4 Ιουλίου 2008

Running up that hill...


P.S.1 |
PLACEBO - Running up that hill

It doesn't hurt me.
You want to feel, how it feels?
You want to know, know that it doesn't hurt me?
You want to hear about the deal I'm making.
You, (If I only could, be running up that hill)
You and me (If I only could, be running up that hill)

And if I only could,
Make a deal with God,
Get him to swap our places,
Be running up that road,
Be running up that hill,
Be running up that building.
If I only could

You don't want to hurt me,
But see how deep the bullet lies.
Unaware that I'm tearing you asunder.
There's a thunder in our hearts, baby

So much hate for the ones we love?
Tell me, we both matter, don't we?
You, (If I only could, be running up that hill)
You and me (If I only could, be running up that hill)
You and me, won't be unhappy

And if I only could,
Make a deal with God,
And get him to swap our places,
Be running up that road,
Be running up that hill,
Be running up that building.
If I only could

Come on, baby, come on, come on, darling,
Let me steal this moment from you now.
Come on angel, come on, come on, darling,
Let's exchange the experience

And if I only could,
Make a deal with God,
And get him to swap our places,
Be running up that road,
Be running up that hill,
With no problems.

And if I only could,
Make a deal with God,
And I'd get him to swap our places,
Be running up that road,
Be running up that hill,
With no problems.

If I only could, be running up that hill
If I only could, be running up that hill
If I only could, be running up that hill
If I only could, be running up that hill

P.S. 2| Εσύ δεν με γνωρίζεις αλλά εγω σήμερα σε είδα...Είχες και στα 2 χέρια σου σημάδια από κάψιμο και τα κόκαλά σου εξήχαν από τη θέση τους. Τα ποδαράκια σου ήταν επίσης παραμορφωμένα, από οσο μπορούσα να παρατηρήσω πάνω από το παντελόνι σου.
Το πρόσωπό σου όμως ήταν ανέπαφο. Κανένα σημάδι, καμία παραμόρφωση...λές και μας έκανε τη χάρη "κάποιος" και δεν μας στέρησε την ομορφιά του βλέματός σου και ας ήταν μελαγχολικό. Κοιτούσες στο κενό λες και αυτή ήταν η μοναδική σου επιλογή...με πείσμα χωρίς να παρεκλίνεις στιγμή από αυτό. Αναρωτιέμαι αν ήταν τα βλέματα των γύρω σου που προσπαθούσες να αποφύγεις στην πραγματικότητα. Ο κόσμος μπορεί να γίνει τόσο μικρόψυχος, ακόμα και με μια ματιά.
Σηκώθηκες όταν ήρθε η ώρα να κατέβεις στη στάση και φαινόσουν ακόμα πιο μικροκαμωμένος. Κουβαλούσες την αγνότητα των 12-13 σου χρόνων σε ενα σώμα πιο κουρασμένο και από ενός ανθρώπου που έχει ζήσει μια ζωή και άλλες τόσες. Κι όμως στάθηκες μπροστά μου, σήκωσες το κεφάλι σου και με ενα βλέμα σάρωσες όλο το βαγόνι και όλοι κοίταξαν χαμηλά. Βγήκες εξω κι ενω το βήμα σου ήταν αργό, ήταν συγχρόνως περήφανο. Τον τελευταίο που τόλμησε να σε κοιτάξει περίεργα δεν πρόλαβες να του ανταποδώσεις το βλέμα. Χωρίς να ξέρω γιατί μπήκα μπροστά σαν να ήθελα να σε προστατέψω από τη μικροψυχία της κοινής περίεργeιας. Το κατάλαβες και μου χαμογέλασες...μπορεί και να μου φάνηκε. Μπορεί απλά να ήθελα να σε δω να χαμογελάς. Προχώρησα ευθεία, έστριψες δεξιά. Ακόμα σε εχω στο νου μου μικρέ μου "φίλε". Εύχομαι για σένα...Να έχεις τη δύναμη να αντιμετωπίσεις τους πάντες και τα πάντα μα πάνω από ολα τον εαυτό σου. Να έχεις γύρω σου αγάπη και χαμόγελα που θα σε στηρίζουν όταν εσυ ενδεχομένως δεν μπορείς. Να μην λυγίσεις για χάρη κανενός. Να μην χρειαστείς να βιαστείς για να προλάβεις τον κόσμο αλλά ο κόσμος να πάει πιο σιγά και να σε περιμένει. Για σένα...

19 σχόλια:

Naf είπε...

το αγαπημένο μου κομμάτι και το ξέρεις.
Αϊ στο καλό με αυτήν την μελαγχολία παρασκευιάτικα! Την ξορκίζω εδώ και τώρα.
Ξούτ ξούτ!!

One Happy Dot είπε...

Οχι μελαγχολία καλή μου...μετά από το "πρωινό" μάλλον πιο αισιόδοξα βλέπω τα πράγματα. Για αυτά που δεν θέλουμε να έχουμε και τα οποία μέχρι τώρα δεν έχουμε αποκτήσει!
C ya' later να κάνουμε βόλτες και να τα π(ι)ούμε!

Ανώνυμος είπε...

Aριστούργημα το πόστ.

One Happy Dot είπε...

"Aνώνυμε" ενδεχομένως υπερβάλετε...αλλά ευχαριστώ! :)

Hfaistiwnas είπε...

Πολύ καλό το τραγούδι όντως!
Που αναφέρεται το ποστ δεν κατάλαβα αλλά έγραψες πολύ ωραία...

One Happy Dot είπε...

@Ηφαιστίωνας...σε ενα παιδί που είδα σήμερα το πρωί στο μετρό το οποίο είχε κάποιες παραμορφώσεις στο σώμα του και όλοι το κοιτάζαν σαν αξιοθέατο. Υπολογίζω ότι ήταν κάπου 12-13 χρόνων. Ε από το πρωί το σκέφτομαι το μουτράκι... Καλό μεσημέρι να έχεις γλυκέ μου!

ProFyLaKtiKo είπε...

:( μου βγάλε μια μελαγχολία το ποστ αλλά εντάξξξξ καλό είναι και αυτό :)

One Happy Dot είπε...

@Profulaktiko...Νομίζω ότι έχεις δίκιο ότι βγάζει μια μελαγχολία. Αλλά σε μια προσπάθεια να το δω πιο θετικά κάνω την εξής απλή σκέψη: οσο κυκλοφορώ με τα ΜΜΜ συναντάω καθημερινά τόσους ανθρώπους με τόσα άλυτα θέματα (μεγάλα ή μικρά) που με κάνουν να νιώθω τυχερή για οσα εχω και οσα δεν εχω τελικά. Κάπως έτσι λειτούργησε εκ των υστέρων ο μικρός μου "φίλος".
Τελικά μάλλον το τραγούδι είναι που κάνει τη ζημιά αλλά είναι ωραίοι οι άτιμοι οι Placebo και το κομματάκι αυτό αγαπημένο! Καλό σκ να έχεις! Φιλιά!

Spy είπε...

Aει στο διάολο!
(στ' αλήθεια)

Πρώτη φορά στη ζωή μου βούρκωσα διαβάζοντας κάτι σε υπολογιστή!
Kαι στα @ρχίδι@ μου και το τραγούδι και η ευγένειά μου και η υστεροφημία μου και όλα...

(συγγνώμη)

One Happy Dot είπε...

@Spy...παρακαλώ! Να εκφραζόμαστε όπως μας βγαίνει, αυτό είναι υγεία!
Και με τον τρόπο μου, σας ευχαριστώ για τους "τρόπους" σας!
Τα λέμε από κοντά! :)

Hfaistiwnas είπε...

Κατάλαβα ευχαριστώ! Φιλιά!
Πολύ ωραίο κείμενο..
Ο κόσμος είναι σκληρός πολλές φορές..

maika είπε...

και το σωματάκι του και η ψυχούλα του μια πληγή που κάθε τόσο ανοίγει....
..σαν καρχαρίες τα βλέματα...
μόλις μυρίσουν αίμα...ορμάνε..γαμώτο!!

Ανώνυμος είπε...

Ετσι σε θελω καλη μου νεραιδα....
σε φιλω!!!
Σιδερωσες μαρη η να στειλω παντελονια του παιδιου να παει να τα παρει απο τα ΚΤΕΛ?

naya είπε...

Η ψυχη δεν παραμορφωνεται τοσο ευκολα..
φιλια dot!Ακουσε κ αυτο που ειχα κολλησει αρκετο καιρο..
http://www.youtube.com/watch?v=by0mp_AItsM

Leviathan είπε...

oraio tragoudi!!!!kalo ksimeroma!!!!filia!!

One Happy Dot είπε...

Καλημερούδια!

@Hfaistiwnas...Είναι όντως σκληρός ο κόσμος αλλά με λίγες "ξυλιές" να δεις πως μαλακώνει..σαν το κρεάς! :)

@Μaika...Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου αλλά μήπως πρέπει να αλλάξει αυτό κάποια στιγμή? Άλλωστε στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε πότε και αν θα έρθει η στιγμή να αντιμετωπίσει ο καθένας από εμάς τέτοιου είδους βλέματα και για το λόγο αυτό οι άμυνές μας πρέπει να είναι πάντα υψωμένες! Αλίμονο αν η περιέργεια για το μη οικείο χαμηλώσει το βλέμα των απλών, των καθημερινών ανθρώπων απέναντι στο βλέμα των περίεργων!
Καλημέρες λίγο αγανακτισμένες αλλά με χαμόγελο! Τα φιλιά μου στα ζουζούνια σου! :)

@Θειτσάκι...το πάτησα και είναι έτοιμο να φορεθεί! Λίγο κάγκελο έχει μείνει μετά από τόσο καιρό που πέρασε αλλά μου είπαν από την "κατασκευάστρια¨εταιρεία να μην ανησυχώ και ότι θα πέσει....στα πατώματα?! :)

@Naya...ας μένει η ψυχή ανέπαφη λοιπόν! :) Εξαιρετική εκτέλεση πραγματικά!!! Αν παίζει πιάνο τελικά το κομμάτι αποκτά άλλη αίσθηση!!! Ευχαριστώ...already downloading!!! ;)

@Leviathan...συμφωνώ απόλυτα μαζί σου! Live είναι ακόμα πιο ωραίο! :) Καλημερούδια και σε σένα και...

Καλή Κυριακή να έχουμε!

Equilibrium είπε...

Κι εμείς παραπονιόμαστε... Έχουμε τόσα που μας λείπουν και καλά... Και αναφερόμαστε μόνον στα υλικά, κατά σύμπτωση...

Όμως δεν έχουμε τη δικιά του περηφάνια, το δικό του καθάριο γεμάτο κουράγιο βλέμμα και τη δική σου ευαίσθητη ψυχή που το αποτύπωσε...

mahler76 είπε...

Μακάρι ο κόσμος να πήγαινε λίγο πιο αργά για αυτούς που το αξίζουν. Καλή σου μέρα κουκιδίτσα μου, και καλή εβδομάδα.

One Happy Dot είπε...

@Equilibrium...Ξέρεις να εμφανίζεσαι πάντα τις κατάλληλες στιγμές έτσι? :) Σε φιλώ γλυκά!

@Mahler...Ας κατεβάσουμε λοιπόν λίγο τις ταχύτητες γιατί προσωπικά...λαχάνιασα!!! ;) Φιλί γλυκό και...θα σας δω μέσα στην εβδομάδα?!

Καλή εβδομάδα και υπομονή με τις ζέστες που στρίβουν στη γωνία!