La La La I love this Chocoland!

...Λίγο μετά την ήττα από την Σουηδία και λίγο πρίν την ήττα από τη Ρωσία, ήρθε η πολυπόθητη επίσκεψη στην σοκολατοχώρα (=Ελβετία) για να ανανεωθεί το ενδιαφέρον μας γύρω από το Euro 2008.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή όμως...κάτσε να τσιμπήσω και λίγο σοκολατίτσα για να πάρω ενέργεια!

Λίγο μετά το Πάσχα κι ενω μνημονεύουμε ακόμα τη Βαρκελώνη αποφασίζει η αγάπη να πάρει μέρος σε ενα διαγωνισμό γνωστής μάρκας λιπαντικών (castrα έχτιζα, castrα γκρέμιζες άδική μου αγάπη...μα τι ευρηματικό!) όπου ζητούσε να συντάξει ο κάθε συμμετέχοντας την ιδανική 11αδα για το Euro 2008 με σκοπό την συμμετοχή του σε μια κλήρωση για ενα από τα δεν ξέρω κι εγω πόσα κληρώθηκαν VIP εισητήρια για το Euro 2008. Ποδοσφαιρόφιλη η αγάπη αφιερώνει μερικές ώρες μπροστά στο πιτσι με excelόφυλλα ορθάνοιχτα, χαρτάκια με ονόματα και πιθανότητες και την αφεντιά μου να μουρμουράει ότι ολα αυτά είναι μπούρδες με τη βεβαιότητα κλασσικής γυναίκας που ξέρει τα παντα και έχει άποψη για ακόμα περισσότερα.

Περνούν οι μέρες, εχω ξεχάσει τον διαγωνισμό, το Euro, εχω χάσει τα αυγά και τα πασχάλια γιατί στη δουλειά γίνεται κόλαση και γενικά η ζωή μας κυλάει ήρεμα και ομορφα όταν ενα απόγιομα γυρίζει η αγάπη από τη δουλειά και σαν γιούφτικο σκεπάρνι μου ανακοινώνει ότι μια κυρία Δενθυμάμαιτοονομάτης τον πήρε τηλέφωνο από την λιπαντικοεταιρεία και του είπε ότι κέρδισε ενα (1) VIP πακέτο για Ελβετία που περιλαμβάνει αεροπορικά εισιτήρια, διαμονή σε ξενοδοχείο 4 αστέρων και εισιτήριο για τον αγώνα Ολλανδία-Γαλλία στις 13/6/2008. Πανηγύρια και χαρές, γιούπι και ζήτω με κάποια εγκράτεια διότι μπορεί και να μας δουλεύουν σκεφτόταν η αγάπη...Το δικό μου το τσερβέλο όμως, μετά την πρώτη χαρά προσγειώθηκε στην γυναικουλίστικη πραγματικότητα του ενός (1) πακέτου VIP! Τι πάει να πεί 1? Δηλαδή, μόνος του θα πάει στην Ελβετία όπου κυκλοφορούν αυτές οι γκαμηλόξανθες με τα γαλάζια μάτια και τον κώλο που αγγίζει τον ουρανό? Βάλε και όλο το λαό που θα μαζωχτεί εκεί να πανηγυρίσει και για τους υπόλοιπους αγώνες...Ιταλίδες, Γαλλίδες, Ολλανδές...(λες και μόνο γυναίκες βλέπουν μπάλα και οι άντρες κάνουν κοπανέλι σπίτι!!! αει μαρή χαζή!). Παρόλα αυτά, κιουρία εγω. Το έπαιξα λίγο "πάλι έμεινα στην απ'εξω αλλά τι να κάνουμε, να περάσεις καλά αγάπη και να μου φέρεις σοκολατίτσες μη σου σπάσω το κεφάλι γλυκέ μου!" και έβρασα στο ζουμί μου μέχρι που μαλάκωσα.
Οι μέρες περνούσαν, το πακέτο το περιμέναμε να έρθει με το κουριέρι και ως εκ θαύματος χτυπάει το τηλέφωνο και να σου πάλι η κυρία Δενθυμάμαιτοονομάτης να μας πει ότι τελικά το πακέτο είναι για δυο (2) άτομα!!!!!!!!!!!!!!!!! Πανηγύρια και χαρές και πάλι σε συνδυασμό με ευχαριστίες πρός τα θεία και με την ανακούφιση τύπου "αει να χαθείς ξανθό Ελβετιδοτσουλάκι"!!! Βέβαια, κιουρία γαρ, πρέπει να ομολογήσω ότι δεν αποδέχτηκα την πρόταση αμέσως. Οχι αγάπη μου...αν θέλεις να πας με κάποιον φίλο σου το καταλαβαίνω (ελαφριά κλίση του κεφαλιού, βλέμμα με κατανόηση και ελαφριά μελαγχολία, βαθύς αναστεναγμός τρένου που φεύγει...) Δεν θέλεις? Σίγουρα? Καλά λοιπόν...I do! εεε θα έρθω θέλω να πω! :)

Κι έτσι η αγάπη και η αφεντιά μου βρεθήκαμε στη σοκολατοχώρα να μας έχουν βασιλιάδες απλά και μόνο επειδή η 11αδα πήρε καλή βαθμολογία και ο Ερμής δεν ήταν ανάδρομος και η Αφροδίτη τα σιαξε με τον Πλούτωνα στον έβδομο ουρανό επάνω! (Οχι, ακόμα δεν εχω καταλάβει τους όρους του διαγωνισμού, τι θές τώρα?)

Το πόσο ωραία περάσαμε ειλικρινά δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια οπότε ελπίζω ενα πολύ μικρό μέρος από τις 187 φωτογραφίες να είναι ενδεικτικό. Πρίν τις φωτογραφίες όμως να δηλώσω τα εξης...

• Οι Ελληνάρες είμαστε παντού και το σουβλάκι κυριαρχεί! Δεν λέω, καλό το prezzel και τα περιέργα ζυμαροειδή τους αλλά αν δεν φας πίτα γύρο με ελληνική σημαιούλα και μπακλαβαδάκι για γλυκό παρέα με τον Καρπετόπουλο και τον Τσώχο κάτω από μια τέντα με άλλους 6 Έλληνες καρντάσια στη μέση της Ζυρίχης κι ενω εξω ρίχνει καρεκλοπόδαρα...ε δεν έχεις δoκιμάσει τίποτα ακόμα! :) Που λέει ο λόγος!
  
• Δεν υπάρχουν σκουπίδια στην πόλη αυτή...απλά! Ο σκουπιδιάρικος χαμός αποβραδύς χανόταν με το πρώτο φως της μέρας όπου ολα λαμποκοπούσαν και λειτουργούσαν...ρολόϊ!
  
• Είναι ακριβή πόλη της οποίας δεν έχουμε και πολλά να ζηλέψουμε ιδίως σε θέματα μόδας. Τα καταστήματα Zara είναι τα πιο καλόγουστα που έχουν. Παρόλα αυτά είδα μια τσάντα που ερωτεύτηκα αλλά η τιμή της έκανε την καρδιά μου να ραγίσει. (1.500 φράγκα και χωρούσε μόνο ενα κλειδί και τα πλήκτρα του κινητού!!!! Ασταδιάλα καλές!)
• Οι Ελβετοί είναι ήρεμοι ανθρωποι, ευγενικοί, ειλικρινά χαμογελαστοί και μας πάνε εμάς τους Έλληνες ακριβώς επειδή είμαστε πιο φασαριόζοι και πιο εξω καρδιά!
• Η ελβετική σοκολάτα απλά δεν υπάρχει...μάλλον υπάρχει κ ευχαριστώ τον καλό Θεούλη που την ανακάλυψα από την πρώτη κιόλας μέρα!
• Ζήλεψα το πράσσινο στη χώρα αυτή και απογοητεύτηκα όταν την ώρα που προσγειωνόμασταν στο Ελ.Βενιζελ. είδα ολο αυτό το τσιμέντο που έχει γεμίσει την Αθήνα μας.
  

...

Ο ναός της σοκολάτας!


Επι το έργο! (Αν παρατηρήσετε στα δεξιά θα δείτε μια βρύση από σοκολάτα γάλακτος κάτω από την οποία δυστυχώς δεν με άφησαν να κάτσω ενα λεπτάκι...τσ τσ!)


Ορισμένα κτίρια είναι παραμυθένια...άπλωσε την κοτσίδα να ανέβω ενα πράγμα!


Φραπεδιά uber alles!


Για το γραφείο, το σπίτι, την εξοχή...το λαμέ κορσεδάκι του Ροσελιέ πολύ το εγουστάρησα!


Στο δρόμο πρός Βέρνη για να παρακολουθήσουμε τον αγώνα...πολύ πράσσινο σε λέω!!!


Εμείς είμασταν με τους Ολλανδούς και οι Ολλανδοί ήταν στον πλανήτη Πορτοκαλί! Ολε!


Και ο μικρός "Ολλανδέζα" ήταν εκεί!


Και με το νούμερο 9 για την Ολλανδία...Ruud Van Nystelroy!!!!!


Τσαχπινιά στον αγωνιστικό χώρο! Που είσαι Τάκη Ζαχαράτε να χαρείς!


4-1 ήταν αυτό, χειροκροτάτε τα παλλικάρια!


Η θέα από το δωμάτιο λίγες ώρες πρινα να φύγουμε...προλαβαίνω να κρυφτώ κάτω από το κρεβάτι να μείνω λίγο ακόμα?


Αναρωτιέμαι τι απέγιναν ολες αυτές οι σοκολάτες...


Άντε και στα επόμενα να είμαστε καλά!!!