23 Οκτωβρίου 2009

A piece of advice...


Beware of those who may want to spoil your weekend...
In such a case scenario, please be kind enough as to extend your middle finger up their face and enjoy the feeling!!!!

Be happy
be dotty
be...whatever you want to be!
Better...be a bee!!! :)

21 Οκτωβρίου 2009

Carousel


αποφάσεις που δεν εχω πάρει
όνειρα που δεν εχω αντέξει να δω να πραγματοποιούνται

επιθυμίες που δεν εχω επιθυμήσει περισσότερο
λέξεις που δεν εχω ακούσει

λέξεις που δεν εχω πει
αλήθειες που δεν εχω παραδεχτεί


Κλείνω τα μάτια και γυρίζω πάντα εκεί...στο πρώτο κάθισμα και ενω τα πάντα γύρω μου κινούνται και αλλάζουν εγω παραμένω σταθερή. Βλέπω μικρές κουκίδες από μεγάλες πραγματικότητες να έρχονται κατά πάνω μου με ταχύτητα φωτός και σκοταδιού μαζί και κλείνω τα μάτια για να τα ανοίξω και να βρεθώ στο ίδιο σημείο που ήμουν όταν άρχισα να περπατάω. Πάλι κάνω κύκλους, πάλι εδω γυρίζω κι όμως το ημερολόγιο λέει οτι προχώρησα ακόμα μια μέρα...

19 Οκτωβρίου 2009

Κατά ενα τρόπο μαγικό...



Τα πρωινά της Δευτέρας θα ήθελα να ήμουν τουρίστας σε αυτή την πόλη!

Να ξυπνάω από τα χαράματα και με το αγουροξυπνημένο μου στυλ να συνδυάζω κάλτσες μέχρι το γόνατο και κακόγουστα πλήν άνετα σανδάλια...
Να διακτινίζομαι από την Πλάκα στο Μοναστηράκι και από την Ακρόπολη στο Σούνιο με τη φωτογραφική μηχανή να βγάζει καπνούς...
Να τριγυρνάω με ενα τσούρμο παιδιά δικά μου, του γείτονα, της ξαδέλφης, του μπατζανάκη (αλήθεια πως λέγεται ο μπατζανάκης στα ξενικά?) και να είναι ολα ευτυχισμένα με ενα μπουκαλάκι νερό το καθένα και ενα τσολιαδάκι made in Greece παραμάσχαλα...
Να κοιτάζω τους οργανοπαίχτες στο τραμ και στο μετρό με συμπάθεια και να νομίζω οτι είναι μέρος της διαδρομής, μια ευγενική προσφορά των φτωχών αυτής της πόλης...
Να μην ανησυχώ για το χρόνο...
Να κυκλοφορώ με έναν χάρτη που με κρύβει από τη μέση και πάνω και με οδηγεί στο νεο Μουσείο της Ακρόπολης το οποίο με ξενίζει λίγο στην αρχή αλλά μετά θυμάμαι όλες εκείνες τις διαφημίσεις του ΕΟΤ και αποφασίζω οτι αξίζει τον κόπο να το δω...
Να πίνω ελληνικό καφέ και να ορκίζομαι οτι θα πάρω μαζί μου 10 πακέτα όταν γυρίσω πίσω...
Να αναρωτιέμαι για την ακρίβεια αυτής της πόλης και να απορώ με τους κατοίκους της που παραπονιούνται οτι δεν έχουν λεφτά...
Να ακούω όλου τους κόσμου τις γλώσσες να μπερδεύονται μεταξύ τους και να νιώθω μέρος ενός linguaphone πίνακα που κάποιος παράξενος καλλιτέχνης έφτιαξε με λέξεις από ολo τον κόσμο...
Να ζεσταίνομαι, να κρυώνω, να θέλω ομπρέλα και λίγα λεπτά μετά να μην τη θέλω, να ιδρώνω, να ξεφυσώ, να κάνω αέρα με ενα φυλλάδιο με δωρεάν συνταγές που μου έδωσαν στο μετρό...
Να τρώω σουβλάκι με πίτα και τζατζίκι και να προσπαθώ να κατανοήσω το μεγαλείο της απλότητας αυτής της συνταγής...
Να παρατηρώ τον κόσμο από τον πάνω όροφο ενός κατακόκκινου πούλμαν που με γυρίζει σε οσα αξίζει να δει κανείς όταν είναι στην Αθήνα...
Να ψάχνω εκείνα που αξίζουν περισσότερο και δεν τα έχει ο χάρτης...
Να αγοράζω κάρτ ποστάλ να στείλω σε συγγενείς και φίλους στο σπίτι...

Κι όταν ο ήλιος θα έδυε και η άμαξα θα γινόταν και πάλι κολοκύθα, και τα άλογα θα μεταμορφώνονταν πάλι σε ποντίκια, και αντί για γυάλινα γοβάκια θα φορούσα στα πόδια μου starakia ας γινόμουν κι εγω πάλι εγω...με την τσάντα στον ώμο και τη μουσική στα αυτιά να ακολουθώ τα βήματα που θα με οδηγήσουν σπίτι...

Καλή εβδομάδα!

16 Οκτωβρίου 2009

Carlos Ruiz Zafon: The Angel's game







Το έκανε πάλι το θαύμα του...
Πήρε τις εικόνες από μια Βαρκελώνη που μόνο ο ίδιος ξέρει να ξεναγεί, δανείστηκε λέξεις από μια άλλη εποχή που μόνο εκείνος μπορεί να προφέρει σωστά, έδωσε πνοή σε ξεχασμένου ήρωες που μόνο εκείνος έχει αγαπήσει τόσο πολύ και έφτιαξε μια νεα ιστορία.

Μια νεα αφορμή να εύχομαι να είχα στο μυαλό μου τις εικόνες, στο στόμα μου τις λέξεις και σε μια ανάμνηση τους ήρωές του.
Όταν ενα βιβλίο γράφεται με τόση δύναμη, τόση ευαισθησία και τόση ζωντάνια λες και η ζωή του συγγραφέα εξαρτάται από το αποτέλεσμα, τότε και μόνο τότε μπορεί το ιδιο το αποτέλεσμα να ικανοποιήσει το όνειρο του δημιουργού και να δικαιώσει εκείνους που εμπιστεύηκαν τις ώρες ή τις μέρες τους για να το διαβάσουν.
Γιατί όπως λέει και ο συγγραφέας "σκοπός είναι να γράφεις για τους άλλους και οχι για σένα...αν θέλεις να γράψεις για σένα μπορείς κάλλιστα να βάλεις ολη σου την έμπνευση και να γράψεις τη λίστα για το σουπερ μαρκετ!"

Το νεο βιβλίο του Carlos Ruiz Zafon, μια ιδιόμορφη συνέχεια της Σκιάς του Ανέμου, λέγεται "Το παιχνίδι του αγγέλου" και κυκλοφορεί ηδη στα βιβλιοπωλεία ενω αξίζει να κατεβάσει κανείς και τη μουσική που ο ίδιος ο Zafon έχει γράψει για κάθε βιβλίο από το www.carlosruizzafon.co.uk

Καλό χουχουλιάρικο σ/κ!

12 Οκτωβρίου 2009

O-ποιος Ε-χει Ο-ρεξη...



...ας μου πει...

Τι είναι το καπάρο?

Γιατί ο γούγλης το εξηγεί ακολούθως:


Καπάρο
Για να “κλείσετε” ένα ακίνητο που σας άρεσε ώστε αυτό να μην διακινείται πλέον στην αγορά θα πρέπει να καταβάλετε προς τον κτηματομεσίτη ή τον ιδιοκτήτη ένα χρηματικό ποσό ως καπάρο. Όσο πιο υψηλό είναι το καπάρο τόσο περισσότερο διαφαίνεται στα μάτια του ιδιοκτήτη και του Κτηματομεσίτη η σοβαρότητά σας ως αγοραστή και κατά συνέπεια τόσο πιο εξασφαλισμένη είναι η συμφωνία που κάνατε μέχρι την ημέρα των οριστικών συμβολαίων.

Κι εγω με την απορία να σχηματίζει συννεφιασμένη Κυριακή δέχτηκα (δεν έβαλα, προσοχή!) για καπάρο ενα βρακί αντί...εμού??!!

Δηλαδή τώρα εαν δεν ικανοποιηθεί το αίτημα για το οποίο μπήκε το καπάρο...εγω δικαιούμαι να κρατήσω το βρακί?
Κι αν το βρακί ξεβάψει ή μπεί στο πλύσιμο τι γίνεται?
Και η σοβαρότητα του "αγοραστή" τίθεται σε...σοβαρή αμφισβήτηση?
Κι εγω πλέον δεν κάνει να "διακινούμαι" στην αγορά μέχρι νεοτέρας?
Και ο "κτηματομεσίτης" τι σκ@τ@ κάνει?

Βρε περίεργα πράματα που έλεγε και ο Αυλωνίτης!

9 Οκτωβρίου 2009

Σκυλίσια ζωή!

Ο Ερμής...μερικά χρονάκια πριν!

Προχθές το πρωί μπήκε στο μετρό ένας σκύλος...

Ούτε μεγάλος ούτε μικρός
Ράτσας δεν ήταν
μα ήταν μπάσταρδος σωστός
Με μυτερά αυτιά
μουσούδα κανελιά
Την ουρά κουνούσε μα η ωρα δεν περνούσε
Μια κυρία με κλειστοφοβία
ξεκίνησε την κωμωδία
Θυμήθηκε που ήτανε μικρή
και είδε στο δρόμο ενα σκυλί
Πριν τη στροφή να φτάσει
από τη γάμπα την είχε πιάσει
Κι από τότε τα φοβάται
και δεν θέλει να θυμάται
Κι ένας κύριος με καπέλο
τον εφώναξε Κανέλο
Τον τσάκωσε από το αυτάκι
για να δει αν έχει τσιπάκι
Μα το μετρό είχε φτάσει Σύνταγμα
και ο Κανέλος με ενα τίναγμα
καπνός έγινε μέσα στο πλήθος
και κουτρουβαλιάστηκε ως συνήθως
Κατέβηκα δυο δυο τις σκάλες
ευτυχώς, σκέφτηκε, που δεν υπάρχουν άλλες
Το μετρό περίμενε, η γραμμή η 3
σε 2 λεπτά αριβάρησε, ήτανε κιουρία
Στο δεύτερο βαγόνι μπήκε
στο Μέγαρο Μουσικής εβγήκε
Έχει μουσικό αυτί
αποφάνθηκε κάποιος
Πάει στην Πρεσβεία
φώναξε μια κυρία
Και ο Κανέλος μας έριξε μια ματιά
με τα μάτια του τα μελιά
Και είχε στο βλέμμα του την απορία...
Δίποδοι...νομίζουν οτι τα ξέρουν ολα
αλλά αντί για μυαλό έχουν φόλα
Για έξυπνοι περνιούνται
Κοίτα τους πως χασμουριούνται
Για την ωρα όμως
πρέπει να με βγάλει ο δρόμος
Σε εκείνο το παρκάκι
που εχω κρύψει το κοκαλάκι
πρίν το βρεί εκείνο το χαλάκι
Ο Λάκης της κυρίας Ρίτσας
που έχει μουσούδα σαν σφουγγαρίστρα

Γουφ και σας έφαγα!!!!


Για αντιπερισπασμό ο Κανέλος σιγογαυγίζει για έναν Γάτο γνωστό και μη εξαιρετέο...



8 Οκτωβρίου 2009

Διαφορές...



The heart, asks the pleasure first
The heart asks the pleasure, first


2 Οκτωβρίου 2009

Φέτος (δεν) ψηφίζουμε νησί!




Φταίμε? Κάτσε να σου πω πώς έχει η ιστορία και να αποφασίσεις εσυ...ναι ναι εσυ!

Τα πράγματα είναι απλά...

Αφού το υποψήφιο ζεύγος επέλεξε το νησί της Σαντορίνης για να ενωθεί με τα ιερά και σφιχτά δεσμά του γάμου (τόσο σφιχτά που καμιά φορά ο υποψήφιος γαμπρός γίνεται μωβ σαν Ριμπενάκι και βάζουμε στοιχήματα πόσο γρήγορα θα την κάνει από την εκκλησία!) και θέλησαν να μας καλέσουν να αποθανατίσουμε το σουαρέ (να τραβάμε φωτογραφίες, βίδιου και λοιπά αποδεικτικά στοιχεία οτι το μυστήριο έλαβε χώρα σε περίπτωση που ο γαμπρός δηλώσει εκ των υστέρων μεθυσμένος, έχων σώας τας φρένας μόνο του αυτοκινήτου και λοιπές δικαιολογίες των οπισθίων!) μπορούμε να μην πάμε?

Ασε μην το σκέφτεσαι δεν μπορούμε!

Κατά συνέπεια οι φετινές εκλογές θα διαξαχθούν χωρίς τη δική μας, καθοριστική θα έλεγα ψήφο...καθοριστική βεβαίως βεβαίως!

Αυτό σημαίνει οτι όόόόλοι εσείς που έχετε ηδη φύγει για τα χωριά και έχετε πάρει άδεια από χθές γιατί το ταξίδι ως την Κόρινθο είναι μεγάάάάάάλο, επιβαρύνεστε με το υψίστης εθνικής σημασίας έργο να βγάλετε την Ελλαδίτσα μας από το λάκο με τα σκ@τ@ και να επιλέξετε το Greece's next top model.

Μα τους χίλιους κάστορες, η σκέψη μου θα είναι μαζί σας!

Καλό σαββατοκύριακο!!!!