18 Φεβρουαρίου 2011

Η ζωή, τελικά έχει 2 όψεις...

Χθές είδαμε ξανά την όμορφη...

Έχει ύψος σχεδόν 50 εκατοστά και ζυγίζει 3,400 γραμμάρια. Έχει τα πιο υπέροχα χειλάκια του κόσμου τα οποία σουφρώνουν τόσο φυσικά που η Angelina (του Bradd) και η Despina (του Ντέμη) θα έσκαγαν από τη ζήλια τους.

Μια αγκαλιά ανθρωπάκι με φωνή καμπάνα που ηδη διεκδικεί, απολαμβάνει, προκαλεί, αναστατώνει με τον πιο υπέροχο τρόπο.
Δυο γονείς που ηδη λατρεύουν, ανησυχούν, καμαρώνουν, ελπίζουν, ονειρεύονται τις μέρες που θα έρθουν με την αγκαλιά τους να μεγαλώνει και το αστεράκι τους να λάμπει κάθε μέρα και πιο πολύ.
Έτσι είναι η ζωή κοπελιά...έχει τις ασχημες έχει τις όμορφες στιγμές. Και σε κάθε άσχημη στιγμή που προσπαθούμε να προσπεράσουμε αντιστοιχεί μια τόσο όμορφη που κάνει τον κόπο να αξίζει, τη ζωή να συνεχίζεται και την ομορφιά να μη χάνεται.

Για σένα λοιπόν, που ίσως αυτή τη στιγμή να κοιμάσαι ήσυχος σε μια αγκαλιά εύχομαι τα πάντα και ακόμα πιο πολλά. Ελπίζω να δεις τα όμορφα αυτού του κόσμου και να τα κάνεις ομορφότερα. Να πάρεις αγάπη και να δώσεις ακόμα περισσότερη. Να ζήσεις στιγμές και να δημιουργήσεις εικόνες. Να νιώσεις, να ονειρευτείς, να έρθεις αντιμέτωπος με εκείνα που θα φοβηθείς και να συνειδητοποιήσεις οτι δεν άξιζε ο φόβος. Κι επειδή ολα αυτά μπορεί να φαίνονται τώρα βουνό, μπορείς να θυμάσαι οτι αναγραμματίζοντας το αν γίνεται να και η αμφιβολία δίνει τη θέση της στην σιγουριά οτι ολα γίνονται αρκεί απλά ΝΑ το θέλουμε...μόνο ΑΝ το θέλουμε.

Η πρώτη σου βόλτα γύρω από τον ήλιο ξεκίνησε πρίγκιπάκο μου...καλή συνέχεια!

Κι επειδή σημασία όταν κοιμάσαι έχει να κοιμάσαι όμορφα, σου αφιερώνω το πρώτο σου νανούρισμα, λίγο διαφορετικό από τα κλασσικά... (με αγάπη και από το Μελινάκι...θα σου φέρω σχετική φωτό να καμαρώσεις!)

8 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Όμορφο συναίσθημα βγάζουν τα μωρά ε?
Είναι αξιολάτρευτα και αθώα..
Να σας ζήσει!!!

κοντή είπε...

εγώ γιατί ανατρίχιασα με αυτό το bohemian rapsody?
υπέροχο και το ποστ και το νανούρισμα και τα μωρά αρκεί να είναι των φίλων ή βαφτιστήρια. εγώ έχω να πάω στον νικ κέϊβ, στο είπα; :)

κοντή είπε...

και κάτι άλλο από την εμπειρία της κοντής που το ξέχασα. να θυμάσαι πάντα πως τα μόνα που ξορκίζουν το θάνατο είναι ο έρωτας και τα μωρά.

mahler76 είπε...

na ζήσει ευτυχισμένος ο μικρούλης :)

ασωτος γιος είπε...

ομορφα και αθωα σ ενα κοσμο φτιαγμενο απο....

One Happy Dot είπε...

@Hfaistiwnas...

Ευχαριστούμε Hfaistiwnaki! Ηδη δηλώνω φανατική θαυμάστρια του μικρού J'adore και σκοπέυω να μπω στον πάγο μέχρι να μεγαλώσει αρκετά και να τον ζητήσω σε γάμο...σε γάμο βεβαίως βεβαίως!

@κοντή...

Το μητρικό ένστικτο που είδα να σου βγαίνει τις ημερες που πέρασαν θα το θυμάμαι μια ζωή...τα λόγια είναι περιττά!

@Mahler76...

Θα ζήσει ευτυχισμένος ο μικρούλης...αυτό είναι τό μόνο σίγουρο!

@ασωτος γιος...

από οτι κι αν είναι ο κόσμος, αυτά είναι σίγουρο οτι θα τον κάνουν καλύτερο! :)

DaisyCrazy είπε...

Τι τέλειο ποστ! Με το καλό να μεγαλώσει το μωράκι να του το διαβάσεις :)
Αυτό μου άρεσε πάρα πολύ "αναγραμματίζοντας το αν γίνεται να και η αμφιβολία δίνει τη θέση της στην σιγουριά"
Και το κομμάτι που του έβαλες για νανούρισμα θεϊκό!
Φιλάκια

One Happy Dot είπε...

@DaizyCrazy...

Μακάρι όταν μεγαλώσει αρκετά ώστενα μπορεί να διαβάζει να είμαι κι εγω σε θέση να του διαβάζω και να μην εχω γίνει μια τρελή θεότρελη μαντάμ με μπικουτί στο μαλλί, φούξια κραγιόν Rilken ξεχασμένο από την εποχή του μεσοπολέμου και μνήμη γερασμένου χρυσόψαρου! :) :)

Φιλιά σου παπίτσα!