία μπορείς να χρησιμοποιήσεις και ως όπλο προστασίας ενάντια σε όποιον προσπαθήσει να την πάρει εφόσον το κάθε κομμάτι της αντιστοιχεί, σε περιεκτικότητα κακάο, σε μια μικρή σοκολάτα οπότε η πυκνότητά της είναι ανάλογη! Η συγκεκριμένη σοκολατίτσα μας ήρθε από τα Παρίσια!
• 1 βάζο 400 gr. από μια λευκή κρέμα (βλέποντας τη φωτογραφία, μπροστά αριστερά) που είναι κάτι ανάμεσα σε κρέμα βανίλια του Γιώτη και ρευστή λευκή σοκολάτα και τρώγεται με το κουτάλι χωρίς ίχνος τύψεων. Συνοδεύεται δε -και αυτό είναι η προσωπική μου επιλογή- από έταιρο βάζο 400 gr. (δεξιά στη φωτογραφία!) με χειροποίητη κρέμα σοκολάτας που θυμίζει πάρα πολύ την καλή μας Nutellitsa ενω σε μυρωδιά απλά δεν υπάρχει αυτό το γλυκό! Τα βάζα ηρθαν επίσης από τους Παρίσιους νήσους!
  

Το τσαντικό στο backround είναι μέρος της συσκευασίας των Luflee και στο εξής θα κυκολοφορώ με αυτό γιατί αποφάσισα ότι μου πάει και το παω!

Στο σημείο αυτό θα ήθελα επίσης να προσθέσω ότι το ρεπορτάζ δεν είναι διαφημιστικό και στην πραγματικότα όποιος μας επισκεφτεί θα έχει να επιλέξει μεταξύ γαλλικού καφέ, νες και φραπέος ενω τρατάρουμε και βασιλόπιτα που δεν μου πέτυχε (λίψο άψητη τη λες και δεν καταλαβαίνω γιατί εφόν βύθισα το μαχαιράκι και βγήκε καθαρό!) και προσπαθούμε να την "σπρώξουμε" με τρόπο! Εννοείται ότι τα προαναφερθέντα γλυκά θα απομακρυνθούν εκ της οικίας μέχρι νεοτέρας...ή θα σκάψω στο πάτωμα και θα τα κρύψω σε ξύλινο σεντούκι το οποίο θα ανακαλύψουν τα εγγόνια μου μετά θάνατον!

Για εσάς που πήγατε στα εξωτερικά και μας θυμηθήκατε, ενα ευχαριστώ είναι λίγο. Οχι γιατί φέρατε 3 κιλά από το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου μου (μας...απλά προσπαθώ να ξεχάσω ότι ΠΡΕΠΕΙ να τις μοιραστώ!) αλλά γιατί μας θυμηθήκατε...και αυτό, σε μια χρονική στιγμή που οι περισσότεροι απλά ξεχνάμε, λέει πολλά!