Tα όνειρα βγαίνουν αληθινά μόνο αν τα πιστεύεις.

Τώρα που μας χωρίζουνε αλόγιστα θάλασσες να έρχεσαι συχνά στον ύπνο μου, να έρχεσαι πιο συχνά με αερόστατο, με ξύλινο τρενάκι, με τρεχαντήρι υπερωκεάνιο, με τα πόδια...να έρχεσαι πάντως.

Εξάπαντος να έρχεσαι κάθε νύχτα με ρούχα ή χωρίς, θα λέω τρις και θα σε μπάζω στο όνειρο. Στο ίδιο όνειρο, πολύχρωμα μπαλόνια που τα πήρε ο αέρας να τα ταξιδέψει μακριά, μια πάνω και μια κάτω μεθυσμένα.

Έλα στον ύπνο μου σε περιμένω, να καθαρίζουμε παρέα φρέσκα φασολάκια, να τρώμε καρμπονάρα και να σε ταΐζω μενεξέδες κουκουνάρια. Και να σε πασπαλίζω φεγγαρόσκονη...θα δεις. Ανάμεσα σε ερωτιδείς και αγγέλους να πετάς εσύ μαζί κι εγώ.

Κι αν θέλεις θα γινόμαστε ακροβάτες, ηθοποιοί σε θέατρο πλανόδιο, έλα...στο ίδιο όνειρο εμείς οι δύο να παίζουμε τρίλιζα στα κατώφλια του καλοκαιριού, σε πύργους από φίλντισι και ακριβό βελούδο. Να κυνηγιόμαστε στο μυρωμένο λιβάδι των αισθήσεων ...και των παραισθήσεων. Να σε φτάνω, να σε αγγίζω, να σε πιάνω, να’μαι τα χέρια εγώ κι εσύ το πιάνο. Αχ να σε τραμπαλίζω και να σου φτιάχνω κούνια σε ανθισμένη κερασιά και να σε κουνώ...και να σε ταρακουνώ.

Μόνο να έρχεσαι στον ύπνο μου κάθε νύχτα. Το άλλο θα στο πω στο αυτί. Γιατί τα όνειρα...τα όνειρα σαν τι θαύματα είναι, βγαίνουν αληθινά μόνο αν τα πιστεύεις...”

καλή εβδομάδα, καλό τέλος του μήνα...