Ξαναγυρνώ σαν τον δολοφόνο που επιστρέφει πάντα στον τόπο του εγκλήματος...για λίγο για πολύ θα δείξει. Με τόσες ανατροπές από την τελευταία φορά που έγραψα το μόνο που δεν παίρνω σαν δεδομένο είναι ο χρόνος και οι αποσκευές του. Ξαναγυρνώ και αφιερώνω το πρώτο ποστ στο παλλικαράκι μου, στο γιο μου...ναι είμαι μαμά πια και καμιά φορά νομίζω οτι τίποτα από οσα εχω κάνει στη ζωή μου δεν είχε μεγαλύτερη αξία από αυτό. Και μιας και στο ραδιόφωνο αυτή τη στιγμή παίζει Rihanna-Diamonds, σιγοτραγουδώ για το δικό μου διαμαντάκι. Θα μπορούσα να είμαι πιο κουλτουριάρα και να "ντυσω" την επιστροφή μου με κάτι πιο...πιο...αλλά οχι, πιστεύω στην τύχη και στις συμπτώσεις και πατάω Play!
