Μετά από μια ολιγόλεπτη πρωινή τηλεφωνική συνομιλία με τη βλογοθεία καταλήξαμε ότι αυτή η μέρα έχει "κάτι" περίεργο το οποίο πλανάται πάνω από τα κεφάλια μας, "κάτι" αόρατο το οποίο μεταφέρεται με τον αέρα και μας χαλάει το καλό μας "τίποτα". Λες να είναι "ζουδιακό" και επιβάλεται συνεδρία με τον Άγγελο -εχω κληρονικό χάρισμα από τη θειά μου την Ευτέρπη-Πράσσινο και συνεργάτες?
Για δώσε λίγο βάση...
Ξύπνησα το πρωί μετά από έναν ύπνο τον οποίο μάλλον μπέρδεψα με το κώμα καθώς ταβλιάστηκα και, αν κρίνω από το πως ξύπνησα, μάλλον δεν γύρισα ούτε πλευρό (και να γύρισα επανήλθα). Είδα τη "σκιά του ανέμου" στα όνειρά μου και ολοι μου οι γνωστοί είχαν και από ενα ρόλο με αποτέλεσμα το όνειρο να είναι τόσο ζωντανό που το πρωί άνοιξα τα μάτια μου και μου πήρε λίγη ώρα να βγω από το "φανταστικό σπίτι των Αλντάγια". Φταίει που εχω διαβάσει το βιβλίο 2 φορές ή το χθεσινοβραδινό γαστρονομιμό όργιο?
Στην ερώτηση "έχεις κάτι?" απάντησα "τίποτα" ενω στην πραγματικότητα εχω βαρύ στομάχι και ακόμα πιο βαρύ κεφάλι.
Πονάει η μέση μου. Εχω στένωση κάποιων Ι σπόνδυλων και ελαφριά σκωλίωση λόγω ύψους και πρέπει να προσέχω τις κινήσεις μου. Για το λόγο αυτό χθές σήκωσα περήφανα ενα μπιτόνι λάδι βάρους 17 κιλών προκειμένου να γεμίσω ενα μπουκάλι. Το αποτέλεσμα ήταν χυμένο λάδι στις μεγαλύτερες επιφάνειες της κουζίνας, το μπουκάλι μισοάδειο και η μέση μου για μερικά δευτερόλεπτα κοκαλωμένη να κοιτάει το μωσαϊκό. Ωχ...μαλακία παίχτηκε και άντε να εξηγήσω στο γατί πώς θα με ισιώσει!
Στην ερώτηση "τι έχεις?" απάντησα "τίποτα" ενω στην πραγματικότητα εχω μερικά κιλά βλακείας στο κεφάλι, πείσμα ότι μπορώ να τα κάνω όλα χωρίς βοήθεια και ενα μπουκάλι λάδι γεμάτο ως τη μέση...τα πλακάκια της κουζίνας ακόμα γλιστράνε και τα γατιά πατινάρουν με σκέρτσο.
Έχω να πάω σε μια παράσταση σήμερα στο θέατρο Βράχων και αποφάσισα να βάλω φούστα. Λες και ο Μαρκουλάκης θα περφορμάρει καλύτερα αν εγω δεν φοράω παντελόνι. Σήμερα φυσάει, η φούστα κάνει το μπαλονι κι εγω περπατάω σαν τον Κουασιμόδο με μόνιμη καμπούρα προσπαθώντας να κρατήσω τη φούστα στη θέση της. Η mama Dot το πρωί με έφτυνε γιατί "επιτέλους ντύθηκα σαν άνθρωπος". Αναρωτιέμαι αν τον υπόλοιπο καιρό φαίνεται η εξωγήινη υπόστασή μου την οποία καμουφλάρω με βερμούδες ή παντελόνια.
Στην ερώτηση "τι έχεις?" απάντησα "τίποτα" ενω στην πραγματικότητα είχα τον ET στο μυαλό να με ρωτάει αν μπορεί να δανειστεί τη φούστα μου και να μοστράρει άνθρωπος για σήμερα.
Τελικά στην ερώτηση "τι έχεις?", το "τίποτα" είναι βολική απάντηση γιατί "εσυ" δεν αναλώνεις σάλιο να μιλήσεις και να εξηγήσεις οσα δεν θέλεις/βαριέσαι/δεν γνωρίζεις και "ο άλλος", ευτυχής που ενδιαφέρθηκε για σένα και εσυ είσαι καλά γυρίζει την πλάτη του ικανοποιημένος αν και, ας μην κοροιδευόμαστε...κάτι έχει(ς)! Ε! Ρώτα τον Πράσσινο και τους συνεργάτες του, κάτι ξέβρει κάτι ξέβρει! :)
Για δώσε λίγο βάση...
Ξύπνησα το πρωί μετά από έναν ύπνο τον οποίο μάλλον μπέρδεψα με το κώμα καθώς ταβλιάστηκα και, αν κρίνω από το πως ξύπνησα, μάλλον δεν γύρισα ούτε πλευρό (και να γύρισα επανήλθα). Είδα τη "σκιά του ανέμου" στα όνειρά μου και ολοι μου οι γνωστοί είχαν και από ενα ρόλο με αποτέλεσμα το όνειρο να είναι τόσο ζωντανό που το πρωί άνοιξα τα μάτια μου και μου πήρε λίγη ώρα να βγω από το "φανταστικό σπίτι των Αλντάγια". Φταίει που εχω διαβάσει το βιβλίο 2 φορές ή το χθεσινοβραδινό γαστρονομιμό όργιο?
Στην ερώτηση "έχεις κάτι?" απάντησα "τίποτα" ενω στην πραγματικότητα εχω βαρύ στομάχι και ακόμα πιο βαρύ κεφάλι.
Πονάει η μέση μου. Εχω στένωση κάποιων Ι σπόνδυλων και ελαφριά σκωλίωση λόγω ύψους και πρέπει να προσέχω τις κινήσεις μου. Για το λόγο αυτό χθές σήκωσα περήφανα ενα μπιτόνι λάδι βάρους 17 κιλών προκειμένου να γεμίσω ενα μπουκάλι. Το αποτέλεσμα ήταν χυμένο λάδι στις μεγαλύτερες επιφάνειες της κουζίνας, το μπουκάλι μισοάδειο και η μέση μου για μερικά δευτερόλεπτα κοκαλωμένη να κοιτάει το μωσαϊκό. Ωχ...μαλακία παίχτηκε και άντε να εξηγήσω στο γατί πώς θα με ισιώσει!
Στην ερώτηση "τι έχεις?" απάντησα "τίποτα" ενω στην πραγματικότητα εχω μερικά κιλά βλακείας στο κεφάλι, πείσμα ότι μπορώ να τα κάνω όλα χωρίς βοήθεια και ενα μπουκάλι λάδι γεμάτο ως τη μέση...τα πλακάκια της κουζίνας ακόμα γλιστράνε και τα γατιά πατινάρουν με σκέρτσο.
Έχω να πάω σε μια παράσταση σήμερα στο θέατρο Βράχων και αποφάσισα να βάλω φούστα. Λες και ο Μαρκουλάκης θα περφορμάρει καλύτερα αν εγω δεν φοράω παντελόνι. Σήμερα φυσάει, η φούστα κάνει το μπαλονι κι εγω περπατάω σαν τον Κουασιμόδο με μόνιμη καμπούρα προσπαθώντας να κρατήσω τη φούστα στη θέση της. Η mama Dot το πρωί με έφτυνε γιατί "επιτέλους ντύθηκα σαν άνθρωπος". Αναρωτιέμαι αν τον υπόλοιπο καιρό φαίνεται η εξωγήινη υπόστασή μου την οποία καμουφλάρω με βερμούδες ή παντελόνια.
Στην ερώτηση "τι έχεις?" απάντησα "τίποτα" ενω στην πραγματικότητα είχα τον ET στο μυαλό να με ρωτάει αν μπορεί να δανειστεί τη φούστα μου και να μοστράρει άνθρωπος για σήμερα.
Τελικά στην ερώτηση "τι έχεις?", το "τίποτα" είναι βολική απάντηση γιατί "εσυ" δεν αναλώνεις σάλιο να μιλήσεις και να εξηγήσεις οσα δεν θέλεις/βαριέσαι/δεν γνωρίζεις και "ο άλλος", ευτυχής που ενδιαφέρθηκε για σένα και εσυ είσαι καλά γυρίζει την πλάτη του ικανοποιημένος αν και, ας μην κοροιδευόμαστε...κάτι έχει(ς)! Ε! Ρώτα τον Πράσσινο και τους συνεργάτες του, κάτι ξέβρει κάτι ξέβρει! :)
22 σχόλια:
Χμμμμ....πόσες φορές αυτό το τίποτα μου την έχει βαρέσει τόσο πολύ!! Δεν λέω, έχει μια ευκολία, αλλά όταν βλέπεις ότι υπάρχει κάτι, τότε το τίποτα είναι απλά μια ακόμα δικαιολογία για να σου σπάσουν τα νεύρα.
Το βαρύ στομάχι το καταλαβαίνω.
Το βαρύ κεφάλι δεν το κατάλαβα μέχρι που διάβασα για τα κιλά βλακείας :P
Το "τίποτα" είναι τίγκα στο χειλικό και στο οδοντικό σύμφωνο αγάπη μου! Αν θές να κάνεις οικονομία στο σάλιο βρες μια λέξη με υπερωικά σύμφωνα που μπορείς να τα συνδιάσεις και με βήχα για μεγαλύτερη οικονομία.
Kαλησπέρα Ντότ! Άσε βρε, χτές για μένα ήταν η χειρότερη μέρα του χρόνου... άσε κάτι έτσι το αγνώστου και απροσδιορίστου ταυτότητας!!!
Με το "τίποτα" ξεφεύγεις εύκολα.. αλλά όσοι σε ξέρουν, ξέρουν.. :)
Φιλιά!!
ΥΓ. Πρόσεχε με τα βάρη, δεν είναι παίξε γέλασε!
Καλησπέρα.
Και μόνο η διαπίστωση ότι κάτι περίεργο "πλανάται" στην ατμόσφαιρα είναι ικανή να το δημιουργήσει...
Σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία...
Στην ερώτηση: "τί έχεις", απάντησες: "τίποτα".
Αν όμως κάποιος σου έκανε την ερώτηση "τί δεν έχεις (και θα ήθελες να έχεις)" τα πράγματα θα άλλαζαν,ε;
Ή μπορεί και πάλι, αποθαρρυμένη από την καθημερινότητα να απαντούσες: "τίποτα" ;
(πολύ ωραίο κείμενο πάντως...)
Τελικά είδες τι πλανάται...
Και τι κατάλαβες?!
Τρελή διαίσθηση πάντως φιλινάς, η μέρα από το πρωί φαίνεται (καλή ή κακή)!
Ραντεβού στον Μαρκουλάκη λοιπόν!!!
P.S. Λες να βάλω κι εγώ φούστα; Δεν έχω ξαναπάει στο Θέατρο Βράχων... Ενδείκνυται;
:p
xxx
Προσοχή σε οτιδήποτε επιβαρύνει την μέση, σου γράφει παθών........ Μ'αρέσει που κατά τα άλλα γνωρίζεις ότι έχεις ευαισθησία και παρόλα αυτά αποπειράθηκες να σηκώσεις ολόκληρη γκουμούτσα. Να πας να βοηθήσεις και στα έργα του μετρό next time :-P
Καλώς σε βρήκα!
@vk...ιδίως όταν υπάρχει "κάτι", το "τίποτα" είναι η πιο ψυχοφθόρα απάντηση και με μηδενική ουσία. Το ότι τo λέμε κι εμείς κατα καιρούς βέβαια...αυτό είναι άλλο θέμα! ;)
@Sakafiora...ενα σκέτο "γκουχ" θα μπορούσε να αντικαταστήσει το "τίποτα" γιατρέ ή είναι πολύ κραυγαλέο? (σιγά μη σου ξέφευγαν τα κιλά βλακείας κακιασμένη!) :)
@Hfaistiwnas...ενα τίποτα υπο μορφή UFO πάνω απο τα κεφάλια μας θα κατακτήσει τη γή! Ας σντισταθούμε όλοι ξεκινώντας με ασκήσεις για τη μέση!
@καημός...η ερώτηση "τι έχεις" και "τι δεν έχεις" είναι αφορμή για μπερδέματα και περισυλλογή. Ενδεχομένως, η απάντηση "τίποτα" να εξυπηρετεί την αδυναμία να προσδιορισουμε ή να εξηγήσουμε το "κάτι" που οφθαλμοφανέστατα υπάρχει. Συμφωνώ και "αγοράζω" αν μου επιτρέπετε την "αυτοεκπληρούμενη προφητεία" γιατί οσο να το πείς,είμαστε "δημιουργικά" όντα και μας αρέσουν οι στορίες που φτιάχνει το μυαλό! :) Καλό μεσημέρι και καλώς σας βρήκαμε!
@Angeliki...είδες τελικά το χάρισμα? Θα στρατολογηθώ στην ομάδα του Πράσσινου από εδω και στο εξής και θα δίνουμε λύσεις σε όλα τα προβλήματα (εκτός απο τα δικά μας!) Τα λέμε στα βράχια...βάλε παντελόνι ώστε αν η δική μου φούστα αποδειχτεί λανθασμένη επιλογή να υπάρχει κάποιος να με υποβαστάξει! :P
@Ethan...στο μετρό? Μόνο? Με τη φόρα που πήρα και με το σκεπτικό ότι μικρή έπεσα στο καζάνι με τη θαυματουργή ντοματόσουπα (!) χτίζω και τις πυραμίδες all over αν χρειαστεί! Ασε γιατί ακόμα δεν έχω συνέλθει και εξακολουθώ να διαυμπανίζω πεισματικά ότι ΔΕΝ ΠΟΝΑΩ ΚΑΘΟΛΟΥ!!!!
Καλώς ήρθες, πάνω στην ώρα που σερβίρουμε παγωμένη λεμονάδα! :)
αουτς βρε μικρή, πεισματάρικη τελείτσα! την τελευταία φορά που έκανα κάτι παρόμοιο, προσπαθώντας να κατεβάσω τον δίμετρο ανεμιστήρα από το πατάρι, κατέληξα να σκάω στο πάτωμα με τον ανεμιστήρα καπέλο και το καλώδιο για σάλι!
όσο για το "τίποτα", είναι μία από τις αγαπημένες μου απαντήσεις, όταν δεν έχω διάθεση να καταναλώσω σάλιο, όπως λες, ή όταν απλώς κρίνω πως δεν έχει νόημα. Έλα όμως που από αυτούς που μας ξέρουν καλά δεν μπορούμε να ξεφύγουμε με (το) τίποτα! Εκνευριστικό; oh yes!
Ένα περίεργο πράμα. Και εμένα από το πρωί αυτή η μέρα μου έχει δημιουργήσει μία ξινίλα, μία νωχελικότητα ένα κάτι...
άντε, να προσέχεις τη μέση σου και καλά να περάσεις απόψε
@BrokenSemaphore...αν νοιαζομαστε αρκετά, όσα "τίποτα" και να μας πείτε δεν θα ξεφύγετε! Οσο για τον ανεμιστήρα, με συγχωρείς αλλά με έπιασαν τα γέλια γιατί το φαντάστηκα το σκηνικό! Βεντάλια στο εξής που είναι πιο chic και ακίνδυνη!!
@Profulaktiko...Σ'ευχαριστώ πολύ! :) Αύριο το σκέτο "κάτι" να αντικατασταθεί με "κάτι" συγκεκριμένο και πιο ευχάριστο! [μια χαρά το σημερινό σας Post παρόλα αυτά...για νωχελική διάθεση και ξινίλα.. ;) ]
εμένα πάλι αυτή η μέρα μου έχει δημιουργήσει πολλούς τσακωμούς με πελάτες.Ωχ περίμενε....αυτό μου συμβαίνει κάθε μέρα...!
@Naf...είναι που είσαι πολύ φωνακλού και έχεις πολλά νεύρα και είσαι σκατοχαρακτήρας από τη φύση σου! Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο κοντή! (!)
Tελικα εμεινε μισοαδειο,μισογεματο ή τιποτα το μπιτονομπίτονο?
Naya μου ο απολογισμός έδωσε ενα γεμάτο μπιτόνι (17 κιλά είναι αυτά...ακόμα και 1 κιλό να σκόρπισα πάλι έχουμε αποθέματα!), μισό μπουκάλι (κάτω από τη μέση αλλά ποιός μετράει? Εγω!) και επιτυχώς ενα γεμάτο μπουκαλάκι του λαδιού μικρό...του λαδόξυδου! Ultimate success!
Aυτό το "τίποτα" είναι η πιο μ@λ@κισμένη γυναικεία απάντηση, στην πιο μ@λ@κισμένη αντρική ερώτηση: τί έχεις;
Δεν ξέρω ούτε ένα ζευγάρι, που να μην έκανε αυτόν τον σούπερ σουρεαλιστικό διάλογο, τουλάχιστον 200 φορές, με το ίδιο αποτέλεσμα κάθε φορά!
Mα βρε πουλάκι αφού δεν καταλήγει πουθενά... Aπό την άλλη θα μου πεις και τι να κάνουμε δηλαδή, να μην ρωτήσουμε; Θα φανεί πως δεν ενδιαφερόμαστε και μετά ποιός την ακούει. Σωστό. Kαι τώρα που ρώτησες τι κατάλαβες; "Tίποτα" σου είπε. Kαι λες εσύ:
- Tί τίποτα;
- Tί τι τίποτα;
- E, δε μπορεί, αφού κάτι έχεις.
- Tίποτα σου λέω!
- Mήπως είσαι θυμωμένη;
- Όχι.
- Mήπως είσαι στενοχωρημένη;
- Όχι.
- Mήπως φταίει κάτι που είπα;
- ...
- Mήπως φταίει κάτι που ΔEN είπα;
- ...
- (???)
- ...
- Mήπως φταίει το ότι δεν καταλαβαίνω ακριβώς αυτό που αισθάνεσαι ώστε να πω τη στιγμή που πρέπει αυτό που θα ήθελες να ακούσεις, αντί να μην λέω ότι αισθάνομαι για αυτά που σκέφτεσαι με αποτέλεσμα να νομίζεις ότι δεν ενδιαφέρομαι, ενώ εγώ πραγματικά ΣE AΓAΠAΩ;;;
- Mμμμ..., ναι... δεν ξέρω... ίσως... (νιάου...)
- A, στο διάολο πιά!
kai mena to tipote me enoxlei poli otan vlepo oti o allos sigoura exei kati...kalispera
δεν άντεξα να μήν πώ την γνώμη μου χαχαχαχαχα
Αφού περνάς καλά γιατί γκρινιάζεις????
Καλημέρα!!!
@Spy...το συγκεκριμένο διάλογο κάπου τον εχω συναντήσει αλλά δεν θυμάμαι που...μην είναι κομικό στριπάκι που κυκλοφορεί γενικότερα και περιγράφει εν μέρει τις σχέσεις των 2 φυ+φιλων? Γιατί το "τι έχεις"-"τίποτα" δεν χτυπάει μονο τα ζευγάρια αλλά τις περισσότερες ανθρώπινες σχέσεις! :)
@Leviathan...μικρή λεξούλα και όμως τόσο ενοχλητική! Ουφ!
@Mahler...δεν γκρινιάζω, παρατηρώ! Πετάχτηκες έτσι???? Παλιοσαμιαμίδι!!! :P
Eννοείται.
Γαμω την πουτανα την τυχη μας μέσα.
καλά μωρη..ένα μπουκάλι λάδι?
Για τίποτα δεν είσαι....
Σαγαπω πολυ καλη μου ανιψιά!
Θεία μη με αποκαρδιώνεις και αδειάζει το μπουκάλι οπότε πρέπει να το ξαναγεμίσω εντάξει????? Φιλί γλυκό!
Δημοσίευση σχολίου