Tα όνειρα βγαίνουν αληθινά μόνο αν τα πιστεύεις.

Τώρα που μας χωρίζουνε αλόγιστα θάλασσες να έρχεσαι συχνά στον ύπνο μου, να έρχεσαι πιο συχνά με αερόστατο, με ξύλινο τρενάκι, με τρεχαντήρι υπερωκεάνιο, με τα πόδια...να έρχεσαι πάντως.

Εξάπαντος να έρχεσαι κάθε νύχτα με ρούχα ή χωρίς, θα λέω τρις και θα σε μπάζω στο όνειρο. Στο ίδιο όνειρο, πολύχρωμα μπαλόνια που τα πήρε ο αέρας να τα ταξιδέψει μακριά, μια πάνω και μια κάτω μεθυσμένα.

Έλα στον ύπνο μου σε περιμένω, να καθαρίζουμε παρέα φρέσκα φασολάκια, να τρώμε καρμπονάρα και να σε ταΐζω μενεξέδες κουκουνάρια. Και να σε πασπαλίζω φεγγαρόσκονη...θα δεις. Ανάμεσα σε ερωτιδείς και αγγέλους να πετάς εσύ μαζί κι εγώ.

Κι αν θέλεις θα γινόμαστε ακροβάτες, ηθοποιοί σε θέατρο πλανόδιο, έλα...στο ίδιο όνειρο εμείς οι δύο να παίζουμε τρίλιζα στα κατώφλια του καλοκαιριού, σε πύργους από φίλντισι και ακριβό βελούδο. Να κυνηγιόμαστε στο μυρωμένο λιβάδι των αισθήσεων ...και των παραισθήσεων. Να σε φτάνω, να σε αγγίζω, να σε πιάνω, να’μαι τα χέρια εγώ κι εσύ το πιάνο. Αχ να σε τραμπαλίζω και να σου φτιάχνω κούνια σε ανθισμένη κερασιά και να σε κουνώ...και να σε ταρακουνώ.

Μόνο να έρχεσαι στον ύπνο μου κάθε νύχτα. Το άλλο θα στο πω στο αυτί. Γιατί τα όνειρα...τα όνειρα σαν τι θαύματα είναι, βγαίνουν αληθινά μόνο αν τα πιστεύεις...”

καλή εβδομάδα, καλό τέλος του μήνα...

Jeff Dunham's Comedy Show!!!

Achmed the Dead Terrorist



Peanut, And Jose Jalepeno

Είχα πολύ καιρό να γελάσω τόσο με videaki! Thanks so much Ελενίτσα...κυρίως για το super dooper weekend!

Dr. Tancredi is back from the dead??

W
H
A
T

T
H
E

FCUK??

Το βρήκαμε στο Just Jared και το παραδίδουμε στην "κυκλοφορία" με κάθε επιφύλαξη ως πρός την εγκυρότητα της συγκεκριμένης είδησης. Προσωπικά δεν με χαλάει να ξαναδώ ενα kissie kissie smoochie μεταξύ του *drooooooling* Wentworth Miller και της καλής του αλλά αφού αποφασίσατε να την αποκεφαλίσετε ρε παραγωγοί και σεναριογράφοι, τώρα τι θα μας πείτε ότι ο Νεροχύτης (aka Linc the Sink) δεν είχε καλό φως και δεν είδε καλά??!!

Στο σημείο αυτό εχω να κάνω ένσταση και να σας πω ότι μόνο ο Toymaker δικαιούται τέτοιας φαντασίας! Merci!

Όταν βρέχει κάνουμε μπάνιο!

Μια χρήση έχει η ομπρέλα, απλή και σύντομη: να μας προστατεύει από την βροχή! Πόσο δύσκολο είναι αυτο για ενα μέσο μυαλό...? Ε το δικό μου μυαλό απ'ότι φαίνεται έλειπε και σε αυτό το μάθημα καθώς για κάποιο λόγο που δεν εχω ακόμα προσδιορίσει, αρνούμαι να πάρω ομπρέλα όταν βρέχει!!!! Κυκλοφορώ με την κουκούλα ενω το υπόλοιπο πακέτο είναι μούσκεμα από την κορυφή ως τα νύχια (αυτή τη στιγμή που γράφω, τα δαχτυλάκια μου ζεσταίνονται κάτω από το γραφείο και τα παπούτσια μου στεγνώνουν στο καλοριφέρ!). Βέβαια, ακόμα και ομπρέλα να είχα μαζί, δεν είμαι σίγουρη ότι θα με προστάτευε από τους "γρήγορους" των Αθηνών που σε κάθε βροχή θυμούνται ότι βιάζονται ακόμα περισσότερο και σε κάθε λακούβα "βαφτίζουν" και εναν διερχόμενο ο οποίος με τη σειρά του τον λούζει με κάθε σύνθετη και μη ευχή που του έρχεται στο στόμα! Και δεν πρέπει να ξεχάσω να αναφερθώ με ιδιαίτερη "αγάπη" στις υδροροές του γηπέδου στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, τις οποίες κανείς δεν λέει να διορθώσει με αποτέλεσμα όόόόότι νερό μαζεύουν να το τρώμε ημείς οι διερχόμενοι. Και πάει καλά με τους ευέλικτους που την τελευταία στιγμή και με ενα τσαχπίνικο σπάσιμο της λεκάνης αποφεύγουμε τον καταράκτη. Οι υπόλοιποι οι πιο...βραδείας καύσεως παίρνουν και ενα Vidal Sasoon μαζί και σε χρόνο dt έχουν κάνει και το μπανάκι τους, με τις ευλογίες του τριφυλιού! Εύγε στη διοίκηση!

Και για να μην αρχίσει η Sakafiora και o Xipasmenos να μου τραγουδάνε για 3η φορά το "Always look on the bright side of life" και τσακωθούν για το ποιός θα κάνει 1η και ποιός 2η φωνή (Jesus, τα ψωνάκια!) σας προλαβαίνω με ιδιαίτερη διάθεση σήμερα...

Doo-dloo-doo-doo-doo
Doo-dloo-doo-doo-doo-doo
Doo-dloo-doo-doo-doo-doo
Doo-dloo-doo-doo-doo-doo...

I'm singing in the rain
Just singing in the rain
What a glorious feelin'
I'm happy again
I'm laughing at clouds
So dark up above
The sun's in my heart
And I'm ready for love
Let the stormy clouds chase
Everyone from the place
Come on with the rain
I've a smile on my face
I walk down the lane
With a happy refrain
Just singin',
Singin' in the rain

Dancin' in the rain
Dee-ah dee-ah dee-ah
Dee-ah dee-ah dee-ah
I'm happy again!
I'm singin' and dancin' in the rain!

I'm dancin' and singin' in the rain...
[ADDITIONAL VERSE]
Why am I smiling
And why do I sing?
Why does September
Seem sunny as spring?
Why do I get up
Each morning and start?
Happy and head up
With joy in my heart
Why is each new task
A trifle to do?
Because I am living
A life full of you.

Καλό σαββατοκύριακο my darlings!

p.s. Μην ξεχνάτε το "κάτι" που χαρίζεται...είναι σε συσκευασία δώρου αν δεν θέλετε να το κρατήσετε!

Ορίστε καλέ! Τραγουδάτε τώρα!

Monty Python's Life of Brian - Always Look on the Bright Side of Life.

dedicated to a star, his vocals and my one and only le koua!

Χαρίζεται "κάτι"

Να φταίει ο καιρός? Να φταίει η πίεση στο γραφείο? Να φταίνε τα μπαλάκια που σκάνε από όλες τις πλευρές και δεν προλαβαινω να σκύψω? Να φταίνε οι άλλοι πάντα και ποτέ εγω? Μήπως τελικά φταίω εγω?
Για όλα εκείνα που δεν μπορώ να ορίσω, για όλα εκείνα που αποφεύγω να δω, να ακούσω, να μάθω. Είμαι σε μια φάση που τα "οχι καλά" νεα έχουν σχεδόν μηδενικό χρόνο ζωής στη μνήμη μου. Και δεν χρησιμοποιώ την λέξη "κακά" ή "άσχημα" νεα γιατί στην ουσία δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Είναι πληροφορίες τις οποίες ο εγκέφαλος, μάλλον, δεν είναι σε θέση να τις κατατάξει στην κατηγορία "happy news-do the happy dance" αλλά ούτε μπορεί να τις κλείσει και στο κουτί των "damn, why me???" οπότε τις αφήνει να αιωρούνται κάπου στο ενδιάμεσο σαν τους άστεγους στην Ομόνοια. Και δεν είναι ότι ο κόσμος μου σταματάει να γυρίζει και το χαμόγελο παγώνει στα χείλη μου (how tragic that would be my dear watchon?) αλλά όλη μέρα εχω ενα "κάτι" να με απασχολεί και να μου τρώει τα τελευταία απομηνάρια φαιάς ουσίας (τα οποία να σημειωθεί ότι είναι είδη σε καθεστώς εξαφάνισης!). Και ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με τα "κάτι", ίσως γιατί τα εχω ακούσει τόσες φορές και τα εχω απαντήσει άλλες τόσες. "Τι έχεις? Δεν ξέρω, κάτι", "Κάτι συμβαίνει αλλά δεν ξέρω τι..", "Αυτό το κάτι που όλοι ψάχνουμε...". Το δικό μου το "κάτι" θέλω να το χαρίσω σε οποίον το επιθυμεί και τη θέση του να δώσω σε μια συγκεκριμένη απάντηση, ενα συγκεκριμένο συναίσθημα, μια εικόνα, μια λέξη...κάτι. Επ...μη σε ξαναδώ εσένα για ενα διάστημα!! :)

It's not easy...

Δεν είναι εύκολο να στέκεσαι μόνος ή μόνη σε αυτόν τον κόσμο όπου όλα γυρίζουν, όλοι τρέχουν και τίποτα δεν μένει στη θέση του.

Παρόλα αυτά, υπάρχουν κάποιοι που βρίσκουν το κουράγιο να μένουν όρθιοι μέσα στον πανικό και να περιμένουν, να ελπίζουν ότι θα έρθει αυτό το κάτι, ο κάποιος ή η κάποια που περιμένουν...Αυτή είναι η έννοια της προσμονής και κατά την ταπεινή μου άποψη, αυτοί οι άνθρωποι είναι που κάνουν τη διαφορά...

Ευχαριστώ τον φίλο Ζαφείρη για την "παραχώρηση" της φωτογραφίας...

25/3/2008 έχουμε και λέμε...

...η παρέλαση τελειώσε και το Star ως γνήσια ενημερωτικό κανάλι σε θέματα κοινωνικού γίγνεσθαι έδειξε όλα τα ευτράπελα αυτής:

• με lolita style φουστίτσες που ανυψώνουν την "εθνική μας υπερηφάνια"
• με τα emos να δίνουν το παρόν φορώντας all time classic allstarakia κάτω από την στολή και τη θλιμμένη τους φατσούλα ενάντια στους trendys και τη νεα συνομοταξία των "ποζερίων" (κάτι ανάμεσα σε λιγότερο sad emo και trendy με χαμηλότερο budget για εξεσουάρ)
• με τις ξανθιές να απαντούν σωστά για την επίκαιρη ερώτηση "Τι ήταν η Φιλική Εταιρεία και ποιά η σχέση των ιδρυτων αυτής με την πλατεία Κολωνακίου και τους κάθετους σε αυτή δρόμους" από έταιρη ξανθιά δημοσιογράφο με "φαρμάκι στάζει το στόμα μου" χιούμορ και βλέμμα "όλους τα σφάζω, όλους τους μαχαιρώνω"
• με το μπακαλιαράκι μας και την σκορδαλίτσα τους και το ανάλογο στριμωξίδι σε ουζερί, κοψιδερί, μεζεδερί όπου μας τον έπιασαν ελαφρώς βαρέως αλλά εκείνη τη στιγμή είπαμε "δεν βαριέσαι" λόγω της ημέρας αλλά το βράδυ που τα βάλαμε κάτω μας πόνεσε λίγο η τσέπη μας και υποσχεθήκαμε εαυτόν ότι του χρόνου "σιγά μην ξαναπάμε στον κλέφτη που χρεώνει 10 ευρώ τα καλαμαράκια!"
• με τον Πρωθυπουργό συν γυναιξί (Νατασούλα με φρέσκιες ανταύγειες που τις έπαιρνε ο αέρας και σιχτίριζε τον Angelo που τσιγκουνεύτηκε τη λακ!) και τέκνοις ντυμένα αναλόγως να λικνίζονται στους ρυθμούς της μπάντας και τον μπαμπά να τα σκουντάει να δείξουν τον δεόντα σεβασμό. Άστο το παιδί καλέ, εκφράζεται!
  
• με τον Πρόεδρο (τον οποίο να σημειωθεί ότι τον συμπαθώ πολύ καθώς μένει κοντά στο γραφείο κ έτσι εξαιρούμεθα από τα τερτίπια της ΔΕΗ) να εκφράζει τα συγχαρητήριά του "και για αυτή την επιτυχημένη παρέλαση" και την πεποίθησή του ότι "οι εικόνες αυτές αποδεικνύουν την ετοιμότητα της Ελλάδος να υπερασπιστεί τα πάτρια εδάφη όταν και εφόσον χρειαστεί" (ενδεικτικά αναφέρεται: τσολιάς με αέρινη φουστανέλα και τσαρούχι που κάνει τακα τακα σε κάθε βήμα και χαλάει την έκπληξη "τσα κοίτα ποιός είναι βρε", περιπολικά της Αστυνομίας, διαφήμιση στη Skoda, πυροσβέστης με πορτοκαλί φορμίτσα που θυμίζει εφαρμογέα της Απολυμαντικής "και μυοκτονίες κάνω")

Κάπως έτσι πέρασε και η φετινή 25η Μαρτίου κι εμείς οι απλοί άνθρωποι έχουμε βγάλει τα καλεντέρια μας και υπολογίζουμε τις μέρες μέχρι την επόμενη αργία! Υπομονή, είναι ηδη Τετάρτη κι όμως όλοι λένε καλή εβδομάδα! :)

Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο...?

Ο πελάτης που φεύγει όποτε θέλει, που επιστρέφει όποτε το θυμηθεί, που ζητάει εκπτώσεις γιατί του δίνουν και "οι άλλοι", που εκβιάζει καταστάσεις, που την έννοια loyalty την έχει διαγράψει από το λεξικό του γιατί δεν τον βολεύει, που διαστρεβλώνει λόγια και παρερμηνεύει κινήσεις, που πατάει επι πτωμάτων, που ξεχνάει την έννοια "συνεργασία", που ξεπουλιέται για μερικά Ευρώ, που "δεν θυμάται γιατί πέρασε τόσος καιρός", που σε χτυπάει πισώπλατα και πάντα με το χαμόγελο...

Αυτός ο πελάτης έχει πάντα δίκιο??

Αν ναι, εγω αυτόν τον πελάτη και για οσο αντέχει η τσέπη μου δεν τον θέλω...κι έτσι εχω και τη συνείδησή μου ήρεμη ότι δεν ξεβρακώθηκα για κανένα μαλάκα!

La luna

Και για μια ακόμη φορά ο Διας θα συνουσιαστεί με τις ευχές όλων!

Διότι εμείς οι θαλασσινοί, σε κάθε Πανσέληνο είμαστε η χαρά της Λίτσας Πατέρα...Δεν χρειάζεται καν να μας ψάξει στον αστρολογικό χάρτη καθώς είμαστε στριμωγμένοι στην καθορισμένη γωνιά μας και κλαψουρίζουμε. Ο κόσμος γυρίζει ανάποδα, κανείς δεν μας αγαπάει, κάτι κακό θα συμβεί στο χαμστερ του γείτονα, θα μας καεί το φαϊ (μώρε κάτι ξέρω και δεν μαγειρεύω!), θα τσακώσουμε τον/την σύντροφό μας με έφεδρο αξιωματικό (η στολή πάντα προσθέτει εναν ερωτισμό κοπελιά, συντονίσου!) να "κανελώνουν το ριζόγαλο" και θα μας απολύσει το αφεντικό μας επειδή τους αγοράσαμε λάθος χρώμα συνδετήρες. Άσε που αν έχουμε κλείσει κομμωτήριο, το πιθανότερο είναι πως θα φύγουμε με γρασιδί μαλλί και φούξια ανταύγειες και όλοι στο δρόμο θα γελάνε μαζί μας ενω εμείς θα τρέχουμε να χωθούμε σπίτι μας να κλάψουμε με τη ησυχία μας και να δούμε το "Love actualy" με χαπυ εντ! Εννοείται ότι θα μείνουμε ταπι μα καθόλου ψύχραιμοι καθώς σε μια απόπειρα αυτοσχέδιας ψυχοθεραπείας θα στραφούμε στο all time classic φάρμακο: ανελέητο shopping και θα αγοράσουμε χαρωπές βλακείες που στιγμιαία θα λειτουργήσουν ευεργετικά για τον πονεμένο μας εαυτό αλλά, την άλλη μέρα θα καμαρώνουμε τις αγορές μας και το δάκρυ θα τρέχει κορόμηλο all over again!

Ε οχι! Τα ψάρια αντιδρούν!! Αυτή την Πανσέληνο θα υψώσουμε το ανάστημά μας κόντρα στο κατεστημένο και θα περάσουμε ζάχαρη! Και όποιος ενταντιωθεί σε αυτή την απόφαση καλό θα είναι να βρεί πέτρα να κρυφτεί! Μόλις συνειδητοποίησα ότι βρέχει και το τραγούδι των Sorvik μου έρχεται στο μυαλό...WHY??????????????? :)

Καλό Σαββατοκύριακο, No matter what your sign is, και καλό 4ήμερο σε όσους αποφάσισαν ότι θα είναι αδιάθετοι την Δευτέρα!

Sorvik και ξερό ψωμί....yeah man!

Μετά από πρόσκληση του Xipasmenou ο οποίος μάλλον πακετάρει τα λιγοστά του ρούχα - μιας κ εχει σκοπό να ξετινάξει τον προϋπολογισμό του κράτους σε ψώνια - και τον παστουρμά του για Μιλάνο έχουμε νεο homework με τις ακόλουθες οδηγίες πρός ναυτιλωμένους...

1. Μπαίνεις στο wikipedia.

2. Αναζητάς την επιλογή “random article” (πάνω αριστερά). Πατάς μια φορά. Το λήμμα που θα βγει είναι το όνομα της μπάντας σου.
3. Πατάς άλλη μια φορά το “random article”. Το λήμμα που θα βγει είναι ο τίτλος του άλμπουμ της μπάντας σου.
4. Πατάς “random article” άλλες έντεκα φορές. Τα λήμματα που θα βγουν είναι το track list του άλμπουμ.
5. Καλείς άλλους πέντε να κάνουν το ίδιο.

Οι Sorvik γεννήθηκαν ενα βράδυ μετά από πολύ αλκοόλ για τον εορτασμό της επιστροφής επίτημου μέλους του συγκροτήματος από τη Νορβηγία όπου είχε πάει "πρός αναζήτηση εαυτόν" (για ενα γκόμενο είχε πάει αλλά ποιός τα θυμάται τώρα αυτά...). Οι μουσικές επιροές ποικίλλες με εναλλακτικό στίχο και σημαία την Maliotaki που άνοιξε το δρόμο σε όλους τους φερέλπιδες μουσικούς του μεθαύριο μιας και το αύριο ήταν αγκαζέ!

Η πρώτη δισκογραφική απόπειρα ονομάστηκε Cinnamon Attila, ενα σπάνιο είδος πουλιού του Αμαζονίου, καθώς κατα την εποχή εκείνη που παλεύαμε με στίχους και νότες, ουδείς από την επίδοξη μπάντα είχε δει "πτηνό" σε απόσταση ικανή να προκαλέσει οποιαδήποτε ρίγη συγκίνησης στο ταλαιπωρημένο μας κορμί! Τιμής ένεκεν λοιπόν ο τίτλος και εμείς στερημένοι από τις χαρές της φύσης...

Tracks

1. Ricardo Rosset. Βραζιλιάνος, πρώην οδηγός F1 με επιδόσεις εντός και εκτός πίστας.

2. Commitment Hour. Ανάθεμα την ωρα και τη στιγμή θα έπρεπε να ήταν ο τίτλος καθώς λίγο πρίν από τη σύνθεση του εν λόγω κομματιού ο ακατανόμαστος την είχε κάνει με τη Σούλα την ψιλικατζού για Australia (αυτός, αυτή και το καγκουρό!) αλλά κρίθηκε ως μη κατάλληλος και τη θέση του έδωσε αυτό το tres sic και λίγο μυστήριο commitment hour και τα λόγια είναι περιττά. Αει σιχτιρια!

3. Why. Because... υπαρξιακές αναζητήσεις και άλλα όμορφα συνθέτουν ενα κομμάτι που απλά δεν βγάζει νόημα αλλά έχει συναίσθημα ρε γαμώτο!

4. Syndesmosis. Αυτόν τον τίτλο τον βρήκαμε τελείως τυχαία στο google όταν είχαμε στερέψει από ιδέες και αλκοόλ. Catchy!

5. Profit Before Interest and Tax. PBIT για συντομία. Οι οικονομικάριοι θα εννοήσουν.

6. Adelaide Street. Ο ακατανόμαστος μου έστειλε φωτογραφία με τη Σούλα και το καγκουρό από Αουστράλια. Το καγκουρό καλό!

7. Su'mene. Αμ τι μου έμεινε...?

8. Caralho. Ο σκοπός εδω ητο εκπαιδευτικός...Πόσοι γνωρίζουν ότι το ανδρικό μόριο κάποτε λεγόταν έτσι στα Πορτογαλλικά? Κανείς. Λές τώρα οι Πορτογάλλοι να μην εννοούν το penis? Μωρέ να πως γίνονται οι παρεξηγήσεις!

9. Maria. Γιατί δηλαδή καλύτερη ήταν εκείνη του Σαρμπέλ? Μαρία αυτός, Μαρία κ εμείς!

10. Heimat. Whateva'... εδω δίνει ρέστα το bongo bongo.

Bonus track

11. Kasuya Takenori. Είδαμε τον Tom στον "Τελευταίο Σαμουραϊ" και μας βγήκε. Στο κλιπάκι κάνουμε όλοι χαρακίρι στο τέλος. Τσαχπινιά?

Όποιος πραγματικά πιστεύει ότι έχει να προσφέρει κάτι παραπάνω στα μουσικά δρώμενα, ας ακολουθήσει τους κανόνες και ας υποκλιθεί στο κοινό του!

Κάθε νόμισμα έχει 2 όψεις...

...και το συγκεκριμένο Post ακολουθεί τη θεωρία αυτή...

Κορώνα ή αλλιώς μια κακή πλευρά...

Τίτλος post "Η καθαριότητα είναι η μισή αρχοντιά..."

...αλλά όποιος αποφάσισε να μετακινήσει τους πλανήτες για να ξεσκονίσει και να βάλει τάξη στο σύμπαν, καλά θα κάνει να τους βάλει πίσω στη θέση τους (thank u "Lifo-Greek Erotica for the inspiration!!!). Είμαι απλός άνθρωπος, με λίγες θαρρώ απαιτήσεις (ίσως τελικά αυτό να φταίει..) και ειλικρινά αυτές τις μέρες εχω κουραστεί πολύ με τις απεργίες των ΜΜΜ (και οχι μόνο αλλά οι συγκεκριμένοι απεργοί συντελλούν στην επιδείνωση της ηδη άσχημης κατάστασης της μέσης μου καθώς γράφω πολλά χιλιόμετρα ποδαρόδρομου σε καθημερινή βάση), με τα σκουπίδια που ολοένα και πληθαίνουν και σε λίγο μεταλλαγμένες Ιωάννες κατσαρίδες θα μας κυνηγάνε με το δίκανο, με τα ηχεία εξω από την τράπεζα Ελλάδος να παίζουν σε επανάληψη Σωτηρία Μπέλου και τους απεργούς να πιάνουν ολο το πεζοδρόμιο πίνοντας φραπεδιά και διαβάζοντας free press, με τη στάση του τραμ στο Σύταγμα να είναι τόσο στενή που οι εισερχόμενοι ποδοπατούνται από την ορδή των εξερχόμενων ενω οι "έξυπνοι και ανυπόμονοι" πηδάνε το καγκελάκι και σκάνε ακριβώς μπροστά στο λεωφορείο που'ρχεται και το κοιτάνε με αγελαδίσιο βλέμμα ενω οι οδηγοί, αγριεμένοι γαρ, πετάνε ατάκες τύπου "Πάνε στην άκρη μανταμ", "σιγά παππού και θα τον δείς μια ώρα αρχίτερα τον Άγιο Πέτρο", "emo ξ-emo όλα βλαμμένα είστε γ#@%*". Κάθομαι λοιπόν εδω και γράφω φωνάζοντας από μέσα μου..."Θέλω τη ζωή μου πίσω!!! Θέλω τα ΜΜΜ στην ώρα τους, θέλω τα ταμεία της τράπεζας ανοιχτά, θελώ ήχο πόλης και οχι επαναστατικά τραγούδια που τα ξεθάβουν σε κάθε κινητοποίηση..θέλω, θέλω, θέλω...". Και όσο ζητάω, άλλο τόσο άσχημα νιώθω γιατί στην πραγματικότητα όσοι με ταλαιπωρούν, κι εκείνοι κάτι θέλουν για να φτιάξουν τη ζωή τους. Και να πως δημιουργείται μια αλυσίδα από επιθυμίες πολλών που μπλοκάρουν τη συνέχεια όλων...

Γράμματα ή αλλιώς μια καλή πλευρά...

Τίτλος post "Όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος τόσο πιο παιδί γίνεται"

Έτσι κι εγω χθές, για την ολοκλήρωση των εορταστικών εκδηλώσεων έσβησα 30 κεράκια πάνω σε μια υπέροχη Betty Boop τούρτα, με μια χορωδία παράφωνων αγαπημένων να μου τραγουδάνε το παραδοσιακό "Να ζήσεις Ρηνούλι..." (οσο εσείς με βλέπετε Ρηνούλι, άλλο τόσο κι εγω θα νιώθω έτσι, σας το λέω να το ξέρετε και ουδεμία ευθύνη φέρω!!) και με εναν δίχρονο Ηλία να ρίχνει το μέσο όρο ηλικίας, να μου κάνει το ποντικάκι κι εγω να "πατωματοποιούμαι" :)

Τελικά...αυτά μένουν!

Σταματήστε τη γη να κατέβω!!!!

Μια μέρα μετά τα επίσημα 30 κι ενω οι εορταστικές εκδηλώσεις συνεχίζονται ώστε να έχουμε αφορμή να τρώμε και να πίνουμε αβέρτα, κάνω κάτι που σε γενικές γραμμές αποφεύγω: να σκέφτομαι και να παρατηρώ! Το πρώτο το αποφεύγω γιατί με κουράζει και το δεύτερο γιατί πολύ απλά δεν είμαι παρατηρητική οπότε καταλήγω πάλι στο να κουράζομαι! Και πρίν (αυτο)χαρακτηριστώ "τεμπέλα" να προσδιορίσω ότι ντιπ ντιπ νταουν τα λέω πολύ συχνά τόσο με τον εαυτό μου όσο και με φίλους και σχολιάζω τα κακώς κείμενα, απλά προσπαθώ να μη δίνω στα εγκεφαλικά μου κύτταρα παραπάνω τροφή από όση αντικειμενικά αντέχουν και καταλήξω με παραπανίσια κιλά!!

Έτσι λοιπόν τώρα, σε μια απόπειρα απολογισμού της τελευταίας πενταετίας κάνω εισβολή στα "βιβλία σκέψεων και αποφάσεων" σαν άλλος αντιπαθητικός εφοριακός ενω εχω προ πολλού ανοίξει και τα "καρνέ των επιλογών" μου και ξεσκαρτάρω!

Χαρακτηριστικό των παρελθόντων χρόνων...η ταχύτητα! Όλα έγιναν πολύ γρήγορα! Τα όμορφα ήρθαν γρήγορα και έφυγαν εξίσου αστραπιαία αφήνοντας όμως επάξιους εκπροσώπους να μου υπενθυμίζουν ότι κάποτε ήταν εδω (ναι όμορφε, για σένα λέω!) και τα άσχημα ακολουθώντας τη θεωρία "hit and run" έκαναν ισα ισα τη ζημιά τους, με άφηναν μαλάκα για ενα διάστημα και μετά η επιχείρηση "σκούπα" έκανε απολογισμό!

Στο διάστημα αυτό, φίλοι έγιναν γνωστοί, γνωστοί έγιναν φίλοι, σχέσεις χάλασαν ενω άλλες αποκαταστάθηκαν και είδαμε το φως (το αληθινό, όχι της ΔΕΗ το on and off), σκέψεις έγιναν αποφάσεις στη στιγμή, lifetime βαρύγδουπες θεωρίες ανατράπηκαν για να πάρουν τη θέση τους εκείνες οι λίγο πιο ανάλαφρες που βασίζονται στο "δεν βαριέσαι τελικά..." οχι από ηττοπάθεια αλλά σε εκείνο το συναίσθημα ότι "δεν θα χαλάσει ο κόσμος αν αφήσω τα πράγμα τα να έρθουν όπως είναι να έρθουν γιατί όσο τα κυνηγάω στη μέση του δρόμου τόσο αυτά μου ξεφεύγουν στα στενά και φοβάμαι και το σκοτάδι!".

Ακόμα και τα 30 χρόνια από τις 18/3/1978, στη 13.00 (ναι ναι Ιχθείς με ωροσκόπο Καρκίνο και τελείως κατεστραμένη, I know!) όταν γκρίνιαξα για πρώτη φορά (που έμελλε να είναι η αρχή για ενα πετυχημένο μέλλον!) μου φαίνεται ότι έχουν περάσει πολύ γρήγορα!

Δεν θα παραπονεθώ ότι δεν εχω περάσει καλά γιατί θα ήταν αχαριστία εκ μέρους μου. Ισα ισα που εχω όμορφες αναμνήσεις, ακόμα και από τις άσχημες στιγμές (Είπαμε Ιχθείς με Καρκίνο κοπελιά...ζόρικο), ίσως γιατί δεν εχω νιώσει ποτέ μόνη μου απέναντι στο οποιοδήποτε "τέρας". Παρόλα αυτά, θα ήθελα λίγο παραπάνω χρόνο...Χρόνο για τους φίλους μου, χρόνο για την οικογένειά μου, χρόνο για σένα, χρόνο για μένα...Χρόνο για να σκέφτομαι και όχι να σκέφτομαι που θα βρω χρόνο. Άντε να δούμε λοιπόν...

"give yourself some time to pause and reflect"

Τι και αν εξω γίνεται χαμός...

τι και αν τα σκουπίδια μαζεύονται ολοένα και περισσότερα εξω από το σπίτι μας...
τι και αν από το πρωί έχω ρίξει τρελό ποδαρόδρομο και αφήνω την κάθε πορεία να με παρασύρει μήπως και φτάσω ποτέ στον προορισμό μου...
τι και αν ακούω συνέχεια το ίδιο παραμυθάκι τύπου "30άρισες και ακόμα να το πάρεις απόφαση να σοβαρευτείς"...

Η αλήθεια είναι 3...

1. όλα τα παραπάνω τα αγνοώ επιδεικτικά, τους βγάζω και τη γλώσσα και τους χαιρετάω με το μεσαίο δάχτυλο με το mafalda δαχτυλίδι μου!! :p
2.σήμερα μπαίνω στα 30 και η οποιαδήποτε κρίση ηλικίας ακόμα δεν με έχει πιάσει οπότε απλά το απολαμβάνω!
3.μόλις 2 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα εγω πήρα αυτά τα υπέροχα λουλούδια που μου έχουν φτιάξει τη μέρα και κανείς και τίποτα δεν μου χαλάει τη διάθεση!

Να σας χαίρομαι και....αν σας βαστάει να με χαίρεστε κ εσείς!!!

Extraordinary Ways (Conjure One)

What I have is nothing to my name
No property to speak of
And no trophy for my game
Intangible and worthless
My assets on the page
My coffers are empty
Any offer of safety has faded away
But what I have
What I have is...

...On an ordinary day
The extraordinary way
You take what I can give and you treasure it
On an ordinary day
The extraordinary way
You turn to me and say, I believe in this

That makes me lucky
God, I'm lucky, so much luckier than I ever thought I'd be
'Cause what I have (what I have)
Means so very little to this world
A promise that I kept and a bridge that I saved before it burned
The sacrifice that I made
Brought me to my knees
A choice that cost me everything and set somebody else free
But what I have
Is the value that you see in these things

On an ordinary day
The extraordinary way
You take what I can give and you treasure it
On an ordinary day
The extraordinary way
You turn to me and say, I believe in this

That makes me lucky
God I'm lucky, so much luckier than I ever thought I'd be
'Cause what I have
Is the value that you see in these things

And everytime I forget those things you bring them right back to me

With your patience
When I'm blinding mad
And your passion
When I'm really, really bad
And your eyes
Taking in everything I am
And your body and soul and the way that you know
How I treasure you

On an ordinary day
The extraordinary way
You take what I can give and you treasure it
On an ordinary day
The extraordinary way
You turn to me and say, I believe in this

That makes me lucky
God I'm so lucky
So much luckier than I ever thought I'd be

On an ordinary day
The extraordinary way
You take what I can give and you treasure it
On an ordinary day
The extraordinary way
You turn to me and say, I believe in this

Had a BLEHHHH day yesterday but @ the of it u were there for me...

thank you...

We are growing up...

Να ζήσουμε και να μας χαιρόμαστε!!!!

The kite runner (Χαρταετοί πάνω από την πόλη)

Στ'αλήθεια όλοι διεκδικούμε μια δεύτερη ευκαρία..οχι για να διορθώσουμε τα λάθη μας, αλλά για να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας για τις επιλογές μας και να προχωρήσουμε...

Επίσημη ημερομηνία προβολής ταινίας - εκτός αλλαγής - 3/4/2008.

Το βιβλίο κυκλοφορεί ηδη από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Movie Trailer:

Για σένα, χίλιες φορές και άλλες τόσες...

Γιατί πρέπει να πιάνει βροχή...

...όταν οι τέντες είναι σηκωμένες?
(και όποιος το εκλάβει πρόστυχα αυτό...καλά να πάθει!)

Χθές βράδυ, ώρα 03.00 η πόλη μάλλον κοιμάται οπότε γιατί εμείς να αποτελούμε εξαίρεση? Κουκουλωμένοι ως τα αυτιά, με την αγάπη σε κλασσική διαγώνια θέση να καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του κρεβατιού και την υποφαινόμενη και γράφουσα κοιμόμενη κατά το ήμισυ να διεκδικεί το δικαίωμά της σε ίση μερίδα κλίνης σπρώχνοντας την προαναφερθείσα αγάπη η οποία "αγρόν ηγόραζε"!!
Ξάφνου, κεραυνός βροντεί, ο ουρανός λάμπει, τα γατιά τα κάνουν πάνω τους (θαρραλέα pet, γατόπαρδέοι μιας άλλης εποχής!) κι εγω πετάγομαι (που λέει ο λόγος κοπελιά) αλαφιασμένη! "Ο τέντες είναι σηκωμένες ρε π%#@^& μου!!!" zzzzzz....zzz....οι τέντες καλέ!!!

Τρέχω στο μπάνιο ως άλλη Zina, τσακώνω μπουρνουζάκι και βουρ για το μπαλκόνι να κατεβάσω τις τέντες.
Βγαίνω εξω και χρειάζομαι μπρατσάκια. Το μικρό μας μπαλκόνι είναι μέσα στα νερά και κάθε βήμα συνοδεύεται πότε από "πλιτς" και πότε από "πλατς". Τα γατιά με κοιτούν με μίσος μέσα από το πορτάκι τους, η άμμος τους θυμίζει λάσπη έτοιμη να σοβατίσει σπίτι, και τα αυτιά τους είναι μούσκεμα! Ξεκινάει η επιχείρηση "τέντες" για να σκαλώσει από το πρώτο δευτερόλεπτο. Διότι ο άμοιρος ο τεντάς μας το είχε πει ξεκάθαρα.."κοπελιά (ξύνω μύτη και συνεχίζω!) καλό είναι να μην την τραβάτε ως πέρα παν' (κατά το Peter Pan) γιατί μπορεί να ξεματσακώσει το πανί από τη μπάρα και θα σου βγάλει το λάδι να την κατεβάσεις...το κατάλαβες?" Ναι είχα γνέψει τότε, εντυπωσιασμένη από το επιστημονικά τοποθετημένο επιχείρημά του ενω το "ξεματσακώσει" με είχε συνεπάρει. Αλλά, άμυαλη γαρ, παρασύρθηκα κυρ' πρόεδρέ μου από τον ήλιο το σαββατοκύριακο και είπα να λιαστεί λιγουλάκι το μπαλκόνι μας! Βρε τι να προσπαθώ με το σκουπόξυλο να "ξεματσακώσω" των τέντα, τι να σπρώχνω την πλαϊνή να μην μπλέκεται...τίποτα!
Στο μεταξύ είχα γίνει πι-πι-πι το παπί και ένιωθα κάτι ανάμεσα σε Αλίκη στη Μανταλένα ("άλλος για τη βάρκα μας?") και George Clooney στο "The perfect storm"! Είδα και απόειδα και πήγα να ξυπνήσω την αγάπη. Ω η αγάπη δεν είχε πάρει χαμπάρι τίποτα! Κοιμόταν σαν πουλάκι κ εγω ένιωθα σαν τον Elmer Fant όταν βλέπει τον Bugs Bunny να του ρημάζει τον κήπο με τα καρότα! "Αγγελική!Το δίκανο" Τον σκουντάω απαλά και πετάγεται ελατήριο!!!!!

Σε χρόνο dt και ως άλλος Rambo χωρίς την κορδέλα έχει βγεί εξω και έχει αναλάβει δράση! Δίνει σαφείς οδηγίες τύπου "ανέβασε τώρα..οχι κάτεβασε, δώσε λίγο ακόμα..." αλλά η τέντα αρνείται πεισματικά ώσπου....ως εκ θαύματος ακούγεται το "κλικ" και αρχίζει και τσουλάει. Τι χαρά, σκατοτεντίτσα μας το έβγαλες το λάδι! Η αγάπη είναι βρεγμένη αλλά περήφανη κ εγω σκέφτομαι ηδη το σφουγγάρισμα της επόμενης μέρας και αποκαρδιώνομαι αλλά...μπορούμε τουλάχιστον τώρα μπορούμε να συνεχίσουμε τον ύπνο μας! Η ώρα είναι 03.39, τα πόδια μας είναι ξυλιασμένα (φοβερή ιδέα να βγούμε ξυπόλητοι στα πλακάκια!!!) και η απειλή του "07.15 τουτ τουτ τουτ" έχει σταθεί πάνω από τα κεφάλια μας μέχρι να ξανακοιμηθούμε! Sweet dreams luv...zzzzzz....

Μια φωτογραφία...χίλιες λέξεις!

...αλλά δεν μασάμε κυρίες και κύριοι!! Χαμογελάμε και αφήνουμε τους κακούς να ανησυχούν και να αναρωτιούνται!! Παρεμπιπτόντως ξεκίνησα να διαβάζω ενα πολύ καλό βιβλίο..."Χαρταετοί πάνω από την πόλη" του Καλεντ Χοσεϊνι. Όταν το τελειώσω θα επανέλθω με τις εντυπώσεις μου αν και ηδη με έχει κερδίσει. Κάτι η συναισθηματική γραφή, κάτι οι δικές μου οι ορμόνες που είναι κοκορέτσι...πόσο θέλει ο άνθρωπος??!!!

KWAN-Tainted love

Υπομονή μέχρι να βρω τρόπο να ακούγεται το τραγουδάκι χωρίς το βίδιου...χελπ καλέ!

Kwan - Tainted Love lyrics

As attainable as where the ring of smoke
Round your finger be swirling all on it's own.
There's no point in trying, in calling you back
but taking control of the following act
I've been sensing a tension in your delay
hesitation in drawing the velvet drop
There's no way of unravelling the plot
without taking the slide in the rabbit hole with me

Are you ready to play the game
Ready to lose it all
Sure you want to play
this tainted love
Ready to play the game
Ready to lose it all
Sure you want to play
this tainted love
Ready to play the game
Ready to lose it all
Are you sure you want to play

Should you give me a moment and let me think
I will come up with something you can't resist
demonstrating myself in a certain way
with the lighting so subtle and perfectly dim
A suggestion of mine which you will not take
is to pack your belongings and steal away
for the play is in progress and what's to come
may not be your thought of marvelous fun
at all

Are you ready to play the game
Ready to lose it all
Sure you want to play
this tainted love
Ready to play the game
Ready to lose it all
Sure you want to play
this tainted love
Ready to play the game
Ready to lose it all
Are you sure you want to play

Take this moment, don't reason it through
Leave all caution, fall for my need
Let me see

Are you ready to play the game
Ready to lose it all
Sure you want to play
this tainted love
Ready to play the game
Ready to lose it all
Sure you want to play
this tainted love
Ready to play the game
Ready to lose it all
Are you sure you want to play

Ανα-ζητείται νεο template...

...καθώς το προηγούμενο αποφάσισε ότι ενηλικιώθηκε και ήρθε η ωρα να αφήσει τη φωλιά. Δεν θα πω ότι δεν σοκαρίστηκα όταν το πρωί είδα να λείπουν τα links και τα προηγούμενα Posts. Επίσης, δεν θα ισχυριστώ ότι δεν στράφηκα στον σοφό Vangel για βοήθεια και ψυχολογική υποστήριξη ο οποίος, αν μη τι άλλο μου έδωσε συμβουλές ώστε να αντιμετωπίσω την κατάσταση με ψυχραιμία και να περισώσω ότι μπορούσα από την έμπνευση του προηγούμενου μήνα, όπερ και εγέννετο! Αυτή τη στιγμή, φιλοξενούμενη των template του Blogger προσπαθώ να ανακτήσω δυνάμεις και να βρω νεο σπιτικό να στεγάσω τα παραμύθια του μυαλού. Κάθε βοήθεια είναι αποδεκτή γειτοννέοι!!!!!!

Η ΔΕΗ είναι γυναίκα...

...και γιορτάζει κι έτσι αποφάσισε να το κάψει...το dvd, το pc, την τηλεόραση και ότι άλλο μπορεί να έχουμε ξεχάσει αναμμένο! Ας κάνουμε υπομονή "λόγω της ημέρας" που έλεγε και ο Αντωνάκης--> και θα συνέλθουμε! Πρός το παρόν να στείλω τις μεγαλύτερες ευχές μου στις blog-arismenes φιλενάδες: Naf, To mikro spiti sto livadi, and last but not least the one and only Sakafiora και φυσικά σε όλες τις non blogalised με την ελπίδα ότι πάνω από όλα χαιρόμαστε εμείς εμάς! Και το λέω αυτό χωρίς καμία φεμινιστική διάθεση καθώς στη πραγματικότητα όλες έχουμε και κάποιον να βασανίζουμε...με την καλή έννοια πάντα!

Καλό 3ήμερο και ο heartαετός σας να φτάσει πολύύύύ ψηλά!

Greedings from the "AWWWWW-land"

Μια μέρα που ξεκινάει...

-με το ξυπνητήρι να χτυπάει σε πιο χαμηλό volume απ' ότι συνήθως (ok ok δεν το άκουσα τι θες τώρα κοπελιά?)
-με την αγάπη να φεύγει πρίν καν ανοίξω τα μάτια και δω ότι το χθεσινό φρεσκολουσμένο μου μαλλί είχε στεγνώσει και στεκόταν αγέροχο λες και ήθελε να ψηλώσει
-με το νερό να είναι κρύο ενω ο "θερμοσίφουνας" ήταν αναμένος...μάλλον?
-με τα γατιά να έχουν κάνει ενα μπαλκόνι χάλια και παρόλα αυτά να σου τρίβονται στα πόδια σου αγνοώντας το πανικό σου "ότι άργησα πάλι ρε π@#&%$ μου!!!!"
-με εναν συννεφιασμένο ουρανό λίγο πριν το 3ήμερο???? Γιατίίίίίί???
-με το γάλα να είναι λιγότερο από τα δημητριακά με αποτέλεσμα να σου φαίνονται πιο τραγανά και από τα Lays που τρώει η Ματσούκα!
-με την κλασισκή απορία "τι σκατά να βάλω σήμερα" να πλανάται πάνω από το κεφάλι μπροστά σε μια ορθάνοιχτη ντουλάπα με πολλές επιλογές! Βρες μπας και είναι πολλά τα ρούχα και γι'αυτό χάνω τη μπάλα? Reminder to myself: να δώσω κάτι αλλιώς θα με βρούνε θαμμένη ανάμεσα σε μπλούζες!
-με το κινητό να χτυπάει υπενθύμιση για ενα ραντεβού που φυσικά είχα ξεχάσει και τώρα "φωτιά στα μπατζάκια μας"!
-με τα κλειδιά που είναι...πού είναι τα κλειδιά οεο?
-με το λεωφορείο να αργεί...ή εγω πήγα καθυστερημένη? Απορίας άξιο το μυστήριο τούτο!
-με τη Συγγρού κολημένη από τα 7 λεωφορεία εξω από το Ledra Mariott και αναρίθμητους τουρίστες έτοιμους για μια βόλτα στο sunny Greece! Sunny not today mein freund! (come back aurio e? aurio!)
-με τον κύριο ελεγκτή στο μετρό να σου ζητάει το εισητήριο το οποίο "διάβολε το εχω" κάπου μέσα στην τσάντα του Sport Billy ανάμεσα σε 4 πορτοκάλια και μια μπανάνα.
-με την LIFO ανα χείρας να διαβάζω περπατώντας με αποτέλεσμα να έρθω σε σύγκρουση με τροχύλατη βαλίτσα - σημειώσατε x - και την απορημένη της κάτοχο να με κοιτάζει με συμπαθεια τύπου "..."
-με το κινητό να χτυπάει στην τσάντα θαμμένο κάτω από την λαϊκή αγορά που κουβαλούσα μαζί με αποτέλεσμα να μην το πάρω χαμπάρι εγκαίρως, να μην μάθω ότι η επιταγή που θα εισέπραττα δεν είχε καλυφθεί ακόμα, να πάω στην τράπεζα, να λοξοκοιτάξω μια τσαπερδόνα που μπαίνοντας κούτσαινε αλλά βγαίνοντας-και αφού είχε τελειώσει πρώτη τις δουλειές της- το είχε ξεχάσει και καβάλησε βεσπα-!!!-και να φύγω με την επιταγή ανα χείρας και το "I'll be back" στα χείλη ως άλλη terminator-issa!
-με κανένα διαθέσιμο και καλοπροέραιτο χριστιανό από το γραφείο να πάει ταχυδρομείο να πληρώσει τους λογαριασμούς γιατί "θα γίνεται πανικός και που να τρέχω τώρα..." (δεν πας στα Joe Weider! Σε καρέκλα θα θρονιαστείς χρυσέ μου και θα περιμένεις...πάρε και την Lifo μαζί να διαβάσεις γα τη μέρα της γυναίκας μπας και ανοίξεις καμία εγκεφαλική πόρτα και μπει λίγος αερας!!!)
-με τον Ολυμπιακό να έχει χάσει 3-0 από την Chelsie και το φίλαθλο κοινό να είναι σήμερα ιδιαίτερα ευέξαπτο απέναντι σε οποιαδήποτε αναφορά στον εν λόγω αγώνα!
Μωρέ χτυπηθείτε όσο θέλετε αλλά για σιγά σιγά να τα μαζεύετε και "σπίτι σας"!!!! Αυτό βέβαια δεν το λέω δυνατά γιατί θα είναι το τελευταίο πράγμα που θα πω πρίν αποδημήσω εις τόπο χλοερό και μακάριο!
-με την sakafiora να μιλάει για τα Wendys ενω σε προηγούμενο post μας είχε μοστράρει φωτογραφίες από κάτι παγωτά σε σύνθεση Everest...ήμαρτον κοπελιά! Τουλάχιστον βάλε κάτι σαρακοστιανό να είσαι και στο πνέυμα των ημερών! Παγωτό με γεύση καλαμαράκι και burger με χαλβα!
-και...με ενα Post σε μέγεθος αμαξοστοιχίας που όλο κάποιος δύστυχος θα διαβάσει κατόποιν εκβιασμού από την υποφαινόμενη και γράφουσα...

...μια τέτοια μέρα λοιπόν,
το καλό που της θέλω
να τελειώσει το συντομότερο δυνατόν
και χωρίς απώλειες!

Καλημερούδια!

Τίνος είναι το πατουσάκι...???

Στο ημερολόγιο που έχουμε στην κουζίνα μας, ο Μάρτιος είναι γεμάτος γεννέθλια. Γέμισε ο κόσμος ψαράκια και άντε να δούμε πώς θα τα βγάλουμε πέρα εμείς οι θαλασσινοί! Έτσι λοιπόν τη Δευτέρα 3/3/2008 και ώρα 13.00 ήρθε ακόμα ενα κοριτσάκι να προστεθεί στον εορταστικό κατάλογο. Μια δεσποινίς με μπόλικο μαλλί, υπέροχα χειλάκια και κάτι πατούσες σαν του Jordan...όταν ήταν κι εκείνος μωρό! :) Κι επειδή τα μωρά έχουν εκείνη τη μαγική ικανότητα να σε κάνουν να τα αγαπάς με την πρώτη ματιά, έτσι κι εμείς την λατρέψαμε και χαζέψαμε όταν την είδαμε να ανοίγει τα ματάκια της και να προσπαθεί να εστιάσει στα μύρια "αααααα", "ωωωωω" και "αχουουουου" γύρω της. Θέμις & Γιάννη να σας ζήσει και να είναι καλότυχη και πάντα ευτυχισμένη!!

p.s. άντε να περάσει γρήγορα ο μήνας "καραντίνας" για να την δούμε ξανα!

Another song to fall in love with...

Well I'm coming home again
on a future missing plane
and there's water on the window
a message in the rain

Just when I thought all was lost
nothing could describe it
If you' re fighting for a cause
nobody should hide it

Here's my excuse, here's my excuse
and I don't know any better
who do you lose, who do you lose
when you don't know any better

Well I'm driving home again
try to lose the pain she gain
and the radio explains
someone else just took my place

Here's my excuse, here's my excuse
and I don't know any better
Falling for you, falling for you
cause I don't know any better

You think we are all the same..
You think I'll never change..

Birthday girl!

καθένας έχει δικαίωμα να έχει μια αγαπημένη φωτογραφία...

Ώρα: λίγο μετά τις 17.30
Ημερομηνία: 3 Μαρτίου 2007
Γεγονός: Τα πρώτα γεννέθλια της Σοφίας

Κανονικά, η επίσημη μέρα γεννεθλίων της δεσποινίδος είναι η 5η Μαρτίου. Καθώς όμως πέφτει Τετάρτη ο εορτασμός ορίστηκε για την πρώτη Κυριακή του Μάρτη.
Το σπίτι στολίστηκε, τα μπαλόνια φουσκώθηκαν -με την ενεργή συμμετοχή της εορτάζουσας η οποία προτίμησε το σύστημα "φουσκώνω τα μάγουλα και πιπιλάω το μπαλόνι"- και τα γνήσια party snacks γέμισαν ολόκληρο το τραπέζι! Τα πιροσκί ήταν εξαιρετικά!

Σοφία και μαμά υποδέχονταν τους καλεσμένους ντυμένες Ινδιάνες, γνήσιες απόγονοι της φυλής των "όρθιων φτερών" ενω ο μπαμπάς αποφάσισε να κάνει την επανάστασή του και αντι του μέγα αρχηγού της φυλής, εμφανίστηκε με ενα μίγμα αξεσουάρ που θύμιζαν κάτι από τις ακόλουθες ταινίες:
- "η θεία μου η χίπισσα"
-"ο πρωτάρης"
-"τρελλό weekend στου Bernie"

Μα ήτο εξαιρετικός σας λέω! :)

Η ώρα περνούσε και οι καλεσμένοι κατέφθαναν ο ενας μετά τον άλλον με τους γονείς να είναι πιο ενθουσιώδεις από τα παιδιά που κοιτούσαν με απορία. Έτσι είχαμε τις εξής εμφανίσεις...
@Θείος Κωστής 1, ως άλλος Bob Marley με μαλλί ράστα συνοδευόμενος από γλυκύτατη μελισσούλα θεια Βάσω.
@Θείος Κωστής 2 ως Fran o ελαιοχρωματιστής με ολόσωμη φορμίτσα-χορηγία γνωστής βιομηχανίας χρωμάτων, μαλλί καταρό με ζελεδάκι και ύφος τύπου "θα σου βάψω τον τοίχο και σε περνάω και σένα ενα χέρι αμα λάχει να'ουμε!", συνοδευόμενος από αλλοπρόσαλη ψηλή Πίπη Φακιδομύτη που τσάκισε τα εξαιρετικά πιροσκί.
@Κουμπάρος Σωτήρης ως μάγισσα με δικτυωτό καλσόν χωρίς ηθικές αναστολές και με μια σκούπα ανάμεσα στα πόδια την οποία χειριζόταν με την άνεση επαγγελματία stripper! Συνοδός και ηρωίδα της προαναφερθείσσας φιγούρας η διαβολογυναίκα Σοφία με ξανθό μαλλί που της πήγαινε πολύ και ...εδω σας θέλω...Βαγγέλη jr. σε μεταφορικό μέσο -βλ. πορτ μπεμπε- ως σύγχρονο αναγεννησιακό πρίγκιπα με βλέμμα ατάραχο λες και όλο αυτό το πανηγύρι ήταν κάτι φυσιολογικό για τα νεαρά του δεδομένα.
@Μοναδική ήταν η είσοδος των πειρατών Παύλου και Χαράς με λάφυρο την μικρή Αριάννα σε σεντουκάκι/μεταφορικό μέσο με ειδικά προσαρμοσμένη κουβερτούλα στο εσωτερικό του για τις ανάγκες του happenning!
@Τέλος...δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ σε υπέροχο πειρατή που ακούει στο όνομα Ηλίας ο οποίος έκλεψε τις καρδιές όλων ενω αποχώρησε πανηγυρικά από το party επισφραγίζοντας τα πρώτα γεννεθλια της Σοφίας με ενα τόσο υπέρχο φιλί που ως και η εορτάζουσα λύγισε και το απόλαυσε με τα μάτια κλειστά!

Φυσικά οι καλεσμένοι ήταν πολύ περισσότεροι αλλά η συμβατική τους ενδυμασία δεν μου επιτρέπει την αναφορά τους στο συγκεκριμένο Post. Οχι ότι έμειναν παραπονεμένοι καθώς ο μπαμπάς Γιάννος, πάντα προνοητικός γαρ, φρόντισε να τους προμηθεύσει με αυτιά και μάσκες και όλοι έγιναν το ίδιο παράξενοι στα μάτια των πιο μικρών!

Φυσικά, από ενα τέτοιο party δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα άπειρα γλυκά, ενω το μουτράκι της Σοφίας με trendy γυαλιά ηλίου που διακοσμούσε της τούρτα έκανε το γλυκό ακόμα πιο...γλυκό! Περιττό να πω βέβαια ότι οι τελυταίοι καλεσμένοι που έμειναν για να βοηθήσουν στο συμάζεμα, επιβραβεύτηκαν με ενα compilation γλυκών σε κουτί ανα χείρας προβάλοντας βέβαια τις πατροπαράδοτες αντιστάσεις..."μα τι είναι αυτά που κάνεις τώρα?", "καλέ πόσο έβαλες? μια σταλιά ήθελα έτσι για το καλό".
Ημερομηνία έναρξης της επόμενης διάιτας...5 Μαρτίου, μεθαύριο για όσους δεν το έχουν πάρει χαμπάρι!

Κάπως έτσι πέρασαν τα πρώτα γεννέθλια της όμορφης και η ευχή όλων...να είναι καλότυχη, να είναι ευτυχισμένη και η 2η βόλτα που θα ξεκινήσει σε 2 μέρες να είναι ακόμα μεγαλύτερη, ακόμα πιο γλυκιά και αυτή τη φορά ενα είναι σίγουρο...ότι θα την κάνει περπατώντας! :)