8 Ιανουαρίου 2009

Super...Market!


"Πρωί πρωί που ξεκινώ, χαμογελώ στον ουρανόόόόό"
... τραγουδούσε με μπρίο ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ στις Διπλοπενιές με το κολατσιό του διπλωμένο σε καρώ τραπεζομάντηλο και το χάρτινο καπέλο διπλωμένο σε σχήμα βαρκούλας να ισορροπεί χαριτωμένα!

Κάπως έτσι κι εγω σήμερα την είδα πρωινή και με το βλέμμα ξεκούραστο από τον 5ωρο ύπνο μου (όπου ξεκούραστο βλέμμα βλέπε βλέμμα μοσχαρίσιο του γάλακτος) μπήκα στο γραφείο η ώρα 8 το πρωί! Οι συνάδελφοι, αφού έκαναν τον σταυρό τους τρις και ψιθύρισαν τις γνωστές επικλήσεις πρός τα Θεία, με έχωσαν να παω στο super market για τα ψώνια της εβδομάδας καθώς ο καφές τελείωνε γεγονός το οποίο ισοδυναμεί με παύση όλων των δραστηριοτήτων μέχρι ανανέωσης των αποθεμάτων και του ακούσματος "κλικ" στο on της καφετιέρας. Μόνο έτσι ξεμπλοκάρει ο εγκέφαλος και η μονάδα παραγωγής ξανά πρός τη δόξα τραβά!

Πήρα λοιπόν κι εγω το δισάκι μου και κατηφόρισα πρός γνωστή αλυσίδα super market όπου του πουλιού το γάλα δεν τελειώνει ποτέ (αγγλιστί the bird's milk) και ενω πας για τα απολύτως απαραίτητα φεύγεις με ηλεκτρικό μπρίκι που βράζει τα αυγά όρθια και αυτόματο καθαριστήρι για τα κολοκυθάκια!

Μπήκα μέσα, καλημέρισα τις οικείες φυσιογνωμίες και αφου πήρα καλαθάκι ξεκίνησα να περιδιαβαίνω στους διαδρόμους σαν τη Heidi. Μόνο που το δικό της πλεκτό καλαθάκι είχε αντικατασταθεί από μπλέ πλαστικό καλάθι με εργονομικό χερούλι το οποίο σε κάθε τσαχπινιά έριχνε και μερικά πράγματα από τα ράφια. Το καλάθι, οχι εγω!

Περιόρισα τις απότομες κινήσεις και ξεκίνησα από τα βασικά: καφές (
γαλλικός, νες, ελληνικός, cappuccino σε stick ώστε να ξυπνήσει ο λαός και να κάνουμε καμία δουλειά πρίν το Πάσχα...θα είμαι απασχολημένη άλλωστε τότε με το έργο μου ως πασχαλινό κουνέλι), ζάχαρη, γαλατάκια light και κανονικά (είμαστε της υγιεινής διατροφής ως γνωστόν!), καραμέλες baloo και mini lactas (να τρατάρουμε κάτι τον κόσμο που έρχεται μη μας πούνε και τσιγκούνηδες...εγω ως γνωστόν ούτε που να τα δω αυτά!), μπισκοτάκια που πάνε με τον καφέ μην το πίνουν ξεροσφύρι και τους πειράξει στα νεύρα και φύγει καμία ξανάστροφη πρός το μέρος μου, ψωμάκι, τυράκι σαλαμάκι να κάνουμε κανένα σαντουϊτσάκι να μην μείνει άδειο το στομάχι μας και ακούγεται το γουργουριστάν ως τη λεωφόρο (μιας και από ποδοσφαιρικής πλευράς δεν βλέπει ή ακούσει άλλες χαρές αυτές ο δρόμος...χμ!)

Πήρα επίσης κάτι χρωματιστά χαρτάκια σε κύβο να οργανώσω τις δουλειές μου. Εντάξει η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ ζουζου τα χρωματάκια και μάλλον θα καταλήξουν σε κολάζ, σε απροδιόριστες καλλιτεχνίες τις οποίες θα προσπαθήσω με σιλικόνη να στερεώσω στην επιφάνεια του διαχωριστικού και όταν θα θελήσω να τις ξεκολήσω θα φύγουν μαζί με το διαχωριστικό - το εχω δει, δεν το εχω κάνει ποτέ ξανά - ή σε χαζά σημειωματάκια τύπου "βαριέμαι" ή "why me?" αλλά είναι η πρόθεση που μετράει! Μαζί προμηθεύτηκα και στυλό σε 4 διαφορετικά χρώματα επίσης για την οργάνωση και αρχειοθέτηση των εργασιών (επίσης θα καταλήξουν να χρωματίζουν τα ηδη χρωματιστά χαρτάκια προκαλώντας οπτικό ντελίριο σε όποιον προσπαθήσει να διαβάσει το πράσσινο πάνω στο μπλε και το κόκκινο πάνω στο πορτοκαλί, τι γλυκό!) και λευκούς φακέλους (δεν είχε χρωματιστούς μη νομίζεις ότι δεν ρώτησα!) με αυτοκόλλητο γιατί αυτοί που είχα ηδη είναι προπολεμικοί και θέλουν γλύψιμο για να κλείσουν (γεγονός το οποίο είναι 1.ανθυγιεινό, 2. επικίνδυνο καθώς έτσι και κοπείς στη γλώσσα και μετά πας να φας ντομάτα γατζώνεσαι από το ταβάνι και κάνεις τη μαϊμού από τον εκνευριστικό πόνο που σου προκαλεί το τραύμα, 3. αποτελεί σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας για όποιον/α κάθεται απέναντι τη δεδομένη χρονική στιγμή και άντε να πείσεις τον κυρ δικαστά ότι εσυ ήθελες απλά να κλείσεις εναν ρημαδοφάκελο...τελικά η αγορά των φακέλων αυτών αποτελεί επένδυση και μπράβο μου!)

Ευχαριστημένη καθώς ήμουν από τα ψώνια μου κατευθύνθηκα στο ταμείο και περίμενα πίσω από μια καλή κυρία η οποία άδειαζε το καλάθι της...Fabuloso, χαρτοπετσέτες, μπουκάλια με εμφιαλωμένο νερό και μακαρόνια. Αν βγάλεις τα μακαρόνια, ολα τα υπόλοιπα ήταν πράγματα τα οποία θα έπρεπε να βρίσκονται και στο δικό μου καλάθι καθώς, αν εξαιρέσεις τον καφέ που είναι απαραίτητο συστατικό κίνησης και λειτουργίας του γραφείου, ολα τα υπόλοιπα ψώνια μου ήταν απλά...περιφερειακά προϊόντα με ελάχιστη χρησιμότητα.

Ναι...αλλά ήταν ολα ωραία και μου έφτιαξαν τη μέρα! To Fabuloso δεν θα το έκανε ποτε αυτό για μένα. Οπότε κόντρα στη λίστα που είχα ξεχάσει στην τσέπη του μπουφάν μου πήρα τα καλούδια μου και επέστρεψα στο γραφείο. Στο μεταξύ είχε έρθει η καθαρίστρια και μουρμουρίσε ότι δεν είχε με τι να σφουγγαρίσει το πάτωμα. Επέστρεψα στο super market για το Fabuloso το οποίο νομίζω ότι με κοιτούσε με το χαιρέκακο βλέμμα της απόλυτης εκδίκησης από το ράφι οπότε προτίμησα Azax λεβάντα που έδινε δώρο και ενα ασορτί μωβ σφουγγάρι!

Σκέφτομαι λοιπόν...Δεν είναι που είμαι καταναλωτικό ον...είναι που είμαι λίγο περισσότερο από το κανονικό καταναλωτικό ον και κάθε φορά πρέπει να εκλογικεύω τις αγορές μου πρίν τις παρουσιάσω στο φιλοθέαμον κοινό μετατρέποντάς τις από impulsive σε compulsive (για να μιλάμε και με όρους Marketing που είναι πολύ της μοδός λέει φέτος μιας και οι εταιρείες στην Ελλάδα έχουν ακόμα τα τμήματα Marketing σε βρεφικό στάδιο και στόχος είναι να απογαλακτιστούν από τις πωλήσεις και να λειτουργούν αυτόνομα και οχι υποστηρικτικά...? whatever! Nutella σε καραμέλα θα βγάλει κανείς? οχι, αρα οποίος απογαλακτισμός?)...ορίστε, ξέχασα τι έλεγα...α ναι, είναι που λες ότι δεν πείθω κανέναν ότι αυτά που αγοράζω πραγματικά τα χρειάζομαι.

Αλλά εχω καταλήξει ότι ο κόσμος είναι δύσπιστος γενικότερα και με το μάυρο σύννεφο της κρίσης πάνω από τα κεφάλια μας ποιός θα βρεθεί να υποστηρίξει τη θεωρία του καπιταλισμού ψωνίζω αρα υπάρχω? Εδω ακόμα κι εγω ωρες ωρες αμφιβάλω...ψωνίζω αρα υπάρχω, υπάρχω αρα ας ψωνίσω, ψωνίζω για να υπάρχω?

Καταραμένο super market, δεν ξαναπάω πρωί πρωί!


Καλημερούδια! :)

18 σχόλια:

apos είπε...

buenos dias, querida
νομίζω ότι με τα σούπερ μάρκετ όλοι έχουμε μια σχέση αγάπης-μίσους.
προσωπικά βλέπω (και ανησυχώ) ότι το μίσος μου κινείται στην πλευρά των ταμείων. Κάποια μέρα θα χαστουκίσω κάποια.

Keep walking (στους διαδρόμους με τα γλυκά)

b|a|s|n\i/a είπε...

την επόμενη φορά να πας στην άλλη γνωστή αλυσίδα που γυρίζεις κεφάτη!

One Happy Dot είπε...

@apos...
buenos dias και σε σένα καλό μου querido (για να νομίζεις ότι καταλαβαίνω τους χαρακτηρισμούς σου και να σε ψαρώσω!) Αν είναι να δείρεις καμία στο ταμείο κάντο αφού έχεις πληρώσει τις σοκολάτες γιατί με τη σύγχυση που θα τραβήξεις θα χρειαστείς γερή δόση μετά! Un baccio grande!

@b|a|s|n\i/a...
ευρματικός όπως πάντα! Με φαντάζομαι με το καροτσάκι μέσα στην τρελή χαρά να σούρνω και τα δίδυμα από πίσω και να τραγουδάμε όλοι μαζί οικογενειακώς!

Matrix είπε...

Καλημέρα και από μένα,

είμαι σε αυτούς με τη σχέση μίσους... και μάλιστα ειδικά όταν παώ το Σάββατο που γίνεται ένας χαμός.

Γι αυτό τον τελευταίο καιρό παω 8 το πρωι μια καθημερινή πριν τη δουλειά, ησυχία με τη λίστα στο χέρι, χωρίς ντροπή ξεμπερδευω γρήγορα.

jacki είπε...

Ποτέ δεν πάω με πολλά λεφτά λεφτά στο Σουπερ.. Είμαι ικανή να αγοράσω τα πάντα.
:)
Αχ σε καταλαβαινω απόλυτα.

Ανώνυμος είπε...

Τελικά από όσα πήρες πιο χρήσιμος μου φαίνεται ο βραστήρας όρθιων αυγών :P

Όναρ είπε...

Και που να δεις τί θα γίνει όταν γίνουν εικοσιτετράωρα..χαμός..καταναλωτικό όργιο σε όλο του μεγαλείο..με Fabuloso ή χωρίς..Καλησπέρες ψωνισμένες..

One Happy Dot είπε...

@Matrix...
καλησπερούδια και καλώς όρισες! Σαββάτα, παραμονές γιορτών και εν τω μέσω πολέμων τα super market είναι απλησίαστα! Συμφωνώ με το πρωινό και τη λίστα...μακάρι μόνο να μπορούσα να ψωνίσω μόνο τα της λίστας και να μην αυτοσχεδιάζω! ;)

@jacki...
αχ σε καταλαβαίνω που με καταλαβαίνεις και που καταλαβαινόμαστε! Όταν με το καλό έρθεις από τα μέρη μας ελα να κάνουμε μια βόλτα να γεμίσουμε το καλάθι της νοικοκυράς να το ευχαριστηθούμε!

@sakafiora...
εμ τι άλλο θα τραβούσε την προσοχή σου, u gadget freak! :P

@Όναρ...
Αχ θα σηκώνομαι μέσα στη μαύρη νύχτα και θα πηγαίνω με τη ρόμπα και το παντοφλάκι για μεταμεσονύκτια επιδρομή στο διάδρομο με τα γλυκά! Καλησπέρες εινονικής υπνοβασίας!

Hfaistiwnas είπε...

Όπως και να το κάνεις είναι ψυχοθεραπεία!!!!!
Εγώ το απολαμβάνω, αρκεί να έχω χρόνο! λολολολ!
Και όντως αυτό με τους φακέλους εκνευριστικό το γλύψιμο! λολ!
Μόνο με αυτοκόλλητο!!!

Ανώνυμος είπε...

Καλή χρονιά μικρή μου πεταλούδα!

Τις περισσότερες φορές, έχω τρελή όρεξη για ψώνια στο σούπερ μάρκετ. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην ξεφύγω από το περιεχόμενο της αυστηρής λίστας που έχω προετοιμάσει... ιδιαίτερα εάν μόλις έχω πληρωθεί... ένα θα σου πω: εάν τα ράφια είχαν ρολά, θα τα κατέβαζαν έντρομα, μόλις με έβλεπαν να πλησιάζω. Όχι επειδή είμαι ικανή να τα αδειάσω, αλλά επειδή ΠΡΕΠΕΙ να πειράξω ό,τι έχουν πάνω τους. Έτσι, να τα φέρω μπροστά στη μύτη μου, να τα περιεργαστώ, να τα τυρρανήσω ρε παιδί!
Πάντως, προσπαθώ να τηρώ τον χρυσό κανόνα, όσο μπορώ: Ποτέ δεν πηγαίνουμε στο σούπερ μάρκετ πεινασμένοι... για ευνόητους λόγους!

One Happy Dot είπε...

@Hfaistiwnas...
Ψυχοθεραπεία από τις καλές αρκεί να μην έχεις πολλά θέματα να λύσεις γιατί θα ανστενάξει το πορτοφόλι σου! :) Παλι καλά που ο διάδρομος με τις σοκολάτες είναι κοντά στο ταμείο οπότε υπάρχει μια σχετική "πίεση" να μην ξοδέψουμε ολο το μηνιάτικο! :)

@brokensemaphore...
Τύρρανε των ραφιών καλή χρονιά να έχεις! Γεμάτη από αγάπη και γέλιο μέχρι δακρύων! Περιμένω τα νεα σου απο τα ταξίδια σου στην όμορφη πόλη! Κάνω καφέ και ξεκίνα να λες...

gregory είπε...

αντε παιδι για τα ...θεληματα εγινες....

naya είπε...

Εγω παλι μπροστα απο τον διαδρομο με τα fabuloso ειμαι ικανη να μεινω βδομαδες..
περναει η ωρα οταν τα μυριζεις ολα..

ProFyLaKtiKo είπε...

καλέ, και εμένα με στείλανε για τα ψώνια των ημερών και επειδή τους τα πήρα όλα [όχι μάρκες] αλλά καρφούρ έκαναν και μούτρα.. μα ήταν μισή τιμή λέω... και στο κάτω-κάτω μια χαρά είναι ο καφές-καρφούρ-βανίλια. μοσχοβολά ο τόπος σαν κέικ...

άντε καλό μήνα κοπελιά

PN είπε...

Πωπωπω...και όλο αυτό το Post είναι εμπνευσμένο από μια επίσκεψη σε ένα απλό super market? Δηλαδή αν πας σε ένα τεραστίων διαστάσεων, τι θα γράψεις;....ΕΠΟΣ;;;;

Η αλήθεια είναι ότι και εγώ είμαι ο κίνδυνος θάνατος αν με αφήσεις μέσα σε ένα super market. Αν και τα τελευταία χρόνια έχω καταφέρει να τιθασεύσω μερικώς τις καταναλωτικές μου ορέξεις. Λέμε τώρα!! Μην φανταστείς τραγικά πράγματα! Απλά επειδή πληρώνω εγώ τους λογαριασμούς, έχω γίνει λίγο πιο τσιγκούνης.

Μέσα στο ΣΚ πρέπει να σε δω. Καλέ θα μπαγιατέψουν τα πράγματα από το Λονδίνο. Έλεος!!!

One Happy Dot είπε...

@gregory...
λακωνικός μα τόσο αληθινός! Θα επαναστατήσω! :)

@Naya...
Περνάει δε λέω...απλά μετά πας στο ταμείο παραπατώντας από τις λεβάντες, τα fait des fleurs και τις βανίλιες! Πού είναι ο παλιός καλός ΑΖΑΧ σίφουνας που έξανε τα πατώματα *γκντουπ* αόρατα?!

@ProFylaktiko...
Εσυ είσαι πνεύμα οικονομίας και άστους να κάνουν μούτρα! Αν δεν το έβλεπαν το πακετάκι αμφιβάλω αν θα καταλάβαιναν ότι επρόκειτο για Carefour καφε...και μάλιστα βανίλια! (you are so cute btw...vanilia!)

@VK in Athens...
Πράγματα από Λονδίνο? Πουρ μουα? Λυγμ, κλαψ και μπλιπ...συγκίνηση συγκρατημένη μη μας πουν και ευαίσθητες! Αν κανονίσετε κάτι με τα υπόλοιπα παιδάκια θα παίξω κι εγω μαζί σας...άντε ντε! Αλλιώς πάμε για εκείνο το σεκερ παρε...λεω τώρα! :)

Ανώνυμος είπε...

Πιστεψτε την Αληθεια σας λεει ανιψια μου!
Ο Βασιλόπουλος 2 υποκαταστηματα έχει φτιάξει απο τα λεφτα που τους αφήνει!
Σε λίγο θα γράφουνε το όνομα της με πυροτεχνήματα.
Ασε δε που τους στελνουνε καθε πασχα και Χριστουγενο καρτα στο σπίτι.
Η δε Ντοτ, απαξ και την αφήσεις στη μαναβική π.χ. να πάρει πατάτες...
Αυτο ήτανε την έκαψες!
Για κρεμμυδακια μπηκαμε ...με 4 σακουλες βγηκαμε...
Καταναλωτικοτατη μου ανιψουδα!
Και κατι ακόμη....
Στο da capo πιο λιγα είδη καφε έχουνε.

One Happy Dot είπε...

@Theia...
Με εκθέτεις και σας παρακαλώ δεν θα'θελα που λέει και μια ψυχή! Εμ αφού ήθελες να μαγειρέψεις κι εμείς έχουμε το ψυγείο ντεκόρ και άδειο τι να σε κάνω...ψωνίσαμε τα απολύτως απαραίτητα! (ούτε μια σοκολάτα...αυτό και μόνο αρκεί!)