Η μεγάλη σοφία ενός παιδικού cartoon!

Όταν ήμουν μικρή και βιαζόμουν να μεγαλώσω μου φούσκωναν τα αυτιά με την περιβότητη "σοφία" των μεγάλων.
Που τα ξέρουν ολα. Και αν δεν τα ξέρουν ολα σίγουρα ξέρουν καλύτερα.

Ποιά ήταν αυτή η "σοφία" και γιατί την είχαν μόνο οι μεγάλοι? Η μαμά μου δηλαδή που λέγεται Σοφία κερδίζει Bonus κανονάκι και αλλαγή πίστας? Μήπως ήταν κάτι σαν την "άνθη φυτά" που είχε ολα τα ανθοπωλεία Ελλάδος?

Μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα ότι η περιβότητη "σοφία" δεν έχει ηλικία, δεν έχει μέρος όπου συχνάζει περισσότερο καθώς την ανακαλύπτεις στα πιο απίθανα σημεία και παράλληλα δεν έχει πρόσωπο (ούτε της μαμάς μου ούτε κάποιας άλλη κυρίας Σοφίας) καθώς ο καθένας από εμάς κουβαλάει και κάτι άξιο λόγου. Ορισμένοι είναι περισσότερο σοφοί, κάποιοι άλλοι λιγότερο. Έμαθα να μην δέχομαι την έλλειψη σοφίας ως πιθανότητα και μαζί με αυτό ήρθε η εμπιστοσύνη στην ικανότητα των ανθρώπων να κάνουν τον κόσμο καλύτερο. Απορίας άξιο βέβαια είναι γιατί καταναλώνουν τόση προσπάθεια στο να κάνουν τον κόσμο χειρότερο αλλά αυτό είναι μάλλον αποτέλεσμα βλακείας η οποία με τη σειρά της ίσως είναι αναπόσπαστο κομμάτι της σοφίας ως μέτρο σύγκρισης!

Όσοι με ξέρουν προσωπικά γνωρίζουν και την εμμονή που εχω με τα γλυκά (σε σοκολατένια μορφή και πρός άμεση κατανάλωση!) και τα cartoon! Χθές βράδυ λοιπόν συνδύασα και τα 2 με σπιτικό-θεϊκό-παγωτό μερέντα (με κροκάν φουντουκιού που απλά έκανε τη διαφορά στο τελικό αποτέλεσμα!) και Kung Fu Panda στο DVD σε έκδοση download από Internet πειρατικά και όμορφα!
Είμαι της άποψης ότι τα κινούμενα σχέδια έχουν να πουν σε έναν ενήλικα πολλά περισσότερα από οσα ενα μικρό παιδί μπορεί ή χρειάζεται να καταλάβει.
Αρκεί να μη χάνει ο σοφός ενήλικας την παιδικότητά του μεγαλώνοντας και να μην ξεχνάει τη φαντασία του στο συρτάρι του γραφείου. Έτσι λοιπόν η χθεσινή ταινία, η οποία αν και προέρχεται από το δημιουργικό team της Dreamworks (δηλώνω Pixar-ικιά ως το κόκκαλο!) μας εξέπληξε πολύ ευχάριστα!

Δεν θα αναφερθώ στην ταινία εν γέννει. Τη συνιστώ οπότε όποιος επιθυμεί μπορεί να πάει να τη δεί στους σινεμάδες (πληθυντικός του ο σινεμάς!) ή σαν κάθε τεχνολογικά φρικαρισμένος άνθρωπος να την κατεβάσει από το ιντερνέτι! Θα σταθώ όμως σε ενα σημείο. Μια κουβέντα του σοφού Master Oogay (Μια χελώνα καμπόσων εκατοντάδων ετών με προχωρημένο Alzheimer και πολλά κιλά αληθινής "σοφίας" την οποία όμως πρέπει κανείς να έχει την υπομονή να αποκρυπτογραφήσει και να προσαρμόσει στα δεδομένα του/της!) πρός τον πρωταγωνιστή της ταινίας τον Po (ενα ευσωμούλικο Panda Που λατρεύει το King fu αλλά δεν έχει την απαραίτητη εμπιστοσύνη στον εαυτό του ότι μπορεί αν θέλει να κάνει θαύματα...το ξέρω αυτό το σενάριο σου λεω!)

...

"Yesterday is history
Tomorrow is a mystery
but today is a gift...
That is why it is called Present"

...

Για μένα αυτή είναι μια μορφή "σοφίας" και ας προέρχεται από μια ψηφιακή χελώνα, σε μια ταινία κινουμένων σχεδίων που απευθύνεται ως επι το πλείστον σε παιδιά. Με τον καιρό ανακαλύπτω πως τα παιδιά έχουν πιο καθαρό μυαλό και είναι σε θέση να διαχειριστούν τις πληροφορίες καλύτερα από εμάς τους...μεγαλύτερους, κατ επέκταση και σοφότερους!

Το ποστάκι αυτό είναι αφιερωμένο στον e-φίλο μου Επαναστάτη που φοράει το μαγιώ του και βουτάει λίγο πρίν το δικό του Big Bang...Εύχομαι ο νούς σου να είναι πάντα στη επιφάνεια και ας βλέπεις τα πράγματα εις βάθος! :)

Και αν απορεί κανείς, το παγωτό δεν το έφτιαξα εγω...απλά το κατανάλωσα!
Γι'αυτό ευχαριστώ θερμά τη φιλενάδα μου Sakafiora ενω για τη συνέχεια της παγωτοπαρασκευής και κατανάλωσης...απλά επιφυλάσσομαι! :) (δεν θέλω άγχος!!!)