Ιούλιος είναι, θα περάσει! p.s. σκατόγρια!

Σε μια χρονική περίοδο που ζω στιγμές μεγαλειώδεις και επαναστατικές στο γραφείο και στο σπίτι (αυτά τελικά πάνε πακέτο, δεν εξηγείται αλλιώς ο συντονισμός του συνουσιασμού του Δια σε ολα τα μέτωπα!), εκεί που παλεύω με το ρημάδι το pc να βγάλω τα τιμολόγια του μήνα γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι πρίν τον Οκτώβριο δεν θα δούμε ούτε δίφραγκο (για θυμόμαστε και τη δραχμούλα και να κλαίμε γοερά!), εκεί που απλά πήζω και βρίζω χαρούμενες φωνές με ξενίζουν και με βγάζουν από τη μιζέρια μου. "wtf?" αναρωτιέμαι και σηκώνω το βλέμμα το γαλαζοπράσσινο του Αιγαίου και...ακριβώς μπροστά στην είσοδο και στην ευθεία του οπτικού μου πεδίου μια τυπική ελληνική οικογένεια φόρτωσε ενα κόκκινο Renault Clio με 6 ξέχυλες βαλίτσες (2 στο πορτ μπαγκαζ και οι υπόλοιπες με χταποδάκι στην οροφή να φτάνουν τον ημιόροφο πολυκατοικίας σε ύψος), 2 κουτσούβελα, μια γιαγιά και ενα σκυλάκι ράτσας σφουγγαρίστρα στο πιο μεγάλο και έφυγε για διακοπές! Επιστρατεύτηκαν τα γνωστά ταπεράκια με κιοφτέδες, τυροπιτάκια, ντομάτες και καρπούζι (όση ωρα περιμέναμε τη μαμά να τα ετοιμάσει την ακούγαμε να τα απαρριθμεί στη γειτόνισσα απέναντι που πότιζε τον βασιλικό!) και ο πατερ-δημόσιος υπάλληλος-φαμίλιας αφού συμβουλεύτηκε το χάρτη, ρούφηξε μια καλαμιά φραπεδιά και έβαλε μπροστά αφήνοντας εμάς πίσω να τρώμε τη σκόνη του συνοδεία με τα λυσσακά μας που ακόμα το ρημάδι το καλοκαίρι είναι μακριά!

Άντε, καλό μήνα να έχουμε και να περάσει γρήγορα και αναίμακτα!!
:)

p.s. Ξέρω ότι χρωστάω στη θειά μου τη Ντόνα και την partner in ice cream crime post με την περιπέτειά μου την Παρασκευή 27/6/2008 όταν η σκατόγρια (με την καλή πάντα έννοια!) προ-μοσχο-πούλησε τα χαρτάκια της αλλά η περίοδος αυτή είναι λίγο "ζόρικη" (ούτε το "λίγο" ισχύει και το "ζόρικη" απλά δεν το τσιμπάει η λογοκρισία αλλιώς θα σου'λεγα τι περίοδος είναι αυτή!) οπότε τσου αφιερώνω απλά ενα μέρος του φωτογραφικού ντοκουμέντου που υποσχέθηκα...

Πανεπιστημίου, ώρα 08.30: τα κανάλια είναι ηδη εκεί
(γιατί ο πολίτης έχει δικαίωμα να γνωρίζει!)
Όποιος/α δει τη φατσούλα του/της...ε ας χαμογελούσε στο φακό!



Πανεπιστημίου, ώρα 09.30...το αυτό! Εσυ μας ήρθες κακοκουρεμένος...ας πρόσεχες!



Πανεπιστημίου, ώρα 10.30 "πανοραμική θέα"


ΟΑΚΑ, ώρα 11.30 μετά από προτροπή ενός εκ των υπευθύνων ότι
"εκεί είναι πιο ανθρώπινη η κατάσταση"
(και μου το έχει πει η μαμά μου να μην ακούω ότι μαλακία λέει ο καθένας!)


ΟΑΚΑ, ώρα 14.00 λίγο πρίν την ηλίαση και τα εγκαύματα γ(ματα) βαθμού,
χωρίς εισητήρια αλλά με ομπρέλα θαλάσσης στο βάθος κήπος
που έδινε στον τσιμεντένιο χώρο μια essence...παραλίας?!

παρόλα αυτά...Θείτσα δεν ξεχνάω ότι χάρη σε σένα και την τσαχπινιά σου τελικά...
θα πάω!!!!!!!! (σταδιάλα η καμπάλα!)