Σταματήστε τη γη να κατέβω!!!!

Μια μέρα μετά τα επίσημα 30 κι ενω οι εορταστικές εκδηλώσεις συνεχίζονται ώστε να έχουμε αφορμή να τρώμε και να πίνουμε αβέρτα, κάνω κάτι που σε γενικές γραμμές αποφεύγω: να σκέφτομαι και να παρατηρώ! Το πρώτο το αποφεύγω γιατί με κουράζει και το δεύτερο γιατί πολύ απλά δεν είμαι παρατηρητική οπότε καταλήγω πάλι στο να κουράζομαι! Και πρίν (αυτο)χαρακτηριστώ "τεμπέλα" να προσδιορίσω ότι ντιπ ντιπ νταουν τα λέω πολύ συχνά τόσο με τον εαυτό μου όσο και με φίλους και σχολιάζω τα κακώς κείμενα, απλά προσπαθώ να μη δίνω στα εγκεφαλικά μου κύτταρα παραπάνω τροφή από όση αντικειμενικά αντέχουν και καταλήξω με παραπανίσια κιλά!!

Έτσι λοιπόν τώρα, σε μια απόπειρα απολογισμού της τελευταίας πενταετίας κάνω εισβολή στα "βιβλία σκέψεων και αποφάσεων" σαν άλλος αντιπαθητικός εφοριακός ενω εχω προ πολλού ανοίξει και τα "καρνέ των επιλογών" μου και ξεσκαρτάρω!

Χαρακτηριστικό των παρελθόντων χρόνων...η ταχύτητα! Όλα έγιναν πολύ γρήγορα! Τα όμορφα ήρθαν γρήγορα και έφυγαν εξίσου αστραπιαία αφήνοντας όμως επάξιους εκπροσώπους να μου υπενθυμίζουν ότι κάποτε ήταν εδω (ναι όμορφε, για σένα λέω!) και τα άσχημα ακολουθώντας τη θεωρία "hit and run" έκαναν ισα ισα τη ζημιά τους, με άφηναν μαλάκα για ενα διάστημα και μετά η επιχείρηση "σκούπα" έκανε απολογισμό!

Στο διάστημα αυτό, φίλοι έγιναν γνωστοί, γνωστοί έγιναν φίλοι, σχέσεις χάλασαν ενω άλλες αποκαταστάθηκαν και είδαμε το φως (το αληθινό, όχι της ΔΕΗ το on and off), σκέψεις έγιναν αποφάσεις στη στιγμή, lifetime βαρύγδουπες θεωρίες ανατράπηκαν για να πάρουν τη θέση τους εκείνες οι λίγο πιο ανάλαφρες που βασίζονται στο "δεν βαριέσαι τελικά..." οχι από ηττοπάθεια αλλά σε εκείνο το συναίσθημα ότι "δεν θα χαλάσει ο κόσμος αν αφήσω τα πράγμα τα να έρθουν όπως είναι να έρθουν γιατί όσο τα κυνηγάω στη μέση του δρόμου τόσο αυτά μου ξεφεύγουν στα στενά και φοβάμαι και το σκοτάδι!".

Ακόμα και τα 30 χρόνια από τις 18/3/1978, στη 13.00 (ναι ναι Ιχθείς με ωροσκόπο Καρκίνο και τελείως κατεστραμένη, I know!) όταν γκρίνιαξα για πρώτη φορά (που έμελλε να είναι η αρχή για ενα πετυχημένο μέλλον!) μου φαίνεται ότι έχουν περάσει πολύ γρήγορα!

Δεν θα παραπονεθώ ότι δεν εχω περάσει καλά γιατί θα ήταν αχαριστία εκ μέρους μου. Ισα ισα που εχω όμορφες αναμνήσεις, ακόμα και από τις άσχημες στιγμές (Είπαμε Ιχθείς με Καρκίνο κοπελιά...ζόρικο), ίσως γιατί δεν εχω νιώσει ποτέ μόνη μου απέναντι στο οποιοδήποτε "τέρας". Παρόλα αυτά, θα ήθελα λίγο παραπάνω χρόνο...Χρόνο για τους φίλους μου, χρόνο για την οικογένειά μου, χρόνο για σένα, χρόνο για μένα...Χρόνο για να σκέφτομαι και όχι να σκέφτομαι που θα βρω χρόνο. Άντε να δούμε λοιπόν...

"give yourself some time to pause and reflect"