It is Christmas baby...

Δεν είναι τα συναισθήματα που αλλάζουν, είναι ο τρόπος που τα εκφράζουμε που διαφοροποιείται με την πάροδο του χρόνου. Παρόλα αυτά είναι Χριστούγεννα και τις ευχές τις ξέρουμε, δεν θα μας κοστίσει κάτι να τις πούμε. Τα στολίδια τα έχουμε, δεν θα μας κοστίσει κάτι να τα κρεμάσουμε (και μην αφήνεις τα λαμπάκια στο μπαλκόνι βρε μάνα να καίνε ολη νύχτα...γράφει η ΔΕΗ!).

Οτι κι αν συμβαίνει γύρω μας, οσο κι αν αποδεικνύεται οτι τελικά τα λεφτά (που δεν) υπάρχουν (θα πρέπει να βρεθούν), οσο κι αν έχουμε πήξει σε απεργίες, στάσεις εργασίας, διαδηλώσεις, φωνές, παράπονα, σκουπίδια, νεύρα και λοιπές δυσσάρεστες ειδήσεις...οσο κι αν το ποτήρι με την ελπίδα και την υπομονή μας στερεύει, στην πραγματικότητα είμαστε εδω και (την) παλεύουμε.

Για τη μάχη που δίνει ο καθένας απο εμάς σε κάθε επίπεδο, για την ανάγκη που έχουμε ολοι μας να δούμε τα πράγματα να καλυτερεύουν, για εσένα που είσαι εκεί εξω και διαβάζεις αυτές τις γραμμές, για μένα που τις γράφω...Εύχομαι Χρόνια Πολλά. Εύχομαι οτι εύχεσαι αγαπημένε φίλε-αναγνώστη, φίλε συν-οδηγέ (έβαλες Flash στη μπαταρία?) και ακόμα περισσότερα γιατί το ποτήρι της ελπίδας όλων πρέπει με κάποιο τρόπο να ξαναγεμίσει ώστε ολοι μαζί να πιούμε στην υγειά μας ρε παιδιά!
Δεν θα μασήσουμε, κι αν μασήσουμε θα φτύσουμε το κουκούτσι που έλεγε και ο παππούς και κάτι ήξερε!

Καλές Γιορτές σε όλους! Καλή χρονιά να, θα, ίσως τελικά και να έχουμε!