Χαπυ Κλην Μαντεϋ (μήπως γράφεται με "ι"?)

Λοιπόν έχουμε και λέμε...

• αετός...check!
• ταπεράκι με Home made πίτα από mamma Dot...καραcheck!
• ζεστά ρούχα...check αλλιώς θα πουντιάξουμε στο βουνό!
• κάτι παλιοκρουασάν με σοκολάτα για πρωινό (αηδιαστικά σου λεω!)...check γιατί είναι και το πιο σημαντικό γεύμα της ημέρας!
• σκύλος...γουφcheck!
• φιλικό ζευγάρι που έχει το κουράγιο να έρθει μαζί μας διακοπές...check και ο Θεός να τους φωτίσει και να μην τους πάρει ο ύπνος!!
• το πλεκτό μου γιατί θα γεννηθεί η βαφτιστήρα κι εγω ακόμα θα ψάχνω τους κόμπους που φεύγουν δεξιά και αριστερά...check!
• ωραία μουσικούλα για το δρόμο ώστε να με πάρει γλυκά ο ύπνος ως καλή και άξια συνοδηγός που είμαι...cheeeeeeeeeeck!
  

Κάτι ξεχνάω, είμαι σχεδόν σίγουρη, αλλά θα το θυμηθώ όταν θα είναι ηδη αργά οπότε ποιός ο λόγος να χαλάω οση φαιά ουσία έχει απομείνει στο λαμπρό αυτό μυαλό?

Εύχομαι σε όλους Καλή Σαρακοστή και οποιανού χαρταετός πάει πιο ψηλά...ας μας πει πώς το έκανε γιατί εμείς θα τον κυνηγάμε στα ρυάκια του Πηλίου όπως κάάάάάάθε χρόνο! Είμεθα ανεπίδεκτοι μαθήσεως και αυτό είναι πλέον επίσημο!!

(καλέ...που θα πήγαινα χωρίς τη Nutella????????? Mon dieu τι πήγα να πάθω!!!)

Alaskan Pipeline

Ζητάνε βοήθεια...
Στο δρόμο απλώνουν χέρια γνωστοί άγνωστοι και προσπαθούν να πιαστούν από πάνω σου...
Ματιές που κρύβουν την αλήθεια που δεν μπορείς εύκολα να διακρίνεις...
Φωνές που σπάνε και παρακαλούν...
Απομακρύνεις το βλέμμα και νιώθεις ενοχές...
Για εκείνα που έχεις, για οσα τους λείπουν...
Για αυτά που θα μπορούσες να δώσεις, για τα άλλα που κράτησες...
Επιταχύνεις το βήμα σου και λίγο πρίν στρίψεις στη γωνία γυρίζεις και ξανακοιτάς...
Είναι ακόμα εκεί...
Με τα χέρια απλωμένα, με τη φωνή που παρακαλάει, με τη ματιά που κρύβει οσα δεν θέλεις να δείς...
Λες εμένα ποιός θα με βοηθήσει και κρύβεσαι πίσω από τη δύναμη της απορίας σου...
Εσένα ποιός θα σε βοηθήσει...
Αλλάζεις για λίγο θέσεις νοερά και βρίσκεσαι στην ανάγκη και βρίσκονται να σε προσπερνάνε...
Δεν ξέρεις πώς να απλώσεις τα χέρια, πώς να σπάσεις τη φωνή, πώς να κάνεις το βλέμμα σου κενό...
Δεν χρειάστηκε ποτέ...
Δεν σου έδειξε κανείς...
Δεν ρώτησες να μάθεις...
Δεν ξέρεις πώς να ζητήσεις βοήθεια κι όμως κατά καιρούς την έχεις πρόσφερει απλόχερα...
Τουλάχιστον έτσι νομίζεις...
Στην πραγματικότητα δεν έχεις βοηθήσει ποτέ κανέναν περισσότερο από τον ίδιο σου τον εαυτό...
Κι αυτή είναι μια επιλογή που δεν έχει αντάλλαγμα...
Είναι μια αλήθεια που δεν είναι κούφια...
Και ποιός να σε κατηγορήσει γι'αυτό...
Τόσοι είναι οι περαστικοί γύρω σου...
Τόσα είναι τα χέρια που τόσοι αγνοούν...
Τόσες είναι οι βοήθειες που δεν ακούγονται....
Κι όμως η ανάγκη τους υπάρχει...
Άνοιξε τα μάτια σου...

Όποιος θέλει μπορεί να ακούσει στον Player: James-Alaskan Pipeline...λίγο παλιό, λίγο λιγότερο ακουσμένο αλλά αξίζει τον κόπο...

Someone made you
I don't know if you're sick I comfort.
You runaway My sympathy.
You twist it. You're reflex.
Gets in the way.
You Mother me. I son you.
You act up. I can't get through.
These footsteps so ancient.
In your eyes I'm your infant.
Your ancient. Full circle.
In my eyes You're my infant.
Dead ball in our court
We've got a dead fall in our court
You just say, "life's so unfair."
You just say, "life's so unfair."
You need something to blame
But it's you, yes it's you
It's your truth

Ημερολόγιο κατα(του)στρώματος!

Απαπαπαπα μεγαλεία το dot-o-σπιτο!!!
Καινούριες ταπισερί (το πλέξιμο πάει με τα γαλλικά...το πλέξιμο το'χω, παω για τα γαλλικά!)
Super dooper wow τζιτζιμπρίτζια διακοσμητικούλια
Στραφταλίζουσα φωτογραφία με το ονοματάκι μου μέσα στο Glitter και την τσαχπινιά
Ρολογάκι να μην ρωτάω δεξιά και αριστερά τι ώρα είναι, και φτάνω πάντα καθυστερημένη
Μusiqueούλα για τις δύσκολες ώρες (η οποία παίζει κατ'επιλογήν και οχι ντε και καλά ζμπαραλιάζοντας τα νεύρα του αναγνωστικού κοινού!)
Fortune cookie που σου λέει και τη φιλοσοφία της ημέρας και μασουλάς και κάτι που είσαι με άδειο στομάχι από το πρωί και φυσικά...
Kάτι από Prison Break, καθώς οι αδυναμίες μπορεί να περιοριστούν αλλά ποτέ δεν θα εξαφανιστούν δια παντός!

Μα ο κύριος κουμπαροSpy έκανε θαύματα! Ευχαριστώ πολύ (ακόμα μια φορά!) που περιποιηθήκατε το φτωχικό μου! Είστε ο Tai του Extreme Makeover-The home edition και είμαι μια πτωχή πλήν τίμια κουκίδα της οποίας τη ζωή τώρα ξεκινάει!

Και στα πλαίσια αυτού του ξεκινήματος, αποφάσισα την Κυριακή που μας πέρασε να ακολουθήσω τους φιλοσοφημένους bloggers και καλούς φίλους Xipasmeno & Sakafiora (Xip σε καλοπιάνω γιατί θα πας στα ξωτερικά κι εκεί έχουν λέει ωραίες σοκολάτες...Sakafiora σε καλοπιάνω γιατί θα σου αδειάσω το ντουλάπι!) στο Bar4 όπου έγινε συνάντηση των μελών του Bookcrossing Greece! Για να μην αρχίσω να περιγράφω τη σημασία του Bookcrossing μπορεί όποιος επιθυμεί να ακολουθήσει το Link και να πάει στο φατσοβιβλίο όπου θα ενημερωθεί σχετικά. Αυτό που πρέπει να πω και θα το πω(θα το πω ντε...μη με πιέζεις...μπαααα κάτι μυστήριοι αθρώποι!) είναι ότι πρόκειται για πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα η οποία συγκεντρώνει ολοένα και περισσότερο κόσμο ενω δίνει μια διαφορετική αξία στα βιβλία που είτε έχουμε διαβάσει και απλά κάθονται στη βιβλιοθήκη μας περιμένοντας πότε (δεν) θα ξαναδιαβαστούν, είτε δεν τα διαβάσαμε ποτέ και το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο. Αρχικά δυσκολεύτηκα να επιλέξω τα βιβλία εκείνα που θα ήμουν διατεθημένη να αποχωριστώ δια παντός καθώς ακόμα κι εκείνα που δεν εχω συμπαθήσει από την πρώτη σελίδα τους δίνω μια ευκαιρία να τα συμπαθήσω κάποια άλλη χρονική στιγμή! Παρόλα αυτά, η ιδέα ότι ενα βιβλίο που μπορεί εγω να εχω "καταδικάσει" σε ισόβιο καθισιό στο ράφι, ενδεχομένως να το απολαύσει κάποιος πιο "πενυματώδης" από την αφεντιά μου ο οποίος με τη σειρά του είτε θα το πετάξει (θα του σπάσω τα πόδια), είτε θα το απολαύσει (καλός κύριος άγνωστος!) είτε απλά θα το χαρίσει σε κάποιον άλλον (καλός κύριος άγνωστος αν και ολίγον τζαμπατζής!) μου περιορίσε τις αμφιβολίες!
Ο κόσμος ήταν αρκετός και οσο περνούσε η ωρα γινόμασταν ολοένα και περισσότεροι με αποτέλεσμα 2 ταπεράκια με τρούφες και ακόμα ενα σοκολατένιο γλυκό να εξαφανιστούν πρίν προλάβω να τα τιμήσω δεόντως (=να φαω δεύτερο και να βάλω και κάτι στην τσάντα να πάρω στο σπίτι αν έρθει ένας καλεσμένος να εχω να τον κεράσω χειροποίητο γλυκό!) Την επομενη φορά θα παω προετοιμασμένη κατάλληλα. Βιβλία, ταπερ, μια πετσετούλα και μαχαιροπίρουνα. Διότι ως γνωστόν, νηστικό αρκούδι δεν χορεύει οπότε άντε να το πείσεις να διαβάσει!

P.S. Πρός κάθε ενδιαφερόμενο που λύσσαξε και με γλωσσόφαγε για τις μαγειρικές μου (αν)ικανότητες και το γεγονός ότι προσπάθησα να "αντικαταστήσω" το φαγητό με ενα εισητηριάκι (το οποίο από χαρτί γαρ ανακυκλώνεται κιόλας!!!!) να πω ότι την Παρασκευή αφού προμηθεύτηκα τα "μαγικά χαρτάκια" βρέθηκα φαρδιά πλατιά στη μέση του δρόμου έχοντας δεχτεί επίθεση από μια πλάκα που εξείχε στο πεζοδρόμιο! Οι σχετικές ανακρίσεις έχουν ηδη δρομολογηθεί ενώ ο γκαντέμης θα κρεμαστεί ανάποδα στο τέρμα της αντίπαλης ομάδας μήπως και πλησιάσει κανείς εκ των παικτών κι έτσι μπεί και κανένα γκολάκι! Ευχαριστώ!

Κουραμπιεδάκι μου, δεν έχει φαγητό (και) σήμερα αλλά...

...

δεν σε πειράζει πολύ έτσι δεν είναι...?

New λουκ!

Η ασχετοσύνη μου σε θέματα ηλεκτρονικών υπολογιστών μπορεί να μετρηθεί σε μεγατόνους! Μπορεί να αγγίξει το +00 και να βρεί αν υπάρχει ζωή και σε άλλους πλανήτες.
Μετά από 2 υπολογιστές που εχω βγάλει νοκ αουτ (knock out για σένα που πας να το ψάξεις στο google...χαζιά!) και με πολλά αρχεία που έχουν χαθεί στον μαγικό κόσμο του "ένας Θεός ξέρει που είναι ο ρημαδοφάκελος το κέρατο μου μέσα!" προσπαθώ να μην το παίζω έξυπνη και να βάζω ενα ερωτηματικό δίπλα στη θεωρία "όλα γίνονται" (?-->ιδου!)

Η αλλάγή που ενδεχομένως να διαπιστώσατε στο λουκ (=look...και δεν σε σχολιάζω!) της ιστιομεζονέτας μου πρέπει να ομολογήσω ότι έγινε τυχαία. Διότι εκεί που περίμενα να έρθει ένας πελατάκος να πάρει τη ρημαδοκασσέτα ώστε να παω κι εγω στο σπιτάκι μου και να δημιουργήσω γαστρονομικές οπτασίες να φάμε, ξεκινήσαμε μια κουβεντούλα με τον εαυτό μου...(όπου D: εγω, όπου Ε: ο εαυτός μου)

E: Μαρσύ...ενα χρόνο τώρα την ίδια ταπετσαρία έχεις. Ντροπή πια...
D: Ε και τι να κάνω...αφού έχει τελίτσες...και οι τελίτσες μας χαρακτηρίζουν. Τι θέλεις να βάλω δηλαδή, ελέφαντες και να με λένε "One Happy Dumbo"?
E: Δεν λέω αυτό χαζιά...Απλά σκέφτομαι ότι θα μπορούσες να ανανεώσεις λίγο το λουκ (μην τα ξαναλέμε ναι...?) σου. Να γίνεις λίγο πιο...πιο...πιο...κατάλαβες!
D: Ε τι χαζή είμαι...Είμαι ηδη μέσα στο πνεύμα του λόγου σου που ρέει...σκέτο Ανθολόγιο είσαι! Ο ορισμός του "Σκέφτομαι και Γράφω"! Άντε λοιπόν και έψαξα, πες ότι βρήκα και πώς θα ήθελα να είναι, χάρηκα, το φαντάστηκα...πώς τα κάνουν ολα αυτά κυρία έξυπνη?
E: Απλούστατο...θα ακολουθήσεις τις οδηγίες! Στεπ μπαϊ στεπ ου μπεϊμπι που έλεγαν και οι New Kinds on the Block! Αποκλείεται να κάνεις λάθος! Κι αν κάτι πάει στραβά, ρίχνεις ενα τηλέφωνο και στον κουμπαροSpy που είναι μανούλα σ'αυτά και θα σε βοηθήσει!
D: Σιγά μαρή Βουγιουκλάκη που είναι απλούστατο!

...(μη μου μιλάς για λίγο συλλογίζομαι!)

Χμ...Τώρα που το σκέφτομαι βέβαια...Άδικο ίσως δεν έχεις. Άλλωστε περιμένω που περιμένω, να ετοιμάσω εκείνη την προσφορά σήμερα δεν παίζει οπότε...ας κάνω μια προσπάθεια. Το σπιτικό μου θα φτιάξω βρε αδερφέ! Ευχαριστώ καλή μου!
Ε: Τι εαυτός θα ήμουν...Παρακαλώ! Και μιας και τα λέμε...κόψε τις Nutelles γιατί με έχεις ξεχηλώσει!
D: ... (σκύλα!) Ναι γλυκούλα μου... (σκύλα!)

Κάπως έτσι λοιπόν ξεκίνησα να περιδιαβαίνω στον φανταστικό κόσμο του Google και να αναζητώ ενα "funny blog template". Κι οσο καθυστερούσε ο πελάτης, τόσο χωνόμουν ολοένα και πιο βαθειά στις μυστικές σελίδες του blogger, τόσο πιο πολλά έβλεπα, τόσο πιο πολύ χαιρόμουν, τόσο πιο λίγα καταλάβαινα.

Να μην τα πολυλέω και σου καεί και το φαϊ (έτσι που σε έχει συνεπάρει ο λόγος μου...σε βλέπω τι νομίζεις...σκούντα και τη διπλανή σου που ροχαλίζει!) βρήκα το συγκεκριμένο. Αυτό που βλέπεις ντε! Είχε τίτλο "scrapbook", είχε μαργαριτούλα, είχε μια τσαχπινιά, μια ζουζουνιά, μια λεμονιά (αν ψάξεις για τη λεμονιά σημαίνει ότι με προσέχεις και δεν γράφω τσάμπα!) Ωραία...και τώρα? Download...Να το πατήσω? Κι αν το πατήσω και χαθεί το δικό μου καλύβι και δεν εχω προκάμει να πακετάρω ούτε καν τη φωτογραφία της Nutellas? Από την άλλη...αν δεν του το πω εγω να το αποθηκεύσει γιατί να το κάνει από μόνο του? Υποτίθεται ότι οι υπολογιστές παίρνουν εντολές από τα ανώτερα όντα τους ανθρώπους (...παύση...κι εγω είμαι άνθρωπος...αρα είμαι ανώτερο ον? Μπα...κάποιο λάθος έχει γίνει στην αρχική θεωρία!) αρα αν εγω του πω να μην κάνει κάτι, δεν έχει λόγο να κάνει κάτι διαφορετικό!
Αρα...Download και ο Θεός μαζί μας!
Καλέ...γρήγορο ήταν αυτό! Ok...
...
...
Και τώρα? Δεν θα δω τη φωτογραφία που κατέβασα, αν μου αρέσει? Χμ...δεν κατέβασα φωτογραφία. Δεξί κλικ (αυτό και η κουτσή Μαρία το ξέρει....εκείνη μου το έδειξε μη νομίσεις!) και "open with XML Editor"
...
(WTF??????)
...
Στα'λεγα μαρσύ εαυτέ!! Δεν είμαι εγω γι'αυτά! Στάσου να δω ότι το καλύβι είναι ακόμα όρθιο...Όρθιο είναι!

Πώς μου έκοψε εκείνη τη στιγμή και σκέφτηκα να μπω στο properties του βλογίου ούτε που ξέρω. Μεταφόρτωση έλεγε, το πατούσα τι να μεταφορτώσει το γαϊδούρι όμως? Browse...α! Το PCάκι μου! Να και το αρχείο που κατέβασα...και δεν το ανοίγω...τσουπ! Μεταφορτώθηκε...πούντο? Αφού πάλι το παλιό βλέπω! Back back back...τι δεν κάνω καλά? (τώρα θέλεις ειλικρινή απάντηση?) Προεπισκόπηση...αχ νάτο! Κοίτα τι γλυκό που είναι!!! Να και τα προηγούμενα ποστ (φιου) !!!!
Και πως του πάει η μαργαρίτα, σαν τη Σαπφώ Νοταρά είναι στην "Ωραία των Αθηνών". Μάλιστα! Και τώρα? Αποθήκευση? Γιατί οχι...Αφού τα δείχνει ολα! Το blogroll δεν δείχνει αλλά μην τα περιμένω ολα από μια προεπισκόπηση.
Τώρα δείχνει απλά τα βασικά. (τα sos σαν να λέμε!)

Και μετά από όλη αυτή την επιστημονική κουβέντα με τον εαυτό μου, η βοήθεια του οποίου υπήρξε πολύτιμη (ούτε στα Oscar τέτοια συγκίνηση) κατέληξα με τη φάτσα που όλοι απολαμβάνουμε και...φυσικά χωρίς blogroll!

Στο μεταξύ ήρθε ο πελάτης, πήγα κι εγω σπίτι, έφτιαξε η αγάπη την καρμπονάρα (θα με χωρίσει μια μέρα να το ξέρεις!) κι εγω...έφτιαχνα το Blogroll και άνοιγα τις κούτες στο νεο μου σπιτικό!
Ακόμα ψάχνω το σεμεδάκι της μαμάς να το βάλω κάτω από τη φωτογραφία της Nutellas παρόλα αυτά!

Μεγειά μου λοιπόν! Και του χρόνου...μπα!

Α-Ω λόγοι γιατί ΘΕΛΕΙΣ να μείνω μακριά από την κουζίνα!

Αποφάσισα να μαγειρέψω καρμπονάρα σήμερα...
Βαριέμαι βέβαια αλλά κάτι πρέπει να φάμε...
Γιατί κακά τα ψέμματα, με πρασσινάδα κάθε μέρα σε λίγο θα βελάξουμε...
Δεν είναι που δεν μου αρέσει η μαγειρική...
Είναι που εκείνη δεν με συμπαθεί...
Ζημιάρικη η σχέση μας...
Ηλίθιες οι ερωτήσεις μου τύπου "στη φασολάδα βάζεις μαϊντανό ή άνιθο?" (σέλινο...άστο σου λεω!)
Θα έρθει μια μέρα που και οι κατσαρόλες θα πάρουν τις κουτάλες αλα μπρατσέτα και θα αποχωρήσουν με θόρυβο...
Ικανές τις έχω και άντε να κυνηγάω τετζερέδες στη Νεα Σμύρνη...
Καμιά φορά φαντάζομαι τις απίστευτες συναγές φτιαγμένες από τα χεράκια μου...
Λάθος μεγάλο...
Με αυτά τα χέρια μόνο καταστροφές συμβαίνουν στην κουζίνα μας...
Να είσαι από μια μεριά να δείς πώς για μια απλή μακαρονάδα κατεβάζω όλη την προίκα μου...
Ξέρω ξέρω τι θα αναρωτηθείς...
Ο άνθρωπος γιατί σε αντέχει...
Πραγματικά δεν ξέρω...
Ρώτα τον...
Στη χειρότερη των περιπτώσεων να δει την αλήθεια κατάματα και να με εκβιάσει με έναν μουσακά...
Τον οποίο θεωρώ το πιο μπελαλίδικο φαγητό του κόσμου...
Υπάρχει και χειρότερο όμως...
Φασίνα μετά το μαγείρεμα...
Χαμός σου λεω...
Ψωνίζω έναν σκασμό απορρυπαντικά για 2 αυγά μάτια...
Ω...ας παραγγείλουμε βρε κουρκουμπινάκι μου!

(έχει και μπαλίτσα...ε?)

Out to get u...

I'm so alone tonight
My bed feels larger than when I was small
Lost in memories, lost in all the sheets and all old pillows
So alone tonight, miss you more than I will let you know
Miss the outline of your back, miss you breathing down my neck
All out to get you, once again, they're all out to get you, once again

Insecure, what ya gonna do
Feel so small, they could step on you
Called you up, answer machine, when the human touch
Is what I need, what I need is you, I need you

Looked in the mirror, I don't know who I am any more
The face is familiar, but the eyes, the eyes give it all away
They're all out to get you, once again, they're all out to get you
Here they come again

Insecure, what ya gonna do
Feel so small, they could step on you
Called you up, answer machine, when the human touch
Is what I need, what I need is you

Let me breathe, if you'd let me breathe
They're all out to get you, once again, they're all out to get you

Όπως τόσα άλλα, έτσι κι αυτό είναι για σένα...Ειδικά αυτό.
Για το βράδυ της Παρασκευής που μου το τραγουδούσες μέχρι να με πάρει ο ύπνος στον καναπέ. Για το πρωινό του Σαββάτου, που τελικά δεν έφυγες για το βουνό, οσο κι αν περίμενες μέρες να χιονίσει, γιατί απλά είχα ενα άσχημο προαίσθημα. Κι εγω δεν γκρίνιαξα, κι εσυ κατάλαβες...

Καλή εβδομάδα ας έχουμε...

1 year dotting in the free world!!!!!

Κάνω ευχή και φουουουουουουουουουουουουουουουουου!!!! (σιγά μαρή τα πνευμόνια...ενα κεράκι είναι!!)

Να σας χαίρομαι όλους και καθέναν ξεχωριστά...

Θεία Ντόννα...Γιατί αν δεν ήσουν κι εσυ να μας μαγειρεύεις την είχαμε κάτσει!!! Και για όλες τις καλημέρες με τις οποίες ξεκινάει η μέρα μου μήνες τώρα...
Carpe Diem...Γιατί αν και είσαι καινούρια στο "σπιτικό" μου (νομίζω ότι) σε συμπαθώ... :)
Dr. Mad...Γιατί μας αρρωσταίνεις περισσότερο από οσο μας γιατρεύεις! ;)
Dream Thrum...Γιατί είναι ωραίος ο "κόσμος" σου κι ας σου κάνει τη ζωή σύσκολη μια κάλτσα!
Endless Dreams...Γιατί εσυ και το φασολάκι σου κάνατε αυτή τη χρονιά μοναδική...
Brokensemaphore...Γιατί είσαι σκέτη γλύκα και σε παω τρελλά!
VK in Athens...Γιατί το τσουλούφι σου τρύπωσε εδω μέσα και από τότε τίποτα δεν είναι πια ίδιο...
Keen on Boys...Γιατί είσαι ψωνάκι...με την καλή έννοια! :)
Maika...Γιατί οσο καιρό κι αν κάνεις να φανείς, είσαι πάντα με την καλή κουβέντα!
Leviathan...Γιατί με τις σαββατοκυριακάτικές σου αποδράσεις μας ξεσηκώνεις και μας ταξιδεύεις!
Mahler...Γιατί είσαι η προσωπική μου τσούχτρα και χωρίς εσένα δεν θα είχα τόσα comments κάθε φορά!
Mirelen...Γιατί θα μου κάνεις το τραπέζι και δεν γίνεται να μην σε ευχαριστήσω...γίνεται?
Ψεύτικος Πέτρος...Γιατί ερωτεύτηκες και σε χαίρομαι...
ProFylaktiko...Γιατί εβαλες τη Nutella Kitscherella στο δέντρο σου χωρίς να υποκύψεις στον πειρασμό να την φας...
Sakafiora...Γιατί αν με πιάσεις στο στόμα σου την έκατσα! :P (και γιατί αν κλείσει ποτέ η Παγωτομανία θα μου κάνεις παγωτό για μια ζωή!)
Hfaistiwnas...Γιατί είσαι το πιο γλυκό παιδί της βλογόσφαιρας!
Spy...Γιατί είστε ένας αδαής λεξιλάγνος όπως λέτε κι όμως έχετε τον τρόπο σας με τα λόγια...Ασε που θα συγγενέψουμε και καλό είναι να συμπαθιόμαστε! :)
L'aesthete Soleil...Γιατί ο παλιός είναι πάντα αλλιώς...
Jacki...Γιατί όταν φεύγεις μας λείπεις...
Sdryche...Γιατί είσαι "ωραίο τυπάκι"...
Toymaker...Γιατί όσες λέξεις κι αν μετρήσω καμία δεν μπορεί να περιγράψει το πόσο μοναδικός άνθρωπος είσαι...
Apos...Γιατί αγαπάμε Mafalda!
Xipasmenos...Γιατί it was love at first sight!!!!
Dorothy & shoes...Γιατί είσαι βιβλιοφάγος και γατομάνα!
Καημός...Γιατί είσαι My partner in crime και τις δικές μας συνωμοσίες τις απολαμβάνω οσο δεν πάει...
Κατινάκι...Γιατί έχεις εξαφανιστεί και θέλω κουτσομπολιά από το κομμωτήριο!
B|a|s|n\i/a...Γιατί απλά σε αγαπώ...Πειράζει?
Όναρ...Γιατί μέχρι να συναντηθούμε θα σε αγκαλιάζω από μακριά...

Τουρτίτσα κανείς?

(μ)Πλέξαμε τα μπούτια μας...

Και τώρα που η καλή μας Jacki επέστρεψε και ο σκοπός επετεύχθη είναι ωρα να μοιραστώ μαζί σας το παράπονό μου...

Θυμάστε που θα ξεκινούσα πλέξιμο?
Ναι? (Δεν θέλω κοροϊδίες, δεν θέλω χλευασμούς και κρυφά γελάκια γιατί θα σας πάρω στο κυνήγι με τις βελόνες μου νο.4 και θα σας κάνω σουρωτήρι!!! Τι γλυκό!)
Λοιπόν ξεκίνησα το Σαββάτο που μας πέρασε με το πρώτο μάθημα. Αφού δέθηκα σα σαλάμι καναδυο φορές και χρειάστηκε η παρέμβαση της Ελληνικής Πυροσβεστικής Υπηρεσίας προκειμένου να με απεγκλωβίσουν από τα κουβάρια, τελικά κατάφερα να περάσω τους πρώτους κόμπους στη βελόνα και να ξεκινήσω το έργο μου (όπου έργο βλέπε γούτσου γούτσου κουβερτούλα που προορίζεται για το πνευματικό μου παιδί να σκεπάζεται τα βράδια να μη μου πουντιάσει)
Μη φανταστείτε ότι το προχώρησα πολύ....3 σειρές και στο τέλος των 2 διδακτικών ωρών τα δάχτυλά μου είχαν πάθει κράμπες και είχαν στραβώσει σαν κουλουράκια κοτσίδες (αυτά με τη βανίλια που τα βουτάς στο γάλα και ξεχνάς να σταματήσεις...αυτά!)
Δεν πτοήθηκα παρόλα αυτά. Ο σκοπός είναι ιερός κι εχω ως το Μάη να τελειώσω το κουβερτόνι. Αν και έτσι όπως το βλέπω μάλλον στις πρώτες ψύχρες του Σεπτέμβρη θα είναι έτοιμη. Τα Χριστούγεννα σίγουρα!
Με τη χαρά της πρωτάρας συνέχισα το πλέξιμο και στο σπίτι. Τα γατιά είχαν μπεί σε καραντίνα ώστε να μην πλησιάσουν το περίφημο κουβάρι κι εγω με τη Nutella stand by για τα διαλείμματα έπλεκα μανιωδώς. Κι εκεί έγινε η ζημιά...έφυγε ένας πόντος!
Πού πήγε? Στο Ζάππειο να ταϊσει τις πάπιες! Τι με ρωτάς καλέ κοπελιά!!!
Έφυγε, βγήκε από τη βελόνα, άφησε τους υπόλοιπους πόντους και αποφάσισε να ξεκινήσει solo καριέρα!
Αρχικά θεώρησα ότι η επαναφορά του "αναρχικού" πόντου θα ήταν κάτι απλό και, με τη σιγουριά της άσχετοσύνης μου, τον ξαναπέρασα στη βελόνα.
Αμ δε!
Στην προσπάθειά μου να συνεχίσω, το αποτέλεσμα σε τίποτα δεν θύμιζε τις προηγούμενες 3 σειρές που με τόση επιμέλεια και ζήλο είχα πλέξει. Οι τρύπες που προέκυπταν έδιναν στο έργο μου μια όψη έμμενταλ ενω ένας ένας και οι υπόλοιποι πόντοι άρχισαν να "πηδούν" από τις βελόνες ως άλλες Σουλιώτισσες!
Απογοητευμένη από την τροπή που πήραν τα πράγματα σταμάτησα πρίν να χειροτερέψει η κατάσταση. Άνοιξα τη Nutella και έβγαλα τα γατιά από τη ντουλάπα (έχουμε μεγάλη ντουλάπα...)
Πλέον οι επιλογές μου είναι δυο....είτε θα δώσω στην βαφτιστήρα μια κουβέρτα-εσάρπα-μπλούζα με πολλά μανίκια (με αποτέλεσμα να μην με πάρει ποτέ στα σοβαρά το παιδί και να είμαι καταδικασμένη σε συνεχείς δωροδοκίες με glitter μήπως και το ξεχάσει) είτε θα κάνω υπομονή μέχρι το Σαββάτο να πάω στη "δασκάλα" μου να με βοηθήσει να διορθώσουμε τη ζημιά...
Προκοπή vs. Dot σημειώσατε...floub!

P.S.1 Όποιος πει "στα λεγα μαρή, μάθε κανένα φαγητό να φάει τίποτα ο άνθρωπος που μου ήθελες και πλέξιμο" θα του βάλω τρικλοποδιά!
P.S.2 Συμμαθήτρια πλεξίματος κοίτα να διαβάσεις τα SOS γιατί από σένα θα "αντιγράψω" το Σαββάτο να το ξέρεις. Μετά θα σε κεράσω τυρόπιτα από το Άριστον! Νταξ'?

Sound of silence

Εξαιρετικά αφιερωμένο Jacki


Uploaded on authorSTREAM by kahmos

Hilies siopes - Eleni Tsaligopoulou

(Εννoείται δε ότι είναι ευπρόσδεκτος όποιος επιθυμεί να συνδράμει στην προσπάθειά μας να επαναφέρουμε την εν λόγω δεσποινίδα στην blogoσφαιρα, είτε με σχόλια είτε με κατάθεση σε λογαριασμό του ΤΑΧυδρομικού ΤΑΜιευτηρίου καθώς το τρίημερο της Καθαράς Δευτέρας είναι κοντά και έχουμε και έξοδα ένταξει???!!!)

T-mobile spot...one of a kind!

Υπάρχουν διαφημιστικά τα οποία σε κάνουν με τη μια να εκτιμάς την έμπνευση, το ταλέντο και τη δημιουργικότητα ορισμένων ανθρώπων και το συγκεκριμένο, κατά την προσωπική μου άποψη πάντα, αποτελεί ενα από αυτά.
Γιατί χρειάστηκαν 8 εβδομάδες προετοιμασίας, 10.000 υποψήφιοι χορευτές, 400 επιλαχόντες, 10 κρυμένες κάμερες, 8 "κλασσικά" μουσικά κομμάτια, ένας κεντρικός σταθμός τρένου σε ωρα αιχμής, άπειροι καθημερινοί πολίτες και ενα τεράστιο πάρτυ απλά συνέβη!
Χωρίς "πρωταγωνιστές-σταρ" και "έξυπνα" σλόγκαν που θα κολήσουν στον εγκέφαλο και θα κάνουν τη φουκαριάρα τη μάνα μας να τα ρίχνει ολα στον ΟΤΕ!
Ίσως είναι μια απόδειξη ότι πολλές φορές η μοναδικότητα κρύβεται στα καθημερινά και τα συνηθισμένα, αρκεί να έχεις φαντασία και να μπορείς να δείς πέραν από εκείνα που βλέπει το μάτι...

Μπορω να γίνω το καλύτερο που μπορώ...?

Μπορώ να γίνω καλύτερη φίλη?
Μπορώ να γίνω καλύτερη κόρη?
Μπορώ να γίνω καλύτερη αδερφή?
Μπορώ να γίνω καλύτερη σύντροφος?
Μπορώ να γίνω καλύτερη στη δουλειά μου?
Μπορώ να γίνω (η) καλύτερη στο πλέξιμο?
Μπορώ να γίνω πιο ανοιχτόμυαλη?
Μπορώ να γίνω λιγότερο εγωίστρια?
Μπορώ να ακούω περισσότερο?
Μπορώ να εχω περισσότερη υπομονή?
Μπορώ να αγαπήσω περισσότερο?
Μπορώ να μην πληγώσω ξανά?
Μπορώ να κρίνω λιγότερο...αυστηρά?

Τελικά, μπορώ να γίνω καλύτερος άνθρωπος ή τσάμπα χάνω τον ύπνο μου βράδυ παρα βράδυ και αναρωτιέμαι...Μπορώ?
Και αν μπορώ, θέλω?
Κι αν θέλω, επιτέλους, πόση σοκολάτα θα χρειαστώ για να αλλάξω τον κόσμο?

Ουφ...δύσκολο να (νομίζεις ότι) είσαι υπEρήρΩας!!!!!!!!!

Finger countdown

Αν μου τελειώσουν τα δάχτυλα...

αν λυγίσει το σχοινί...

και το έδαφος πλησιάσει ακόμα περισσότερο...


μπορείς να υποσχεθείς...


ότι θα προσπαθήσεις να να μου δώσεις ενα χεράκι...?