Πιστεύω το ψέμα ή αμφισβητώ την αλήθεια?

Τελικά, στη χώρα αυτή ούτε ο θάνατος δεν είναι βέβαιος!!!!

Έλαβα χθές ενα mass email το οποίο και κάνω copy - paste πρός αποφυγή λανθασμένων δηλώσεων:

Έσβησε χθες -αθόρυβα- αστυνομικός, θύμα κουκουλοφόρων του 2007.

Χθες έσβησε ο αστυνομικός που είχε δεχθεί επίθεση από κουκουλοφόρους σε συναυλία στο Ελληνικό το καλοκαίρι του 2007. Όλο αυτό το διάστημα ήταν ουσιαστικά ζωντανός-νεκρός.

Δεν ήταν αρκετά νέος,ήταν ήδη 24 ετών.

Δεν ανήκε στη γενιά των 700 ευρώ, γιατί έβγαζε 750.

Δεν είχε όνειρα για τη ζωή του, είχε όπλο, κι ας μην το τράβηξε ποτέ για να σωθεί.

Δεν είχε μάνα να τον κλάψει,γιατί ήταν ένας μπάτσος, ένα γουρούνι, ένας δολοφόνος.

Κάποιοι θάνατοι δεν πουλάνε το ίδιο, αλλά μαντέψτε,πονάνε το ίδιο.

Ποιος είναι ο αστυνομικός;Δυστυχώς θυμηθείτε το περιστατικό...."Από το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας ανακοινώνεται ότι την 23.10 ώρα της06/07/2007, δύο (2) αστυνομικοί οι οποίοι βρίσκονταν σε διατεταγμένη υπηρεσίαμέτρων ασφαλείας για αποτροπή κλοπών, επιθέσεων και φθορών ξένης περιουσίας,(σπάσιμο οχημάτων, καταστημάτων ή εγκαταστάσεων κ.α αδικημάτων) όπως έχεισυμβεί κατά το παρελθόν, κατά την διάρκεια συναυλίας συγκροτημάτων μουσικήςστις εγκαταστάσεις του γηπέδου Baseball στο Ελληνικό, δέχθηκαν απρόκλητα δολοφονική επίθεση από πλήθος ατόμων του αντιεξουσιαστικού χώρου. Η αναίτια επίθεση έγινε από τριάντα τουλάχιστον άτομα, με ενωμένες δυνάμεις ταοποία διέπραξαν βιαιοπραγίες σε βάρος των δύο (2) αστυνομικών, με γρόνθους,λακτίσματα και υλικά αντικείμενα (σιδηρολοστούς, ρόπαλα, θλώντα όργανα),προκαλώντας σε αυτούς βαρείες σωματικές βλάβες. Ειδικότερα ο ένας αστυνομικός (γεν. 1983), φέρει βαριές κακώσεις κεφαλής,πολλαπλά τραύματα στο σώμα και νοσηλεύεται στη Μ.Ε.Θ. Νοσοκομείου, ευρισκόμενοςσε καταστολή.Η κατάσταση του εγκυμονεί κίνδυνο ζωής. Ο δεύτερος αστυνομικός (γεν. 1972), επίσης νοσηλευόμενος φέρει ρωγμώδες κατάγματα στο αριστερό χέρι και μώλωπες στα πλευρά. Η βάναυση επίθεση συνεχίζει μια σειρά προκλήσεων έναντι της έννομης τάξης και''καταδρομών'' που αποδέχονται με απάθεια το ενδεχόμενο αποτέλεσμα τηςσωματικής βλάβης και της ανθρωποκτονίας από ''άτομα'' που ασκούνται στη βία, μάλλον ως πρόταση και στάση ζωής και ως ''πολιτική παρέμβαση''. Η Ελληνική Αστυνομία κινείται για την ανακάλυψη των δραστών".

OK αν πω ότι δεν προβληματίστηκα θα πω ψέμματα. Γιατί μπορεί τόσες μέρες, δικαίως, να έχουμε βάλει τον "άτυχο 15χρονο" στο σπίτι μας, να έχουμε ταυτιστεί με τον πόνο της μάνας που έχασε το γιό της, να έχουμε ταχθεί στο πλευρό των μαθητών που διαδηλώνουν για την αδικία της κατά-χρησης εξουσίας του έχοντος απέναντι στην αδυναμία του μη έχοντος...αλλά και τον συγκεκριμένο αστυνομικό, κλισέ ξεκλισέ, μάνα τον γέννησε, ανήκει επίσης στη γενιά των 700 € (προνομιούχος λόγω των 750 € που έπαιρνε!) και μπορεί να μην ήταν 15 αλλά και στα 24 πόσο έχεις προλάβει να ανακαλύψεις από τον κόσμο? Ισως ήταν η πρώτη φορά που αντι να καταδικάσω απόλυτα, είδα και την άλλη πλευρά του νομίσματος. Άλλωστε, αν τα βάλεις κάτω και στις 2 περίπτώσεις ανθρώπινη ζωή χάθηκε. Εκεί που ο ένας αποδίδει παράνομη διακαιοσύνη πάντα μυρίζει ανθρώπινο κρέας.

Κι εκεί που η ζωή συνεχίζεται και ξημέρωσε Τρίτη, βρήκα σε εφημερίδα το ακόλουθο άρθρο...

Ξεπέρασε κάθε όριο ο 37χρονος ειδικός φρουρός της Αστυνομίας Επαμεινώνδας Κορκονέας, ο οποίος προκειμένου να παρουσιάσει τον εαυτό του ως θύμα του καθήκοντος και ως θύμα «σκοπιμότητας των ΜΜΕ και όχι ανεξάρτητων δημοσιογράφων», όπως αναφέρει, χρησιμοποιεί ένα... μακάβριο ψέμα!...

...

Στην αίτηση αποφυλάκισής του, επικαλείται μεταξύ άλλων την περίπτωση του 24χρονου αστυνομικού Π.Τ., για τον οποίον αναφέρει ότι «... μόλις προχτές «έσβησε», ενάμιση χρόνο μετά τη βίαιη επίθεση που είχε δεχτεί, όταν μαζί με τον συνάδελφό του, βρισκόταν σε περιπολία στην περιοχή γύρω από το γήπεδο του μπέιζμπολ στο Ελληνικό και τριάντα τουλάχιστον άτομα, του αντιεξουσιαστικού χώρου προέβησαν σε βιαιοπραγίες εναντίον τους, με σιδερολοστούς, ρόπαλα και άλλα αντικείμενα, οι οποίες και επέφεραν στον άτυχο ήρωα αστυνομικό βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, τον περιήγαγαν σε μόνιμη κωματώδη κατάσταση και τελικώς οδήγησαν στην άδικη απώλειά του, χωρίς όμως στη δική του περίπτωση τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης να κάνουν, έστω και μια μικρή αναφορά στο περιστατικό, τιμώντας τη μνήμη του».

Οπως, όμως δήλωσε στο «Εθνος» ο εκπρόσωπος Τύπου της αστυνομίας, ο αστυνομικός Π. Τ. ζει και σιγά σιγά ξεπερνάει τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει. ... Τώρα βρίσκεται με τους γονείς του στο σπίτι τους στην Αθήνα και όπως είπε χθες ο πατέρας του, το πρόγραμμα που ακολούθησε στο Ισραήλ, έχει φέρει αποτελέσματα. «Εχει αρχίσει πλέον σιγά σιγά και περπατά. Μπορεί και πηγαίνει μόνος στο περίπτερο για να αγοράσει εφημερίδα και βγαίνει με τους φίλους του στην καφετέρια της γειτονιάς μας», είπε.

Και σε ρωτάω τώρα εγω...τι πρέπει να πιστέψω?
Να ζητήσω φωτογραφικά ντοκουμέντα με τον αστυνόμο να πίνει καφεδάκι στην πλατεία της γειτονιάς του?
Να ζητήσω τη ληξιαρχική πράξη του θανάτου του?
Να αμφισβητήσω τα λόγια ενός πατέρα που μιλάει δημόσια και ευγνωμονεί για τη ζωή του γιού του?
Μήπως τελικά να ζητήσω απλά να μην μου στέλνουν email με σκοπό την παραπληροφόρησή μου ή την καθοδήγηση της σκέψης μου με έμμεσο (ή άμεσο, ανάλογα με το πόσο μπορεί να επηρεαστεί κανείς) τρόπο έτσι ώστε κάτι 37χρονοι να βρούν πατήματα και να την γλιτώσουν με μια επίπληξη και δυσμενή μετάθεση?

Θα μπορούσα να ζητήσω και μια υποτυπώδη διαφάνεια σε θέματα που με αφορούν...άμεσα ή έμμεσα...γιατί μπορεί να μην το ήξερα το παιδί αλλά στεναχωρήθηκα αληθινά για ότι έγινε. Και οι κουκουλοφόροι μπορεί να μην γκρέμισαν το δικό μου μαγαζί αλλά γκρέμισαν μαγαζιά ανθρώπων που συναντάω καθημερινά για εκείνη την "καλημέρα" που κάνει τη διαφορά. Και σε τελική ανάλυση το να φοβάμαι να κυκλοφορήσω στην πόλη ΜΟΥ και να πέφτω πάνω σε διμοιρίες των ΜΑΤ σε κάθε στενό στο κέντρο της πόλης ΜΟΥ, αυτό και με χαλάει και με αφορά!
Αλλά η διαφάνεια έχει προ πολλού χαθεί μέσα στο μαύρο σύννεφο των ημερών και δεν φταίνε τα δακρυγόνα που δεν μπορώ να ανασάνω!
Γι'αυτό λεω να γυρίσω και πάλι στην κουζίνα μου που αν μη τι άλλο μυρίζει πιο όμορφα...και πιο αληθινά!