31 Μαρτίου 2011

Η συνωμοσία ενός πιάτου, ενός πιρουνιού κι ενός...πουλιού!

Αυτές τις μέρες περιμένω το μαραγκό να έρθει να μας αλλάξει τα ντουλάπια.

Μεγάλη ιστορία, θα την αφηγθώ κάποια άλλη στιγμή προκειμένου να διαπιστώσουμε όόόλοιμαζί πόσο αταίριαστοι είμαστε με τον κύριο Dot! Θα μου πεις, σιγά το νεο...άλλωστε γι'αυτό τα βρήκατε, ακριβώς επειδή δεν ταιριάζετε πουθενά!

Εν πάσει περιπτώσει...αλλάζουμε τα ντουλάπια και στα πλαίσια αυτής της μεγάλης, για τα δικά μας δεδομένα, αλλαγής η μαμά Dot και πεθερά του προαναφερθέντος κύριου Dot πετάει τη σκούφια της ψηλά! Καθώς λοιπόν τα νεα ντουλάπια συνοδεύονται και από ενα βαψιματάκι της κουζινίτσας και καθώς το βαψιματάκι "κουβαλάει" εξ'ορισμού και ενα νεο διακοσμητικό concept της ίδιας κουζινίτσας, σκέφτηκε η Ελληνίδα μάνα οτι ΠΡΕΠΕΙ να αλλάξουμε επιτέλους και το σερβίτσιο στο οποίο τρώμε, παράλληλα με τα μαχαιροπίρουνα με τα οποία τρώμε.
Γιατί?
Γιατί ρουτινιάσαμε το ίδιο και το ίδιο κάθε μέρα. Βέβαια, σε αυτό το σημείο σταματάω να γράφω και περιμένω να σταματήσεις να κυλιέσαι από τα γέλια στη σκέψη και μονο οτι ουσιαστικά τρώμε σε αυτό το σπίτι. Διότι για να φάμε πρέπει να μαγειρέψουμε και στο σπιτικό μας αυτό το άθλημα ανάγεται σε ολυμπιακό...μια φορά κάθε τέσσερα χρόνια και αυτό, με ανάθεση! Οπότε σταμάτα να γελάς λοιπόν αν θέλεις να μάθεις τη συνέχεια!
Νταξ'? Πιες λίγο νερό να συνέλθεις...Ωραία!
Λοιπόν, που είχαμε μείνει? Α, ναι αλλαγή στα πιάτα και τα μαχαιροπίρουνα! Κι εδω σημείωσε οτι από τη στιγμή που το έβαλε στο μυαλό της η κυρία Σόφη, η άρνηση της προσφοράς δεν αποτελεί επιλογή.
Έτσι λοιπον, χθές το πρωί που κίνησα να παω στη δουλειά ("...φεύγαν σαν πουλιά τα ψαροκαϊκα..." ωπα τσαχπινιά!) και πέρασα από την πατρική κατοικία, βγάζει ολο καμάρι και μου δείχνει ενα πιάτο...μα τους χίλιους κάστορες! Λευκό φόντο (ως εδω καλά...) με δυο εξζωτίκ λέλουδα και δυο επίσης εξζωτίκ ιπτάμενα πουλιά στην απόχρωση του τυρκουαζοπράσσινου!
Σ'αρέσει μου λεει?
Αμε της απαντάω έχοντας ξεχάσει την "προσφορά"!
Ωραία μου λέει...Σας το εχω "κομποζάρει με λευκό μεγάλο πιάτο και ασορτί μαχαιροπίρουνα!
Εχω πάθει σοκ αλλά δεν το δείχνω...
Στέκομαι στο μαχαιροπίρουνο και σκέφτομαι οτι τρώμε και την ίδια στιγμή ενα εξζωτίκ πτηνό μας κοιτάει κατάματα μέσα από το πιάτο και συνωμοτεί με το μακρινό του ξαδερφάκι πάνω στο πιρούνι να μας κάτσει ο μουσακάς στο λαιμό!
Πάλι καλά η Ελληνίδα μάνα παρεμβαίνει με διορθωτική κίνηση και το "σώζει" λέγοντάς μου οτι το μαχαιροπίρουνο είναι απλά τυρκουαζοπράσσινο χωρίς πουλί! Μου βάζει και "χέρι" οτι θα ήταν υπερβολή κάτι τέτοιο και ξαναδιπλώνει το πιάτο αφηνοντάς με μόνη με την ανάμνησή του.

Όταν έφυγα, μετά από λίγο, ένιωθα μουδιασμένη. Η σκέψη του πτηνού με κυνηγούσε μέχρι που...έβαλα τα κλάμματα! Αλήθεια σου λεω κι ας γελάς κι εσυ κι εγω μαζί! Μέχρι να πάρω το λεωφορείο το θεϊκό μου μακιγιάζ είχε γίνει χάλια, εγω ήμουν σαν την Κρουέλα ντε Βιλ χωρίς τα σκυλιά ολούθε και μια κυρία με ρώτησε αν μπορεί να με βοηθήσει. "Αμε...θέτε ενα σερβίτσιο φαγητού με ασορτί μαχαιροπίρουνα?" της είπα. Έφυγε πιο γρήγορα απο οτι ήρθε!
Ένιωθα τόσο σκ@τ@, διχασμένη ανάμεσα στην αγάπη για την μαμά μου και τη χαρά που είδα στα μάτια της όταν μου έδειξε το "πιάτο" και στην αισθητική μου που λέει οτι αυτό το πιάτο αποτελεί σαφή ένδειξη οτι το σύμπαν ωρες ωρες δεν έχει καθόλου χιούμορ!
Κι εκεί που το δάκρυ έτρεχε κορόμηλο και μου είχαν τελειώσει και τα χαρτομάντηλα, σταμάτησα να κλαίω! Έτσι απλά...σκέφτηκα το πιάτο και έβαλα τα γέλια! Ναι είναι ενα άσχημο πιάτο αλλά...είναι ενα πιάτο ρε γαμώτο! Άλλοι άνθρωποι δεν έχουν καν να φάνε κι εγω σκάω για ενα πιάτο με ενα πουλί και ασορτί μαχαιροπίρουνο???

Τζήζας Κραϊστ που λέει και ο κουμπάρος μου!!!!

Κι εκεί κάπου ήρθε το εξής ασματάκι και προσγειώθηκε στο κεφάλι μου...


Και μπορεί αυτά τα δυο να μην ταιριάζουν αλλά αν η μαμά μου μπορεί και μου "κομποζάρει" πτηνό σε πιάτο και τυρκουαζοπράσσινο μαχαιροπίρουνο, τότε μπορώ κι εγω να σκέφτομαι οτι όντως...

Τhere should be laughter after the pain
There should be sunshine after rain
These things have always been the same
So why worry now...

Και μη μου πεις οτι πίστεψες για μια στιγμή οτι το "πρόβλημα" ήταν το πιάτο ε? :)

Επίσης, αγάπη...αλλάζουμε σερβίτσιο και μαχαιροπίρουνα!!!

29 Μαρτίου 2011

Μουσικά πέρα, μουσικά δώθε...

Καθώς η καθημερινότητα μου χαλάει την ψυχολογία και οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να με απογοητεύουν αισθητά (οι εξαιρέσεις υπάρχουν για να επιβεβαιώσουν τον κανόνα όπως πάντα!) ψαχουλεύω τις μουσικές μου και ανακαλύπτω ξεχασμένους και νέους "θησαυρούς".
Η φωνή του Sivert Hoyem είναι η τελευταία μου αγάπη...
Το Moon Landing είναι η πιο πρόσφατη διαδρομή μου...

Το κακό μετα μουσικά ταξίδια (όπως και με τα περισσότερα ταξίδια...) είναι οτι πάντα ο γυρισμός ξενερώνει. Το καλό είναι οτι με το Play again μπορείς να φύγεις ξανά και ξανά και ξανά αναιρώντας αυτομάτως τη συμβατική διάσταση της έννοιας "επιστροφή".


...While the universe is expanding
The silence is commanding

24 Μαρτίου 2011

Παραμυθένια Αγάπη

"Η αγάπη είναι σαν τ΄ αστέρια: ποτέ δεν πεθαίνει
και πάντα φωτίζει"

...έλεγε η Μελίνα και ο μπαμπάς της χθες και για μια τόση δα μικρή μεγάλη στιγμή ο κόσμος έγινε πιο όμορφος, πιο λαμπερός, πιο μοναδικός...οσο κι εκείνη!

Να θυμάσαι πάντα πως εγω Θα σ'αγαπώ, οτι κι αν γίνει...

Η (χαζο)Νονά

22 Μαρτίου 2011

Ίδια κ όμως διαφορετικά?

Κόλλημα...
Σκάλωμα...
Εμμονή...

Ποιό είναι λιγότερο βαρύ? Ποιό είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα και ποιό αγγίζει το όριο της αρρωστημένης φαντασίας? Και τελικά γιατρέ μου...Ποιό είναι πιο ακίνδυνο για το "στομάχι"?

God is an astronaut: Forever Lost



Νεο κόλλημα...ή σκάλωμα...ή εμμονή. Μέχρι να αποφασίσω τι πάει που θα χρησιμοποιώ και τα τρια. Θα τρώω σκαλώματα, θα εχω κολλήματα, θα πατάω πάνω στις εμμονές μου και θα είμαι ήρεμη οτι δεν μου έχει ξεφύγει τίποτα. Μέχρι να με βρει το ξημέρωμα μπροστά στον καθρέφτη να κοιτάζω τις αλήθειες μου κατάματα, συνειδητοποιώντας οτι ολα ήταν ενα παιχνίδι του μυαλού...μου.

18 Μαρτίου 2011

3+3=33

Με βλέπετε?
Οχι?
Πώς είναι δυνατόν?
Αφού είμαι εδω μπροστά στα μάτια σας...!
Δείτε καλύτερα παρακαλώ!
Τώρα?
Με βλέπετε?
Πάλι οχι?
ααααααα ξέρω τι συμβαίνει!
Δεν με αναγνωρίζετε!
Εμ, 33 χρόνια είναι αυτά, ήρθε η ωριμότητα και στρογγυλοκάθησε σε πρώτο πλάνο και μείναμε εμείς πίσω, οι κομπάρσοι!
Για μισό να υποκινήσω μια εξέγερση, μια επανάσταση, μια φάλαγγα βρε αδερφέ!

(Τσιμπαω ντουντούκα-χωνί και τα χώνω) φου φου 1 2 3 λαμβάνεις κέντρο?

"...Διότι όλοι έχουν δικαίωμα στην αν-ωριμότητα, στη χαζομάρα, στην ελπίδα οτι ολα μπορούν και θα γίνουν καλύτερα, στην παράλογη χαρά, στο όνειρο...ακόμα και οι 30+άρηδες έχουν δικαίωμα να παραμένουν...πολύ μικρότεροι εν πάσει περιπτώσει!!!"

Να σας χαίρομαι λοιπόν κι αν θέλετε μπορείτε να με χαίρεστε κι εσείς. Θέτε?

Νεο κόλλημα από τα παλιά...The Pretenders "I'll stand by you"...Γιατί?

Ξέρω κι εγω...

Έτσι! :)


16 Μαρτίου 2011

Φίλε μου...




Ο σεβασμός, "φίλε μου", δεν είναι αυτοκόλητο Pannini "το εχω διπλό πάρε το ενα"...
Ο σεβασμός είναι η αναγνώριση από τους γύρω σου οτι αυτό που κάνεις το κάνεις σωστά, οτι δεν καταλαμβάνεις απλά μια θέση σε αυτό τον τρελαμένο πλανήτη, οτι υπάρχει λόγος πίσω από την ύπαρξή σου και οτι δεν είσαι μια τυχαία παρουσία σε ενα κόσμο συμπτώσεων...
Κατάλαβες "φίλε μου"?
Οχι...?
Για πάμε πάλι από την αρχή!
Το κατάλαβες τώρα?
Ναι?
Εύγε!
Άντε και γ@μήσου τώρα..."φίλε μου"!! Με την καλή έννοια...

14 Μαρτίου 2011

Sneaky Little Devils...



Τι κάνω? Συμπάσχω με αυτό το χοντρό πλήν ρεαλιστικό γατί...

Είναι ανησυχητικό δόχτωρ?

11 Μαρτίου 2011

Κακές συνήθειες...

Υπάρχει ενα τραγούδι το οποίο κάθε φορά που ακούω με κάνει να δακρύζω...με κάνει να χαίρομαι και να μελαγχολώ μαζί.
Υπάρχει ενα τραγούδι που λατρεύω να ακούω και ενδόμυχα είναι πολύ συγκεκριμένα τα άτομα στα οποία το αφιερώνω κάθε φορά.
Υπάρχει ενα τραγούδι που σιγοτραγουδάω κάθε φορά ενω την ίδια στιγμή μου περνάνε από το μυαλό εικόνες από ενα παρελθόν που εχω ζήσει, ενα μέλλον που δεν εχω δει ακόμα και ενα παρόν που μπορώ να αλλάξω ανα πάσα ωρα και στιγμή. Υπάρχει ενα τραγούδι που απλά θα μπορούσε να είναι το τραγούδι μου, η συνενοχή, το ψέμα και η αλήθεια μου...
Για το παιδί που ακόμα προσπαθεί να κλέψει το γλυκό μέσα από το βάζο, για κάθε αληθινό ψέμα και κάθε ψεύτικη αλήθεια που εχω πει, εχω ακούσει, εχω ζήσει, για κάθε στιγμή που ήρθε, πέρασε ή πρόκειται να έρθει...Για τις κακές συνήθειες που δεν θα άλλαζα για ολες τις καλές του κόσμου!

9 Μαρτίου 2011

Σήμερα που γιορτάζεις...

..θέλω απλά να ξέρεις οτι αν ποτέ κανείς τολμήσει να ανοίξει το ντουλάπι και να σε πειράξει θα του σπάσω τα χέρια και τα πόδια. Απλά και όμορφα...

Ελπίζω πως τις 40 ημέρες που θα κάνουμε να βρεθούμε δεν θα με ξεχάσεις...Εγω σίγουρα θα σε θυμάμαι κάθε μέρα (και θα ξερογλύφομαι η μοσχάρα!)

Με αγάπη,
1 :) .

4 Μαρτίου 2011

Πίτσι πίτσι




...Άντε και προσπερνάμε το γεγονός οτι χθές το βράδυ κοιμήθηκα στις 2 (σήμερα το πρωί δηλαδή αλλά είπαμε, προσπερνάμε) και σήμερα το πρωί (αγγλιστί today!) άνοιξε το μάτι από τσι 06.30 με το ενα γατί να κάνει πατουσάκια πάνω στην κοιλιά μου (εγω η γατομάνα...σε λίγο θα θηλάσω η Hello Kitty!) και το άλλο να με κοιτάει με βλέμμα "πεινάω! μνιαου! το πιάτο μας είναι άδειο! μνιαου! θα με αναγκάσεις να βγάλω νυχάκια και να σου κάνω τον καναπέ καλοκαιρινό (αγγλιστί summertime!) μνιαου!".
Τι να κάνω η έρμη, σηκώθηκα! Κι αφού σηκώθηκα είπα να έρθω και στην "εργασία και χαρά" από νωρίς μιας και και είχα να κάνω ουκ ολίγα πραγματάκια. Δεν λεω, έχει μια άγρια ομορφιά να έρχεσαι νωρίς στη δουλειά. Το "άγρια" έχει να κάνει με το αξημέρωτα! Η "ομορφιά" έχει να κάνει με το βλέμμα εκείνων που γνωρίζουν το καθημερινό μου ωράριο και μπαίνοντας στο γραφείο στις 8 λίγο έλειψε να καλέσουν εξορκιστή!!
Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα πχοιότικε αναγνώστη μου!!!! Το θέμα είναι οτι περί τις 8 παρά τσικ που περνούσα εξω από γνωστή "τράπεζαν" επί της λεωφόρου Αλεξάνδρας δίπλα από το μετρό, στάση Αμπελόκηποι (αν δεν έχεις καταλάβει ακόμα για ποιό χρηματοπιστωτικό ίδρυμα μιλάω τότε είσαι πιο χαζιά και από μένα...και πραγματικά δεν θα την άντεχες τέτοια σύγκριση!!!!) και οι εργαζόμενοι εντός ήταν όλοι (μηδενός εξαιρουμένου) με το τηλέφωνο στο χέρι! Και σε ρωτάω...πού μιλάνε πρωί πρωί όλοι αυτοί? Διότι αν τηλεφωνούν σε οφειλέτες και περιμένουν να εισπράξουν με το "καλημέραν σας", τότε κοιμούνται ακόμα τον ύπνο του δικαίου και είναι ωρα να αλλάξουν πλευρό!! Προσωπικά, αν χρωστούσα και μου τηλεφωνούσαν στις 8 το πρωί να μου το υπενθυμίσουν/ανακοινώσουν/ενημερώσουν, το πιθανότερο είναι οτι θα τους προωθούσα σε ενα από τα γατιά να συνενοηθούν για τα διαδικαστικά...!!

Τεσπα, απλά το είχα απορία και δεν είχα με ποιόν να τη μοιραστώ...

Παω να τελειώσω την εργασία και τη χαρά μου για σήμερα και αφού νιώσω αυτή την ολοκλήρωση να ξεχυλίζει από μέσα μου (η αφεντιά μου και ο καταρράκτης του Βίκου τέτοιο ξεχύλισμα..!!) θα παω να κάνω Κούλουμα όπως κάθε συνειδητοποιημένη κουκίδα!!!

Καλά να είμαστε...!!

1 Μαρτίου 2011

Εμπρός March!




Εύχομαι καλό μήνα!

Βέβαια για το Μάρτη πρόκειται οπότε οσο κι αν εύχομαι, αυτός ο μήνας θα είναι τόσο τεριφίκ οσο και μια Nutella που έχει μείνει εκτός ψυγείου ολο τον Αύγουστο σε ενα ντουλάπι δεξιά από το ρύζι και πάνω από ενα πακέτο με φακές και δεν έχει βρεθεί ένας σοβαρός άνθρωπος να τη φάει τόσο καιρό!!!!!

(πωπω νεύρα...!)

Διότι για πες μου τώρα εσυ κοπελιά...Πόσο καλός μπορεί να είναι ενας μήνας τον οποίο ο λαός χαρακτηρίζει ως "Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης"???
Επίσης, πόσο καλός μπορεί να είναι ο μήνας που θα σηματοδοτήσει την έναρξη της 33ης βόλτας μου γύρω από τον ήλιο την ίδια στιγμή που δεν εχω καταλάβει πότε άρχισαν και πότε τελείωσαν οι προηγούμενες 32? Και εν πάσει περιπτώσει, ποιός μου λέει οτι τα αριθμητικά στοιχεία είναι σωστά???

Το καλό βέβαια είναι οτι ο Μάρτης είχε ως φαίνεται μπόλικα γεννητούρια εκεί στα τέλη του '70 επομένως υπάρχουν κι άλλοι για τη βάρκα μας.

(Αει μαρή Μανταλένα!!!!!)

Φυσικά δεν πρέπει να παραλείψω την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, της Nutellas καθώς επίσης και τις δυο αργίες της Καθαροδευτέρας και της 25ης Μαρτίου οι οποίες θα συντελέσουν σημαντικά στο να μη λαλήσουμε στερεοφωνικά και φέτος!

Αυτά είχα να πω και τώρα που τα είπα και ξεθύμανα...σας εύχομαι εναν υπέροχο, εξωτικό μήνα Μάρτη!! Μην ξεχάσετε να σιάξετε βραχιολάκια γιατί θα μας κάψει ο ήλιος...!!

(Ποιός ήλιος μαρή όρθια χαζομάρα...δεν βλέπεις που σε λίγο θα ρίξει γατόσκυλα αγγλιστί cats and dogs??? Είσαι και φιλόζωη! Άσχετο...)